- اشاره 1
- 1382/1/25 دوشنبه درس شمارۀ (524) کتاب النکاح/سال پنجم 1
- خلاصۀ درس گذشته و این جلسه: 1
- 1) تکمله: 1
- 2) بررسی سیری ناشی از عارضه بیماری: 2
- 3) بیان قول مشهور مبنی بر لزوم اتحاد مرضعه: 2
- 4) بیان شرط اتحاد فحل در حواشی: 3
- 6) بررسی روایات عمار ساباطی: 4
- 5) نگاهی به موثقه زیاد بن سوقه: 4
- اشاره 6
- خلاصۀ درس این جلسه: 6
- بحث اول: اشتراط ارتضاع از ثدی 7
- اشاره 7
- احتمالات در معنای «ثدی واحد» 8
- بحث دوم: اشتراط توالی رضعات 10
- ادامۀ عبارت شرایع: 11
- بحث چهارم: آیا رضعۀ کامله مضرّ است یا مطلق رضاع؟ 11
- اشاره 11
- نشر حرمت با خوردن شیر بریده: 12
- مخلوط شدن شیر با غیر آن: 12
- شیر خوردن از میت: 12
- خلاصۀ درس این جلسه: 13
- الف) شرط سوم نشر حرمت: مرتضع بیش از دو سال نداشته باشد. 13
- اشاره 13
- متن شرایع: 13
- ب) مطالبی پیرامون اعتبار زمان (ماه و سال) در موضوع برخی احکام شرعی 14
- 1) ظهور سال در سال قمری 14
- 2) تلفیق زمانی در سال و ماه و روز 14
- ج) تفسیر شیخ صدوق در مورد روایت «لا رضاع بعد فطام» 16
- اشاره 16
- خلاصۀ درس این جلسه: 17
- اشاره 17
- 2 - قائلین به نظریه دوم قائلین به قول دوم از میان قدما 17
- 1 - شرط سوّم در انتشار حرمت به وسیله رضاع، کون الرضاع فی الحولین 17
- 3. چرا قول ابن بکیر فطحی در عداد فتاوای اصحاب آمده است؟ 18
- متن روایت: 18
- 5 - مناقشه در دلیل اول (اجماع) 20
- 7 - دلیل سوم 22
- 6 - دلیل دوم 22
- اشاره 23
- خلاصۀ درس این جلسه: 23
- بحث در این بود که آیا حولین در مرتضع معتبر است یا هم در او و هم در ولد مرضعه معتبر است. 23
- اشاره 23
- اشاره 24
- 1) روایت علی بن اسباط: 24
- 2) روایت صحیحۀ منصور بن حازم: «لا رضاع بعد فطام» 24
- 3) روایت حماد بن عثمان: 25
- احتمالات موجود در جملۀ «لا رضاع بعد فطام»: 25
- 6) روایت دعائم الاسلام: 26
- 5) روایت دعائم الاسلام: 26
- 4) روایت دعائم الاسلام: «عن رسول الله صلی الله علیه و آله انّه نهی عن الرضاع بعد الفطام» 26
- اشاره 28
- خلاصۀ درس این جلسه: 28
- الف) نقد دو توجیه مرحوم فیض برای عبارت شربه شربه در روایت ابن بکیر (بحث تکمیلی) 29
- ب) تکمیل نقل و بررسی روایات شرطیت حولین 30
- 1 - نقل سایر روایات: 30
- 2) جمع استاد دام ظله بین روایات شرطیت حولین 31
- ج) فرض تقارن رضاع با پایان حولین 32
- د) صورت شک در وقوع رضاع فی الحولین 33
- خلاصۀ درس گذشته و این جلسه: 34
- اشاره 34
- الف) بحث در ادامۀ شرط سوم راجع به ولد المرضعه (فرزند مادر) 35
- اشاره 35
- 1) و امّا قائلین به اشتراط راجع به ولد المرضعه: 35
- 2) توجیهی برای ادعای اجماع که از ابن زهره نقل شد: 36
- ب) پاسخ استاد مد ظله و معنای روایت: 37
- تفسیر اول: 38
- اشاره 38
- تفسیرهای روایت: 38
- ج) بررسی دلالت ذیل روایت بر اجماع اشتراط حولین در ولد مرضعه: 38
- تفسیر دوم: 39
- تفسیر سوم: 39
- پاسخ استاد مد ظله: 39
