نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 17 صفحه 126

حکم مستمر برای زید تخصیص خورد - دائماً یا در قطعه ای از زمان - در اینجا به عام نمی شود تمسک کرد که در مکاسب از این قسم تعبیر می کنند که زمان، ظرف حکم است.

ولی مرحوم آخوند می گویند: در این حالت که زمان ظرف حکم است (یعنی ظرف واحد و مستمر) نیز به دو نحو ممکن است: اگر این استمرار بعد از گذشت زمانی قطع شد دیگر عام قابل تمسک نیست. مثلا مولا صبح شنبه گفت اکرم العلماء دائماً و زید در روز یکشنبه تخصیص خورد برای روزهای بعد نمی توان به اکرم تمسک کرد که دوباره زید تحت عام داخل شود. و لکن اگر در مثال فوق زید همان روز شنبه تخصیص خورده بود و اصلاً حکم اکرام از همان اول شامل او نشده بود تا قطع شود و مبدء حکم مستمر برای زید از روز یکشنبه بود تمسک به عام مانعی ندارد.

مرحوم محقق کرکی نیز در بحث فور و تراضی خیار مجلس این بحث را مطرح کرده اند که وقتی خیار مجلس از أَوْفُوا بِالْعُقُودِ خارج شد بعد از آنات اول که فوریت زائل شد آیا به اوفوا تمسک کنیم یا استصحاب حکم بقاء خیار؟

مرحوم شیخ انصاری در آنجا می گویند: چون زمان در اوفوا تقطیع نشده که هر ساعتی را یکی حساب کند نمی توانیم به عام تمسک کنیم و باید استصحاب بقاء خیار شود و قائل به تراضی می شویم.

ولی مرحوم آخوند می گوید: چون عموم اوفوا از اول شامل نبوده تا قطع شود و از همان زمان اول تخصیص خورده، در این گونه موارد بعد از آنات اول عموم قابل تمسک می باشد. ادامه این بحث اصولی را ان شاء الله در جلسه بعد دنبال می کنیم.

«* و السلام *»

1382/10/29 دوشنبه درس شمارۀ (606) کتاب النکاح/سال ششم

اشاره

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