نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 15 صفحه 59

بحث در اشتراط اتحاد مرضعه به معنای مورد بحث [یعنی اینکه کمیّت معتبر را از یک زن بنوشد نه اینکه از دو زن این مقدار را بنوشد] بود که دو تا از روایات مسئله را در جلسه گذشته خواندیم و اکنون دوباره تکرار می کنیم تا وجه دلالت آنها روشن شود.

***

اعتبار وحدت مرضعه در تحریم

روایت اول: موثقه عمار ساباطی:

که در آن آمده است: فقد رضعا جمیعاً من لبن فحل واحد من امرأه واحده(1)، یعنی هر دو شخص [هر دو خواهر] از لبن فحل واحد از یک زن شیر خورده اند و گذشت که مراد این است که هر یک تمام مقدار معتبر را از یک زن نوشیده اند هر چند مادر اینها مختلف است نه اینکه مادر این دو یکی است. زیرا در روایت فرض شده که این دو خواهر، خواهر أبی هستند و تنها در پدر مشترکند اما در مادر مختلفند پس مراد از امرأه واحده این است که هر یک مقدار معتبر را از یک مادر نوشیده اند.

روایت دوم: خبر عبید بن زراره

عن زراره عن أبی عبد الله علیه السلام قال: سألته عن الرضاع فقال: لا یحرم من الرضاع الاّ ما ارتضعا من ثدی واحد حولین کاملین(1).

ثدی واحد کنایه از مرأه واحده است و مراد این است که مقدار معتبر از رضاع را هر یک از یک زن بنوشند و لو مادرها مختلف هستند همان طور که در موثقه عمار توضیح دادیم. بنابراین اگر این روایت را به این معنا حمل کردیم روایت مطروح نیست و مفادش با روایات دیگر هماهنگ است.

لکن مرحوم صدوق در فقیه «ما ارتضع» را به جای «ما ارتضعا» نقل کرده است(2).