- در توضیح کلام محقق نکاتی قابل طرح است: 40
- اول) اعتبار اتحاد مرضعه: 40
- دوم) چهارمین شرط نشر حرمت اتحاد فحل است و اتحاد مرضعه کافی نیست 40
- سوم) این که گفته اند: «در نشر حرمت اتحاد فحل معتبر است» معنای اتحاد فحل در دو مسئله با یکدیگر متفاوت است: 40
- اشاره 40
- د) شرط چهارم: اتحاد فحل 40
- پنجم) هرگاه رضاع با شرایط خود محقق شود بلا اشکال مرتضع بر اولاد نسبی مرضعه حرام می شوند 41
- اشاره 41
- چهارم) اتحاد مرضعه (در کل سی رضعه) در نشر حرمت بین الرضیعین معتبر نیست 41
- فرع اول: اگر فحل واحد بود ولی مرضعه متعدد و مقدار معتبر در نشر حرمت به وسیلۀ دو زنِ یک شوهر حاصل شد 42
- اشاره 42
- اشتراط اتحاد فحل و اتحاد مرضعه 42
- خلاصۀ درس این جلسه: 42
- در اینجا فروعی متصوّر است 42
- فرع سوم: اگر یک مرضعه، شیر یک فحل را به کودکی به مقدار معتبر داد 43
- فرع دوم: اگر مرضعه واحد و فحل متعدّد شد و کمیّت مذکور به وسیلۀ مرضعه ای در حبالۀ نکاح دو شوهر حاصل شد 43
- سند روایت: 44
- بررسی روایات مسئله: 44
- روایت اول: موثقۀ عمار 44
- فرع چهارم: اگر مرضعه ای به مقدار معتبر به کودکی شیر داد در نتیجه مرضعه مادر رضاعی کودک و صاحب اللبن پدر رضاعی او شدند، 44
- دلالت روایت: 44
- روایت دوم: صحیحۀ حلبی 46
- دلالت روایت: 46
- اشاره 47
- تذکر: 47
- خلاصۀ درس: 48
- اشاره 48
- بحث دیگر اشتراط اتحاد فحل در رضیعین است، 48
- 1 - آیه شریفه «وَ أُمَّهاتُکُمُ اللاّتِی أَرْضَعْنَکُمْ» 49
- ادله مطلب: 49
- اشاره 49
- 2) صحیحۀ برید عجلی 50
- نقد استاد مد ظله: 50
- نقد استاد مد ظله: 51
- 4) موثقه زیاد بن سوقه 52
- نقد استاد مد ظله: 52
- اشکال مرحوم آقای خویی رحمه الله: 53
- نقد استاد مد ظله: 53
- اشاره 54
- ادامه بررسی روایات مسئله 54
- اشاره 54
- خلاصۀ درس این جلسه: 54
- روایت عبد الله بن سنان 55
- صحیحه برید عجلی 56
- موثقه عمار 56
- اشاره 56
- نقد استاد مد ظله: 57
- صحیحه یا معتبره زراره: 57
- خلاصۀ درس این جلسه: 58
- اشاره 58
- روایت اول: موثقه عمار ساباطی: 59
- اعتبار وحدت مرضعه در تحریم 59
- روایت دوم: خبر عبید بن زراره 59
- روایت سوم: صحیحه علاء بن رزین 60
- اکنون روایات مسئله را می خوانیم. 62
- اشتراط اتحاد فحل در نشر حرمت بین رضیعین نزد مشهور خلافاً للطبرسی قدس سرّه 62
- اشاره 62
- روایت دوم: صحیحه حلبی 63
- روایت اول: موثقه عمار ساباطی: 63
- روایت سوم: صحیحه برید عجلی 64
- معارض روایات دالّه بر اشتراط وحدت فحل 65
- جواب مرحوم سبزواری از استدلال به آیه و روایت نبوی 65
- اشاره 65
- مناقشه در کلام صاحب کفایه 66
- اشاره 66
- خلاصۀ درس این جلسه: 67
- بحث سندی 67
- اشاره 67
- بحث دلالی 68
- اشاره 69
- بررسی اشکالات وارده بر روایت محمد بن عبیده 69
- کلام صاحب وافی راجع به روایت محمد بن عبیده 69
- نقد استاد مد ظله نسبت به این استدلال 70
- اشکال اول بر روایت محمد بن عبیده 70
- تقریبی برای اثبات وثاقت محمد بن عبیده 70
- جواب استاد مد ظله از اشکال دوم 71
- اشکال دوم بر روایت محمد بن عبیده 71
- اشکال سوم بر روایت محمد بن عبیده 72
- نقد استاد مد ظله بر ظاهر کلام مرحوم آقای خویی 72
- اشاره 73
- 1 - نظر مرحوم طبرسی در عدم شرطیت اتحاد فحل در رضیعین 73
- خلاصۀ درس این جلسه: 73
- الف: اشکال اول 74
- اشاره 74
- بررسی اشکال اول 74
- 3 - اشکالات استدلال فیض رحمه الله به روایت ابن عبیده 74
- ب: اشکال دوم 75
- ج: اشکال سوم 76
- 4 - آیا در غیر رضیعین، عدم اشتراط اتحاد فحل اجماعی است؟ 76
- 5 - دلیل لزوم اتحاد فحل در غیر رضیعین 77
- 6 - اشکالات مرحوم خویی بر استدلال به روایت صفوان 77
- بررسی این اشکال 78
- اشکال دوم: صحیحه صفوان با موثقه جمیل معارض است. 78
- اشاره 78
- اشکال اول: روایت صفوان دارای اضطراب و تصحیف است 78
- اشاره 78
- قواعد ترجیح بین صحیحه صفوان و موثقه جمیل 79
- اشاره 79
- ترجیح موثقه بر صحیحه بنا بر نظر مرحوم خویی 80
- اشاره 81
- خلاصۀ درس: 81
- اشاره 81
- ادامه بحث در مورد تعارض صحیحه صفوان و موثقه جمیل: 81
- بیان مرحوم آقای خویی: 82
- بحثی با علامه و محقق ثانی 83
- خلاصۀ درس این جلسه: 84
- اشاره 84
- 2 - جواب محقق حائری از صحیحه صفوان 85
- الف: حرمت اولاد نسبی مرضعه بر مرتضع و تعارض روایات مسئله 85
- 1 - پیگیری رفع تعارض میان موثقه جمیل و صحیحه صفوان 85
- 3 - استدلال به روایت محمد بن عبیده بر عدم اعتبار اتحاد فحل در نشر حرمت بین رضیعین و مناقشات این استدلال 86
- ب: احکام رضاع 88
- عبارت شرایع: 88
- ج: هنا فرعان: 89
- 1 - طرح مسئله: 89
- اشاره 89
- 2 - تقریب نشر حرمت در دو فرع مذکور 90
- اشاره 90
- الف) استدلال به عموم تنزیل: 91
- خلاصۀ درس: 91
- اشاره 94
- خلاصۀ درس گذشته و این جلسه: 94
- تذکری دربارۀ درس قبل 94
- ادله ردّ قول به عموم المنزله 96
- الف - موارد نقض ایجاب کلّی عموم المنزله 96
- نشر حرمت در بعضی از ملازمات عناوین 98
- ب - دلیل حلّی 98
- اشاره 98
- ابتدا به روایات این مسئله می پردازیم 99
- 1 - صحیحه علی بن مهزیار 99
- 3 - صحیحه عبد الله بن جعفر 99
- 2 - صحیحه ایوب بن نوح 99
- اشاره 100
- خلاصۀ درس این جلسه: 100
- فرق اولاد مرضعه و اولاد صاحب اللبن در مسئله 100
- اشاره 101
- الف) بررسی حکم ازدواج پدر مرتضع با اولاد صاحب لبن و مرضعه: 101
- 3) تقریبی برای نظر شیخ و کیدری با طرح یک توهّم: 102
- 2) اشاره ای به ادله قول مشهور: 102
- 4) ردّ توهّم توسط استاد مد ظله: 103
- ب) بررسی سرایت حکم حرمت به سایر افراد: 104
- اشاره 104
- 1) کلام مرحوم آقای خویی: 104
- 3) نظر استاد مد ظله درباره حکم مسئله: 105
- 2) اشکال استاد مد ظله: 105
- اشاره 106
- خلاصۀ درس: 106
- بحث راجع به این بود که حکم کرده بودند أبو المرتضع نمی تواند با اولاد صاحب لبن ازدواج کند 107
- اشاره 108
- خلاصۀ درس این جلسه: 109
- مناقشه صاحب مستند در موارد جزء العله بودن نسب 109
