نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 14 صفحه 165

1 - «علی ابن الحسن بن فضال عن یعقوب بن یزید عن ابن ابی عمیر عن عبید بن زراره عن ابی عبد الله (علیه السلام) قال: سمعته یقول: عشر رضعات لا یحرّمن شیئاً(1)»

2 - «علی ابن الحسن بن فضال عن اخویه عن أبیهما عن عبد الله بن بکیر عن ابی عبد الله (علیه السلام) قال: سمعته یقول: عشر رضعات لا تحرّم(2)».

وجه دلالت این دو موثقه همچنان که وی در مسالک فرموده، بدین شکل است که این 2 روایت بالمطابقه نشر حرمت به وسیله 10 رضعه را باطل می کند و چون اجماع بر این است که اگر ده رضعه نشر حرمت نکرد بین 10 تا 15 و بالاتر از 15 رضعه ملاکی وجود ندارد، پس این دو روایت بالملازمه دلالت بر نشر حرمت به وسیله 15 رضعه می کند. و علت اینکه ایشان تعبیر به قریب من الضعف برای دو موثقه مذکور نموده این است که امثال شهید ثانی (رحمه الله) موثقات را کافی نمی دانند.

اشکال بر مرحوم شهید ثانی:

می گوییم اگر این 2 موثقه را از ادله دال بر نشر حرمت به وسیله 15 رضعه گرفتیم و به خاطر موثقه بودن آنها را ضعیف داشتیم، صحیحه علی ابن رئاب(3) که دارای همین مضمون است که دیگر موثقه نیست که بتوان آن را قریب من الضعف دانست(4).

بررسی روایات و جمع بین آنها:

آیا بین روایاتی که دال بر نشر حرمت به وسیله 10 رضعه بود و روایت زیاد ابن

1- (1) - وسائل الشیعه، باب 2 از ابواب ما یحرم بالرضاع، ج 3 و 4.
2- (2) - وسائل الشیعه، باب 2 از ابواب ما یحرم بالرضاع، ج 3 و 4.
3- (3) - وسائل الشیعه، باب 2 از ابواب ما یحرم بالرضاع، ج 2.
4- (4) - البته شهید ثانی (رحمه الله) عبارت ضعیف و قریب من الضعیف را در توجیه کلام شهید اول که نشر حرمت به وسیله عشر را قایل است بیان می کند و الّا خود ایشان بعد از آن می فرماید «و فیه نظر» و ادله دال بر نشر به وسیله عشر را غیر تام می داند و در آخر مراجعه به صحیحه علی ابن رئاب نموده و با بیانی قایل به نشر به وسیله 15 رضعه می شود - مقرّر.