- اشاره 1
- 1382/1/25 دوشنبه درس شمارۀ (524) کتاب النکاح/سال پنجم 1
- خلاصۀ درس گذشته و این جلسه: 1
- 1) تکمله: 1
- 3) بیان قول مشهور مبنی بر لزوم اتحاد مرضعه: 2
- 2) بررسی سیری ناشی از عارضه بیماری: 2
- 4) بیان شرط اتحاد فحل در حواشی: 3
- 5) نگاهی به موثقه زیاد بن سوقه: 4
- 6) بررسی روایات عمار ساباطی: 4
- خلاصۀ درس این جلسه: 6
- اشاره 6
- بحث اول: اشتراط ارتضاع از ثدی 7
- اشاره 7
- احتمالات در معنای «ثدی واحد» 8
- بحث دوم: اشتراط توالی رضعات 10
- ادامۀ عبارت شرایع: 11
- اشاره 11
- بحث چهارم: آیا رضعۀ کامله مضرّ است یا مطلق رضاع؟ 11
- نشر حرمت با خوردن شیر بریده: 12
- مخلوط شدن شیر با غیر آن: 12
- شیر خوردن از میت: 12
- اشاره 13
- الف) شرط سوم نشر حرمت: مرتضع بیش از دو سال نداشته باشد. 13
- خلاصۀ درس این جلسه: 13
- متن شرایع: 13
- ب) مطالبی پیرامون اعتبار زمان (ماه و سال) در موضوع برخی احکام شرعی 14
- 1) ظهور سال در سال قمری 14
- 2) تلفیق زمانی در سال و ماه و روز 14
- ج) تفسیر شیخ صدوق در مورد روایت «لا رضاع بعد فطام» 16
- اشاره 16
- خلاصۀ درس این جلسه: 17
- 1 - شرط سوّم در انتشار حرمت به وسیله رضاع، کون الرضاع فی الحولین 17
- 2 - قائلین به نظریه دوم قائلین به قول دوم از میان قدما 17
- اشاره 17
- 3. چرا قول ابن بکیر فطحی در عداد فتاوای اصحاب آمده است؟ 18
- متن روایت: 18
- 5 - مناقشه در دلیل اول (اجماع) 20
- 6 - دلیل دوم 22
- 7 - دلیل سوم 22
- اشاره 23
- خلاصۀ درس این جلسه: 23
- بحث در این بود که آیا حولین در مرتضع معتبر است یا هم در او و هم در ولد مرضعه معتبر است. 23
- اشاره 23
- 1) روایت علی بن اسباط: 24
- اشاره 24
- 2) روایت صحیحۀ منصور بن حازم: «لا رضاع بعد فطام» 24
- احتمالات موجود در جملۀ «لا رضاع بعد فطام»: 25
- 3) روایت حماد بن عثمان: 25
- 6) روایت دعائم الاسلام: 26
- 4) روایت دعائم الاسلام: «عن رسول الله صلی الله علیه و آله انّه نهی عن الرضاع بعد الفطام» 26
- 5) روایت دعائم الاسلام: 26
- اشاره 28
- خلاصۀ درس این جلسه: 28
- الف) نقد دو توجیه مرحوم فیض برای عبارت شربه شربه در روایت ابن بکیر (بحث تکمیلی) 29
- ب) تکمیل نقل و بررسی روایات شرطیت حولین 30
- 1 - نقل سایر روایات: 30
- 2) جمع استاد دام ظله بین روایات شرطیت حولین 31
- ج) فرض تقارن رضاع با پایان حولین 32
- د) صورت شک در وقوع رضاع فی الحولین 33
- اشاره 34
- خلاصۀ درس گذشته و این جلسه: 34
- اشاره 35
- الف) بحث در ادامۀ شرط سوم راجع به ولد المرضعه (فرزند مادر) 35
- 1) و امّا قائلین به اشتراط راجع به ولد المرضعه: 35
- 2) توجیهی برای ادعای اجماع که از ابن زهره نقل شد: 36
- ب) پاسخ استاد مد ظله و معنای روایت: 37
- تفسیر اول: 38
- ج) بررسی دلالت ذیل روایت بر اجماع اشتراط حولین در ولد مرضعه: 38
- اشاره 38