- تصویر انتساب به جزء العله در کلام محقق حائری در بعض موارد 109
- معنای یحرم من الرضاع ما یحرم من النسب 110
- نقد فرمایش صاحب مستند 110
- مقدار ما یثبت بأدلّه التنزیل 111
- عدم جریان قاعده اسناد حکم أحد المتلازمین الی الآخر در تنزیل رضاع منزله نسب (استدراک از ما سبق) 112
- دو تقریب برای عموم منزلت و تصویر حرمت جده امّی مرتضع بر فحل بنا بر هر یک از دو تقریب 112
- عدم حرمت فرزندان مرضعه از فحل دیگر بر أبی المرتضع 113
- خلاصۀ درس این جلسه: 114
- اشاره 114
- 2 - روایت ایوب بن نوح: 115
- 1 - روایت علی بن مهزیار: 115
- الف) بیان اشکال در صحت سند روایت علی بن مهزیار و ایوب بن نوح: 115
- ج) مسئله چهارم از احکام رضاع محرم 116
- اشاره 116
- 1 - عبارت شرایع: 116
- ب) جواب شبهه از هر دو روایت: 116
- 2 - بیان مسئله: 117
- 3 - کسی دو زن دارد یکی بزرگ و یکی شیر خوار، اگر زوجه کبیره، رضیعه را شیر دهد در هر صورت زوجه کبیره حرام می شود 117
- 4 - کسی یک زن کبیره و دو زن رضیعه داشت و کبیره هر دو را شیر داد و رضاع محقق شد در هر صورت کبیره حرمت ابد پیدا می کند 118
- 5 - اگر مردی دو زوجه کبیره و یک زن صغیره داشت و هر دو زوجه کبیره به ترتیب صغیره را شیر دهند 119
- الف) دو نفر هر کدام زوجه ای داشتند. یکی صغیره و دیگری کبیره، بعداً هر کدام زوجه خود را طلاق می دهد و دیگری زوجه مطلقه طرف مقابل را به زوجیت خود در می آورد. 121
- اشاره 121
- خلاصۀ درس: 121
- اشاره 122
- نقد استاد بر عبارت شرایع 122
- د) بررسی فرعی در مسئله الرابعه 123
- ج) اگر ولیی فرزند کوچکش را به تزویج برادرزاده صغیرش در آورد سپس جده ابی یا امی این دو طفل که یک شخص است به یکی از این دو طفل شیر دهد نکاح منفسخ می شود 123
- اشاره 123
- اشاره 124
- در جواهر دو تصور برای حالت دوم بیان شده است 124
- تصور استاد «مد ظله» از حالت دوم 125
- اشاره 125
- بررسی حرمت زوج بر صغیره و کبیره 125
- بیان اشکال بنا بر عدم قول به حرمت أم من کانت زوجتاً 126
- خلاصۀ درس این جلسه: 127
- اشاره 127
- صور مسئله: 128
- عبارت مرحوم محقق در شرایع: 128
- اشاره 128
- حکم کسی که دو زن صغیره و کبیره دارد و کبیره به صغیره شیر می دهد 128
- صورت دوم که لبن برای غیر است ولی با زن دخول شده است: 129
- فرض اول که شیر برای شوهر است و به زن دخول نشده است: 129
- اشاره 132
- دلیل بطلان هر دو عقد 133
- نقد استاد مد ظله بر کلام آقای خویی 133
- خلاصۀ درس جلسه گذشته و این جلسه: 133
- اشاره 133
- تعارض امارات و نفی ثالث 133
- اشاره 134
- اشاره 134
- نقد این تقریب توسط استاد مد ظله 134
- تقریب اول برای نفی ثالث 134
- اشاره 135
- مباحث اصولی 135
- تقریب دوم برای نفی ثالث «حجیت اجمالی یکی از دو بینه لا علی التعیین» 135
- تقریب استاد مد ظله برای تعدی از مرجحات منصوصه به غیر منصوصه 136
- ب) لزوم موافقت قطعیه در اطراف علم اجمالی 137
- بحث ما درباره نفی ثالث در باب تعارض امارات بود. 140
