نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 17 صفحه 177

2 - نجاشی نیز در ترجمه او چنین می گوید: «له کتاب یرویه جماعه...(2)»

روشن است کسی که دارای کتاب بوده و کتاب او را که قهراً تعداد معتنابهی از روایات در آن جمع آوری شده و صرفاً یکی دو روایت نیست - جماعتی از اصحاب امامیه نقل کرده اند که در زمره آنها اجلایی همچون «منصور بن یونس(3)» «منصور بن حازم» هستند و افرادی مثل «عثمان بن عیسی» و بزرگانی دیگر از او اخذ حدیث کرده اند نمی تواند شخصی دروغگو و غیر ثقه باشد. بلکه تمامی اینها نشانه اعتماد به او و کتابش می باشد.

3 - در سند روایت محل بحث «عبد الله بن مغیره» که از اصحاب اجماع است واقع شده و طبق نظر کسانی که وقوع اصحاب اجماع در سند روایتی را کافی در اعتبار آن می دانند. روایت فوق از این جهت نیز معتبر، بلکه صحیحه می شود و لیکن چون به نظر ما مبنای فوق ناتمام است لذا روایت موثقه است.

و اما راجع به سند روایت دوم، مورد بحث دو نفرند. یکی قاسم بن محمد الجوهری که مرحوم آقای خویی او را ضعیف می داند، همچنین همین روایت را صدوق باسناد خودش از «رومی بن زراره» نقل(4) می کند که در طریق صدوق به «رومی بن زراره» جعفر بن محمد بن مسرور واقع شده که آن هم طبق نظر آقای خویی ضعیف است.

ولی ما در بحث های سابق به طور مبسوط راجع به قاسم بن محمد الجوهری

1- (1) - معجم رجال الحدیث 9، ذیل عنوان «طلحه بن زید».
2- (2) - رجال النجاشی، رقم 550.
3- (3) - رجال النجاشی، رقم 550.
4- (4) - الفقیه 291/3.

بحث کرده و اعتبار او را ثابت کرده ایم. و در اینجا وارد بحث از او نمی شویم.