نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 17 صفحه 185

صفحه 185

1- (1) ر. ک. قاموس الرجال، ج 2، ص 668، معجم رجال الحدیث، ج 4، ص 120، (توضیح بیشتر) از عبارت هدایه المحدثین، ص 218، هم بر می آید که ایشان احتمال دوم را در تفسیر عبارت نجاشی برگزیده ولی صاحب منتهی المقال، 53:5 کلام ایشان را نادرست دانسته است، از عبارت نقد الرجال 293:3 (به ویژه مطلب حاشیه «2») هم استفاده می شود که صاحب ترجمه را برادر ابن قولویه دانسته اند.

بنابراین در نسب ابن قولویه هم مسرور واقع است، و با توجه به جهات مشترکه دیگر هم باید جعفر بن محمد بن مسرور همان علی بن محمد بن مسرور باشد.

البته استناد به عبارت نجاشی در ترجمه فوق تنها با این اشکال روبرو است که هر چند عنوان راوی در نسخه های موجود رجال نجاشی و جوامع متأخر رجال همگی علی بن محمد بن جعفر بن موسی بن مسرور است(1) ، ولی ابن داود در رجال خود(2) و علامه حلی در ایضاح الاشتباه، ص 221 در نسب این راوی «بن علی» بعد از «محمد» افزوده است، البته این احتمال جدی است که منشأ کلام علامه حلی و ابن داود، عبارت حل الاشکال تألیف استاد آن دو سید احمد بن طاوس باشد، ولی به هر حال نسخه ابن داود از رجال نجاشی علی القاعده مشتمل بر این زیادی است، لذا نمی توان به طور قطعی سلسله نسب فوق را با سلسله نسب جعفر بن قولویه تا جدّ دوم یکسان دانست.

با این حال قرائنی بر اتحاد جعفر بن محمد بن مسرور و جعفر بن محمد بن قولویه وجود دارد که شکی باقی نمی گذارد و خود می تواند دلیل بر ترجیح نسخه های موجود در ترجمه فوق از رجال نجاشی هم به شمار آید.

2 - قرائن اتحاد ابن مسرور و ابن قولویه

-3

قرائنی چند بر اتحاد این دو وجود دارد:

قرینه اول:

روایت ابن قولویه از اکثر مشایخ ابن مسرور در اسناد، جعفر بن محمد بن مسرور از 6 نفر روایت می کند که روایت جعفر بن محمد بن قولویه از 5 نفر آنها


1- (1) ر. ک: جامع الرواه 596:1، مجمع الرجال 216:4، حاوی الاقوال 59:4 (که البته به ایضاح و ابن داود هم اشاره کرده است و اختلاف نسخه آنها را ذکر نکرده است)، رجال کبیر میرزای استرآبادی، چاپ سنگی، ص 237؛ منتهی المقال 53:5، نقد الرجال 293:3.
کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه