نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 17 صفحه 97

1382/10/22 دوشنبه درس شمارۀ (601) کتاب النکاح/سال ششم

اشاره

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

خلاصۀ درس این جلسه:

در این جلسه ابتدا به تعارض کلمات شیخ در خلاف و مبسوط اشاره نموده، آنگاه نگاهی به اختلاف فقهاء در موضوع مسئله مورد بحث انداخته، سپس به بررسی ادله حکم به انفساخ عقد می پردازیم و در انتهاء وجه معقولی را که در مسئله به نظر می رسد تقریر خواهیم کرد.

***

اشاره به کلام شیخ در خلاف

مختار ایشان در خلاف که ادعای اجماع هم بر آن کرده است این است که: اگر زن کافری به مذهب دیگری از مذاهب کفر منتقل بشود، اگر آن مذهب «مما یقرّ علیه اهله» باشد یعنی حاکم اسلامی مأمور به منع از آن نباشد مثل یهودیت، نصرانیت و مجوسیت، در این صورت در بقاء عقدش اشکالی نیست. ولی اگر به مذهبی که «مما لا یقرّ علیه اهله» است مثل وثنیت منتقل بشود، که از نظر اسلام اجازه بقاء در آن دین داده نشده است، در این صورت اگر قبل از دخول باشد عقد باطل می شود و اما اگر بعد از دخول باشد، تا پایان عده مهلت دارد، پس اگر مسلمان بشود و یا به دین قبلی خود برگردد، نکاح او به قوت خود باقی می ماند و الا باطل می شود. در مقابل این قول دو نظریه از شافعی هست؛ یکی اینکه اگر مسلمان شود نکاح باقی است و الا باطل می شود. و دوم اینکه اگر به دینی که «مما یقرّ علیه اهله» است - اگر چه دین سابق

او نباشد - بازگشت کند عقد باقی است و الا باطل می شود.

اختلاف کلام شیخ در مبسوط و خلاف