نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 12 صفحه 9

صاحب حدائق ابتدا به نقل روایت حلبی می پردازند که می فرماید: «الغلام له عشر سنین فیزوجه ابوه فی صغره أ یجوز طلاقه و هو ابن عشر سنین قال فقال اما تزویجه فصحیح.»(1) و سپس، این روایت را دلیل بر لزوم می داند و می فرماید: و هو ظاهر فی المراد و لم اقف علی من استدل به من الاصحاب بل و لا غیره من الاخبار.(2) سپس استدلال قدماء را اینگونه نقل و نقد می نماید: «و استدل فی المقام بان عقد الولیّ عقد صدر من اهله فی محله فکان لازماً کسائر العقود المالیه. و لا یخفی ما فیه من تطرق الایراد الیه و توجه الاعتراض علیه فان الخصم یمنع ذلک فی هذه الصوره و هل هو الا اصل المدعی فیکون مصادره.

اشکال آقای حکیم بر استدلال صاحب حدائق به صحیحه حلبی برای لزوم

مرحوم آقای حکیم می فرماید که صحیحه حلبی که عقد پدر و جد برای صبی را صحیح دانسته، مستلزم لزوم عقد نیست و نه تنها صحت، با خیاری بودن عقد منافات ندارد بلکه شرط خیاری بودن، صحت است و خیار فسخ در عقدی ثابت است که به طور صحیح واقع شده باشد یعنی صحت، موضوع برای خیار است.

بنابراین از حکم به صحت در روایت نمی توان لزوم عقد پس از بلوغ را استفاده نمود.

ایراد آقای خوئی به کلام مرحوم آقای حکیم

مرحوم آقای خوئی پس از نقل فرمایش مرحوم آقای حکیم درباره موضوع بودن صحت برای خیار، و نقل چند روایت صحیحه از جمله صحیحه حلبی که صاحب حدائق به آن تمسک نموده بود، می فرماید که آن صحتی که موضوع برای خیار است مهملۀ صحت و اصل صحت فی الجمله است ولی صحتی که در صحیحه