- تفسیرهای روایت: 38
- تفسیر دوم: 39
- تفسیر سوم: 39
- پاسخ استاد مد ظله: 39
- در توضیح کلام محقق نکاتی قابل طرح است: 40
- اول) اعتبار اتحاد مرضعه: 40
- د) شرط چهارم: اتحاد فحل 40
- دوم) چهارمین شرط نشر حرمت اتحاد فحل است و اتحاد مرضعه کافی نیست 40
- اشاره 40
- سوم) این که گفته اند: «در نشر حرمت اتحاد فحل معتبر است» معنای اتحاد فحل در دو مسئله با یکدیگر متفاوت است: 40
- پنجم) هرگاه رضاع با شرایط خود محقق شود بلا اشکال مرتضع بر اولاد نسبی مرضعه حرام می شوند 41
- اشاره 41
- چهارم) اتحاد مرضعه (در کل سی رضعه) در نشر حرمت بین الرضیعین معتبر نیست 41
- فرع اول: اگر فحل واحد بود ولی مرضعه متعدد و مقدار معتبر در نشر حرمت به وسیلۀ دو زنِ یک شوهر حاصل شد 42
- خلاصۀ درس این جلسه: 42
- اشاره 42
- در اینجا فروعی متصوّر است 42
- اشتراط اتحاد فحل و اتحاد مرضعه 42
- فرع سوم: اگر یک مرضعه، شیر یک فحل را به کودکی به مقدار معتبر داد 43
- فرع دوم: اگر مرضعه واحد و فحل متعدّد شد و کمیّت مذکور به وسیلۀ مرضعه ای در حبالۀ نکاح دو شوهر حاصل شد 43
- بررسی روایات مسئله: 44
- سند روایت: 44
- روایت اول: موثقۀ عمار 44
- دلالت روایت: 44
- فرع چهارم: اگر مرضعه ای به مقدار معتبر به کودکی شیر داد در نتیجه مرضعه مادر رضاعی کودک و صاحب اللبن پدر رضاعی او شدند، 44
- روایت دوم: صحیحۀ حلبی 46
- دلالت روایت: 46
- تذکر: 47
- اشاره 47
- خلاصۀ درس: 48
- اشاره 48
- بحث دیگر اشتراط اتحاد فحل در رضیعین است، 48
- 1 - آیه شریفه «وَ أُمَّهاتُکُمُ اللاّتِی أَرْضَعْنَکُمْ» 49
- ادله مطلب: 49
- اشاره 49
- 2) صحیحۀ برید عجلی 50
- نقد استاد مد ظله: 50
- نقد استاد مد ظله: 51
- نقد استاد مد ظله: 52
- 4) موثقه زیاد بن سوقه 52
- اشکال مرحوم آقای خویی رحمه الله: 53
- نقد استاد مد ظله: 53
- اشاره 54
- خلاصۀ درس این جلسه: 54
- ادامه بررسی روایات مسئله 54
- اشاره 54
- روایت عبد الله بن سنان 55
- موثقه عمار 56
- صحیحه برید عجلی 56
- اشاره 56
- نقد استاد مد ظله: 57
- صحیحه یا معتبره زراره: 57
- خلاصۀ درس این جلسه: 58
- اشاره 58
- اعتبار وحدت مرضعه در تحریم 59
- روایت اول: موثقه عمار ساباطی: 59
- روایت دوم: خبر عبید بن زراره 59
- روایت سوم: صحیحه علاء بن رزین 60
- اشتراط اتحاد فحل در نشر حرمت بین رضیعین نزد مشهور خلافاً للطبرسی قدس سرّه 62
- اشاره 62
- اکنون روایات مسئله را می خوانیم. 62
- روایت دوم: صحیحه حلبی 63
- روایت اول: موثقه عمار ساباطی: 63
- روایت سوم: صحیحه برید عجلی 64
- معارض روایات دالّه بر اشتراط وحدت فحل 65
- جواب مرحوم سبزواری از استدلال به آیه و روایت نبوی 65
- اشاره 65
- مناقشه در کلام صاحب کفایه 66
- اشاره 66
- خلاصۀ درس این جلسه: 67
- بحث سندی 67
- اشاره 67
- بحث دلالی 68
- اشاره 69
- بررسی اشکالات وارده بر روایت محمد بن عبیده 69
- کلام صاحب وافی راجع به روایت محمد بن عبیده 69
- نقد استاد مد ظله نسبت به این استدلال 70
- اشکال اول بر روایت محمد بن عبیده 70
- تقریبی برای اثبات وثاقت محمد بن عبیده 70
- جواب استاد مد ظله از اشکال دوم 71
- اشکال دوم بر روایت محمد بن عبیده 71
- اشکال سوم بر روایت محمد بن عبیده 72
- نقد استاد مد ظله بر ظاهر کلام مرحوم آقای خویی 72
- خلاصۀ درس این جلسه: 73
- اشاره 73
- 1 - نظر مرحوم طبرسی در عدم شرطیت اتحاد فحل در رضیعین 73
- الف: اشکال اول 74
- 3 - اشکالات استدلال فیض رحمه الله به روایت ابن عبیده 74
- اشاره 74
- بررسی اشکال اول 74
- ب: اشکال دوم 75
- 4 - آیا در غیر رضیعین، عدم اشتراط اتحاد فحل اجماعی است؟ 76
- ج: اشکال سوم 76
- 6 - اشکالات مرحوم خویی بر استدلال به روایت صفوان 77
- 5 - دلیل لزوم اتحاد فحل در غیر رضیعین 77
- اشاره 78
- اشاره 78
- اشکال اول: روایت صفوان دارای اضطراب و تصحیف است 78
- بررسی این اشکال 78
- اشکال دوم: صحیحه صفوان با موثقه جمیل معارض است. 78
- قواعد ترجیح بین صحیحه صفوان و موثقه جمیل 79
- اشاره 79
- ترجیح موثقه بر صحیحه بنا بر نظر مرحوم خویی 80
- اشاره 81
- ادامه بحث در مورد تعارض صحیحه صفوان و موثقه جمیل: 81
- خلاصۀ درس: 81
- اشاره 81
- بیان مرحوم آقای خویی: 82
- بحثی با علامه و محقق ثانی 83
- خلاصۀ درس این جلسه: 84
- اشاره 84
- 2 - جواب محقق حائری از صحیحه صفوان 85
- الف: حرمت اولاد نسبی مرضعه بر مرتضع و تعارض روایات مسئله 85
- 1 - پیگیری رفع تعارض میان موثقه جمیل و صحیحه صفوان 85
- 3 - استدلال به روایت محمد بن عبیده بر عدم اعتبار اتحاد فحل در نشر حرمت بین رضیعین و مناقشات این استدلال 86
- عبارت شرایع: 88
- ب: احکام رضاع 88
- اشاره 89
- ج: هنا فرعان: 89
- 1 - طرح مسئله: 89
- اشاره 90
- 2 - تقریب نشر حرمت در دو فرع مذکور 90
- الف) استدلال به عموم تنزیل: 91
- خلاصۀ درس: 91
- خلاصۀ درس گذشته و این جلسه: 94
- اشاره 94
- تذکری دربارۀ درس قبل 94
- ادله ردّ قول به عموم المنزله 96
- الف - موارد نقض ایجاب کلّی عموم المنزله 96
- نشر حرمت در بعضی از ملازمات عناوین 98
- ب - دلیل حلّی 98
- اشاره 98
- 3 - صحیحه عبد الله بن جعفر 99
- ابتدا به روایات این مسئله می پردازیم 99
- 1 - صحیحه علی بن مهزیار 99
- 2 - صحیحه ایوب بن نوح 99
- اشاره 100
- خلاصۀ درس این جلسه: 100
- فرق اولاد مرضعه و اولاد صاحب اللبن در مسئله 100
- الف) بررسی حکم ازدواج پدر مرتضع با اولاد صاحب لبن و مرضعه: 101
- اشاره 101
- 3) تقریبی برای نظر شیخ و کیدری با طرح یک توهّم: 102
- 2) اشاره ای به ادله قول مشهور: 102
- 4) ردّ توهّم توسط استاد مد ظله: 103
- 1) کلام مرحوم آقای خویی: 104
- ب) بررسی سرایت حکم حرمت به سایر افراد: 104
- اشاره 104
- 2) اشکال استاد مد ظله: 105