- خلاصۀ درس این جلسه: 140
- اشاره 140
- تکمیل یک بحث 142
- خلاصۀ درس گذشته و این جلسه: 143
- اشاره 143
- ادامۀ مسئلۀ فردی که یک زن کبیره ای دارد و یک زن صغیره، و زن کبیره اش، زن صغیره او را شیر داده. 144
- خلاصۀ درس این جلسه: 148
- الف) بررسی دائره حجیت عرف در تعیین مصادیق و مفاهیم: 148
- اشاره 148
- اشاره 148
- درباره سبب بطلان نکاح زوجه کبیره ای که زوجه صغیره شوهر خود را شیر داده است، 148
- 2 - نظر مرحوم محقق داماد و مرحوم حاج شیخ (حجیت عرف در تعیین مفاهیم و مصادیق کلیهما): 149
- 1 - نظر مشهور (حجیت عرف در تعیین مفاهیم خاصهً): 149
- 3 - نظر استاد - مد ظله -: 150
- 1 - نظر مرحوم خویی: 151
- 2 - نظر استاد مد ظله: 151
- ب) بررسی ام الزوجه شدن کبیره: 151
- اشاره 152
- ج) بررسی انفساخ نکاح صغیره: 152
- 1 - نظر مشهور 152
- 3 - نظر صاحب جواهر رحمه الله: 153
- 2 - نظر صاحب ریاض رحمه الله: 153
- اشاره 154
- اشاره 154
- خلاصۀ درس: 154
- بحث در این فرع بود که شخصی دو زوجه دارد. یکی از آن دو کبیره غیر مدخوله و دیگری صغیره شیر خوار می باشد. 154
- نقد استاد دام ظله درباره استدلال فوق 155
- تقریب استدلال انفساخ هر دو عقد 155
- جریان قاعده ترجیح بلا مرجح بر اساس مبنای مرحوم آقای خویی رحمه الله 156
- اشاره 156
- چرا نمی توان حکم به بطلان کلیهما نمود؟ 157
- تحقیق استاد مد ظله در مسئله ترجیح بلا مرجح 157
- نتیجه بحث 158
- تقریب نظریه جدید استاد مد ظله 158
- اشاره 159
- خلاصۀ درس این جلسه: 159
- الف) اقوال فقهاء درباره حرمت ازدواج مرد با «ام من کانت زوجه له»: 160
- ب) بررسی متن شرایع و نظر محقق حلی در مسئله: 160
- 1) متن مسئله در شرایع: 160
- د) نظر استاد - مد ظله -: 161
- ج) دیدگاه های مختلف درباره نظر مرحوم محقق در مسئله مورد بحث: 161
- 2) توضیحی درباره متن مذکور: 161
- ه) بررسی ادله و مستندات قول به حرمت مادر رضاعی زوجه سابق: 162
- 1 - نظر مرحوم آقای خویی رحمه الله درباره دلیل «وحدت سیاق»: 162
- 2 - نقد استاد مد ظله: 163
- 3 - نظر مرحوم صاحب جواهر قدس سرّه درباره دلیل وحدت سیاق: 164
- 4 - کلامی دیگر از صاحب جواهر قدس سرّه با توضیح استاد - مد ظله العالی -: 164
- اشاره 165
- خلاصۀ درس این جلسه: 165
- اشاره 165
- ارضاع الکبیرتین الزوجه الصغیره و بررسی تاریخی ابتناء مسئله بر مسئله مشتق 165
- فرمایش مرحوم آقای حجت در مقام 166
- اشاره 166
- نقد و بررسی این اسناد 166
- کلام صاحب کفایه و مناقشۀ آن 169
- خلاصۀ درس گذشته و این جلسه: 172
- روایت علی بن مهزیار 172
- اشاره 172
- اشاره 172
- بحث سندی پیرامون روایت علی بن مهزیار 173
- مناقشه استاد مد ظله به کلام مرحوم آقای خویی 174
- اشکال صاحب قاموس الرجال 175
- مناقشه استاد مد ظله در کلام صاحب قاموس الرجال 176
- اشاره 176
- دفاعیه استاد مد ظله از کلام صاحب قاموس الرجال 176
- استدلال صاحب قاموس الرجال بر وثاقت ابن قتیبه 176
