نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 14 صفحه 106

اجماعی دانست با اینکه خود علامه می فرمایند اعتبار پانزده رضعه، بین علماء اختلافی است. و خود ایشان هم در مختلف، عدد ده را پذیرفته و به اکثر، نسبت داده است.

حال عبارت علامه در تذکره: «... یشترط فی الرضعات عند علمائنا ان لا یفصل بینها برضاع امرأه اخری لو رضع من إحداهما اربعَ عشرهَ رضعهً ثمّ رضع مثلها من اخری لم یعتدّ بذلک الرضاع عند علمائنا اجمع (نعم لم یشترط احدٌ من العامّه ذلک) و لو تناوب علیه عدّه نساءٍ لم ینشر الحرمه ما لم یکمل من واحدهٍ خمس عشره رضعهً ولاءً عند علمائنا اجمع.

المشهور انّ المقتضی للتحریم خمس عشره رضعه تامّات و ذهب جماعه من علمائنا انّ المقتضی للتحریم عشره رضعات.»

همچنان که از عبارت معلوم است ادعای اجماع بر توالی رضعات و وحدت رضعه است و الاّ با وجود اینکه خود می فرماید جماعه من علمائنا قول ده رضعه، چگونه علامه می تواند ادّعای اجماع کرده باشد.

شهرت متأخرین بر اعتبار پانزده:

بله مشهور متأخرین بلا اشکال قائل به اعتبار پانزده رضعه هستند. پس عبارت بعضی از فقهاء که تعبیر کرده اند شهرت علی وجه الاطلاق موافق عدد ده می باشد(1) ، کاملاً اشتباه است زیرا از علامه به بعد، شهرت با پانزده رضعه است و اما قبل از علامه چنین شهرت بلامعارضی موجود نیست زیرا هر دو قولِ ده رضعه و پانزده رضعه، شهرت فتوایی دارد. از قائلین به ده رضعه فقه رضوی، ابن ابی عقیل، مقنعۀ مفید رحمه الله و سید مرتضی - بنا به نقل ابن ادریس - سلّار ابی الصلاح حلبی،