- 3) نظر استاد مد ظله درباره حکم مسئله: 105
- اشاره 106
- خلاصۀ درس: 106
- بحث راجع به این بود که حکم کرده بودند أبو المرتضع نمی تواند با اولاد صاحب لبن ازدواج کند 107
- اشاره 108
- تصویر انتساب به جزء العله در کلام محقق حائری در بعض موارد 109
- خلاصۀ درس این جلسه: 109
- مناقشه صاحب مستند در موارد جزء العله بودن نسب 109
- معنای یحرم من الرضاع ما یحرم من النسب 110
- نقد فرمایش صاحب مستند 110
- مقدار ما یثبت بأدلّه التنزیل 111
- عدم جریان قاعده اسناد حکم أحد المتلازمین الی الآخر در تنزیل رضاع منزله نسب (استدراک از ما سبق) 112
- دو تقریب برای عموم منزلت و تصویر حرمت جده امّی مرتضع بر فحل بنا بر هر یک از دو تقریب 112
- عدم حرمت فرزندان مرضعه از فحل دیگر بر أبی المرتضع 113
- خلاصۀ درس این جلسه: 114
- اشاره 114
- 2 - روایت ایوب بن نوح: 115
- 1 - روایت علی بن مهزیار: 115
- الف) بیان اشکال در صحت سند روایت علی بن مهزیار و ایوب بن نوح: 115
- ج) مسئله چهارم از احکام رضاع محرم 116
- ب) جواب شبهه از هر دو روایت: 116
- اشاره 116
- 1 - عبارت شرایع: 116
- 2 - بیان مسئله: 117
- 3 - کسی دو زن دارد یکی بزرگ و یکی شیر خوار، اگر زوجه کبیره، رضیعه را شیر دهد در هر صورت زوجه کبیره حرام می شود 117
- 4 - کسی یک زن کبیره و دو زن رضیعه داشت و کبیره هر دو را شیر داد و رضاع محقق شد در هر صورت کبیره حرمت ابد پیدا می کند 118
- 5 - اگر مردی دو زوجه کبیره و یک زن صغیره داشت و هر دو زوجه کبیره به ترتیب صغیره را شیر دهند 119
- خلاصۀ درس: 121
- اشاره 121
- الف) دو نفر هر کدام زوجه ای داشتند. یکی صغیره و دیگری کبیره، بعداً هر کدام زوجه خود را طلاق می دهد و دیگری زوجه مطلقه طرف مقابل را به زوجیت خود در می آورد. 121
- نقد استاد بر عبارت شرایع 122
- اشاره 122
- د) بررسی فرعی در مسئله الرابعه 123
- اشاره 123
- ج) اگر ولیی فرزند کوچکش را به تزویج برادرزاده صغیرش در آورد سپس جده ابی یا امی این دو طفل که یک شخص است به یکی از این دو طفل شیر دهد نکاح منفسخ می شود 123
- در جواهر دو تصور برای حالت دوم بیان شده است 124
- اشاره 124
- تصور استاد «مد ظله» از حالت دوم 125
- بررسی حرمت زوج بر صغیره و کبیره 125
- اشاره 125
- بیان اشکال بنا بر عدم قول به حرمت أم من کانت زوجتاً 126
- اشاره 127
- خلاصۀ درس این جلسه: 127
- اشاره 128
- صور مسئله: 128
- حکم کسی که دو زن صغیره و کبیره دارد و کبیره به صغیره شیر می دهد 128
- عبارت مرحوم محقق در شرایع: 128
- صورت دوم که لبن برای غیر است ولی با زن دخول شده است: 129
- فرض اول که شیر برای شوهر است و به زن دخول نشده است: 129
- اشاره 132
- دلیل بطلان هر دو عقد 133
- تعارض امارات و نفی ثالث 133
- نقد استاد مد ظله بر کلام آقای خویی 133
- خلاصۀ درس جلسه گذشته و این جلسه: 133
- اشاره 133
- اشاره 134