- آیا روایت «علی بن مهزیار» مرسله است؟ 177
- اشاره 177
- تحقیق استاد مد ظله درباره ارسال روایت علی بن مهزیار 178
- کلام مرحوم آقای خویی راجع به عدم ارسال در روایت «علی بن مهزیار» 178
- ارتباط این بحث به بحث مشتق 178
- بررسی اختلاف نقل در متن روایت علی بن مهزیار 180
- اعتبار روایت «علی بن مهزیار» 180
- 2 - روایت حلبی: 181
- 1 - روایت ابن سنان 181
- اشاره 181
- بررسی مدلول این دو روایت 182
- رفع تنافی بین این دو روایت و روایت علی بن مهزیار 183
3- (3) - استاد مد ظله در جلسه 275 دو دلیل در این زمینه مطرح فرموده و یکی از آنها را قبول کردند و آنها عبارتند از: 1 - نقل عبارتی توسط ابن قتیبه از فضل بن شاذان درباره صالح بن ابی حماد که حاکی از وثاقت او بود که با
و اینک ادله دیگری که در بحث های سابق عنوان نکرده ایم را متعرض می شویم:
اولاً: کتاب او را «سعد بن عبد الله اشعری» که از اجلاء روات است نقل کرده است. معلوم می شود که به وثاقت او اعتماد داشته است بله اگر فقط یک روایت از او نقل می کرد دلیل بر اعتماد به وثاقت او نبود زیرا احتمال داشت که آن روایت محفوف به قراین دیگری باشد ولی کل کتاب او را نقل می کند و ناقل شخصیتی همچون «سعد بن عبد الله» است که درباره او هیچ یک از نقاط ضعفی که درباره اشخاصی همچون برقی و پدرش و صاحب نوادر الحکمه و ابو عمرو کشی گفته اند که مثلاً «روی عن الضعفاء کثیراً» گفته نشده است.
ثانیاً: غیر از «سعد بن عبد الله» اجلاء دیگری نیز از او روایت دارند مانند:
«عبد الله بن جعفر حمیری» البته وی کتاب حماد را نقل نکرده بلکه از او روایت می کند.
ثالثاً: دلیلی وحید بهبهانی اقامه کرده است و آن اینکه صدوق در عیون(1) به سند صحیح روایت می کند از صاحب نوادر الحکمه از «صالح بن ابی حماد» و قمی ها که صدوق نیز از آنهاست روایات نوادر الحکمه(2) را بررسی نموده و عده ای از روات آن را به جهت ضعفشان استثناء کرده اند و هر راوی که جزء مستثنیات نباشد حکم به اعتبارش نموده اند و «صالح بن ابی حماد» جزء مستثنیات نیست، بنابراین می توانیم او را توثیق کنیم. نتیجه این مباحث اینکه صالح بن ابی حماد امامی ثقه می باشد اما «علی بن محمد بن قتیبه» که مرحوم آقای خویی وثاقتش را مورد مناقشه قرار داده است، ما سابقاً درباره او بحث های مفصلی کرده ایم. صاحب قاموس الرجال نیز در
1- (1) - کتاب عیون، باب 44، ج 2.
2- (2) - البته این قاعده اختصاص به روایات نوادر الحکمه ندارد و در مورد سایر روایات محمد بن احمد بن یحیی (صاحب نوادر الحکمه) نیز جاری است. استاد مد ظله.
این باره فرمایشاتی دارند. عبارت نجاشی در ترجمه او چنین است: «علی بن محمد بن قتیبه النیشابوری (النیسابوری) علیه اعتمد ابو عمرو الکشی فی کتاب الرجال، أبو الحسن، صاحب الفضل بن شاذان و روایه کتبه...(1)». ممکن است گفته شود که از اعتماد کشی در کتاب رجالش بر علی بن محمد بن قتیبه می توان وثاقت او را اثبات نمود. صاحب قاموس الرجال این دلیل را رد می کند.