- نقد این تقریب توسط استاد مد ظله 134
- تقریب اول برای نفی ثالث 134
- اشاره 134
- اشاره 135
- تقریب دوم برای نفی ثالث «حجیت اجمالی یکی از دو بینه لا علی التعیین» 135
- مباحث اصولی 135
- تقریب استاد مد ظله برای تعدی از مرجحات منصوصه به غیر منصوصه 136
- ب) لزوم موافقت قطعیه در اطراف علم اجمالی 137
- بحث ما درباره نفی ثالث در باب تعارض امارات بود. 140
- خلاصۀ درس این جلسه: 140
- اشاره 140
- تکمیل یک بحث 142
- خلاصۀ درس گذشته و این جلسه: 143
- اشاره 143
- ادامۀ مسئلۀ فردی که یک زن کبیره ای دارد و یک زن صغیره، و زن کبیره اش، زن صغیره او را شیر داده. 144
- الف) بررسی دائره حجیت عرف در تعیین مصادیق و مفاهیم: 148
- خلاصۀ درس این جلسه: 148
- درباره سبب بطلان نکاح زوجه کبیره ای که زوجه صغیره شوهر خود را شیر داده است، 148
- اشاره 148
- اشاره 148
- 1 - نظر مشهور (حجیت عرف در تعیین مفاهیم خاصهً): 149
- 2 - نظر مرحوم محقق داماد و مرحوم حاج شیخ (حجیت عرف در تعیین مفاهیم و مصادیق کلیهما): 149
- 3 - نظر استاد - مد ظله -: 150
- 1 - نظر مرحوم خویی: 151
- ب) بررسی ام الزوجه شدن کبیره: 151
- 2 - نظر استاد مد ظله: 151
- ج) بررسی انفساخ نکاح صغیره: 152
- 1 - نظر مشهور 152
- اشاره 152
- 3 - نظر صاحب جواهر رحمه الله: 153
- 2 - نظر صاحب ریاض رحمه الله: 153
- اشاره 154
- اشاره 154
- بحث در این فرع بود که شخصی دو زوجه دارد. یکی از آن دو کبیره غیر مدخوله و دیگری صغیره شیر خوار می باشد. 154
- خلاصۀ درس: 154
- نقد استاد دام ظله درباره استدلال فوق 155
- تقریب استدلال انفساخ هر دو عقد 155
- جریان قاعده ترجیح بلا مرجح بر اساس مبنای مرحوم آقای خویی رحمه الله 156
- اشاره 156
- چرا نمی توان حکم به بطلان کلیهما نمود؟ 157
- تحقیق استاد مد ظله در مسئله ترجیح بلا مرجح 157
- نتیجه بحث 158
- تقریب نظریه جدید استاد مد ظله 158
- خلاصۀ درس این جلسه: 159
- اشاره 159
- الف) اقوال فقهاء درباره حرمت ازدواج مرد با «ام من کانت زوجه له»: 160
- 1) متن مسئله در شرایع: 160
- ب) بررسی متن شرایع و نظر محقق حلی در مسئله: 160
- ج) دیدگاه های مختلف درباره نظر مرحوم محقق در مسئله مورد بحث: 161
- 2) توضیحی درباره متن مذکور: 161
- د) نظر استاد - مد ظله -: 161
- ه) بررسی ادله و مستندات قول به حرمت مادر رضاعی زوجه سابق: 162
- 1 - نظر مرحوم آقای خویی رحمه الله درباره دلیل «وحدت سیاق»: 162
- 2 - نقد استاد مد ظله: 163
- 4 - کلامی دیگر از صاحب جواهر قدس سرّه با توضیح استاد - مد ظله العالی -: 164
- 3 - نظر مرحوم صاحب جواهر قدس سرّه درباره دلیل وحدت سیاق: 164
- اشاره 165
- خلاصۀ درس این جلسه: 165
- اشاره 165
- ارضاع الکبیرتین الزوجه الصغیره و بررسی تاریخی ابتناء مسئله بر مسئله مشتق 165
- نقد و بررسی این اسناد 166
- اشاره 166
- فرمایش مرحوم آقای حجت در مقام 166
- کلام صاحب کفایه و مناقشۀ آن 169
- خلاصۀ درس گذشته و این جلسه: 172
- اشاره 172
- روایت علی بن مهزیار 172
- اشاره 172
- بحث سندی پیرامون روایت علی بن مهزیار 173
- مناقشه استاد مد ظله به کلام مرحوم آقای خویی 174
- اشکال صاحب قاموس الرجال 175
- دفاعیه استاد مد ظله از کلام صاحب قاموس الرجال 176
- مناقشه استاد مد ظله در کلام صاحب قاموس الرجال 176
- اشاره 176
- استدلال صاحب قاموس الرجال بر وثاقت ابن قتیبه 176
- اشاره 177
- آیا روایت «علی بن مهزیار» مرسله است؟ 177
- کلام مرحوم آقای خویی راجع به عدم ارسال در روایت «علی بن مهزیار» 178
- تحقیق استاد مد ظله درباره ارسال روایت علی بن مهزیار 178
- ارتباط این بحث به بحث مشتق 178
- اعتبار روایت «علی بن مهزیار» 180
- بررسی اختلاف نقل در متن روایت علی بن مهزیار 180
- 2 - روایت حلبی: 181
- اشاره 181
- 1 - روایت ابن سنان 181
- بررسی مدلول این دو روایت 182
- رفع تنافی بین این دو روایت و روایت علی بن مهزیار 183
اشاره
ایشان می فرمایند: «اعتماد کشی بر او دلیل وثاقتش نمی شود زیرا کشی بر «نصر غالی» هم اعتماد نموده، پس اعتماد او بر کسی دلیل بر وثاقت آن شخص نمی تواند باشد(2)».
مناقشه استاد مد ظله در کلام صاحب قاموس الرجال
اگر اعتماد کشی دلیل بر وثاقت شخص نباشد چگونه به توثیقات کشی می توانیم استناد کنیم؟ زیرا آن هم اعتماد کشی می باشد. پس اگر حرفش مورد قبول نیست باید به توثیقات او نیز اعتماد و استناد نکنیم. و مفروض این است که در ما نحن فیه صاحب قاموس الرجال به توثیق کشی استفاده کرده که گفته است: «حکی بعض الثقات بنیسابور» که بحثش بعد از این خواهد آمد.
دفاعیه استاد مد ظله از کلام صاحب قاموس الرجال
البته این جواب را می توان رد کرد و از صاحب قاموس الرجال دفاع نمود: اعتماد ممکن است بر پایه «اصاله العداله» استوار باشد و لذا ممکن است کسی بگوید که کشی جزء افراد کمی است که قایل به آن بودند. معنای «اصاله العداله» شهادت به
1- (1) - نجاشی، رقم 678.
2- (2) - قاموس الرجال، ج 7، رقم 5321.
عدالت نیست بلکه معنایش این است که اگر شخصی امامی مذهب بود و شک داشتیم که آیا عادل هم هست یا نه؟ می گوییم اصل این است که عادل باشد یعنی خبرش حجت بوده و می توانیم به آن ترتیب اثر دهیم. دیگر لازم نیست احراز عدالت و وثاقت کنیم در حالی که در شهادت به عدالت باید احراز عدالت نماییم. و لذا صاحب قاموس الرجال می گوید: هرگاه کشی شهادت به وثاقت کسی دهد به شهادتش اخذ می نماییم ولی هرگاه به روایات کسی عمل نماید ما اخذ به عمل او نمی توانیم نماییم چون ممکن است بر مبنای اصاله العداله بر او اعتماد کرده و به روایاتش عمل نماید، همچنان که به روایات نصر غالی اعتماد کرده ولی ما نمی توانیم اعتماد کنیم و این دو با هم تناقضی ندارد. منتهی ایشان از راه دیگری (شهادت کشی) وثاقت ابن قتیبه را اثبات می کنند.