نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 18 صفحه 138

بالاخره؛ این خیلی مشکل است که سه روایت صحیح السند، با روات معتبر، که اطمینان به صدور آنها از معصوم وجود دارد، را بدون اینکه محمل صحیحی برای آنها پیدا کنیم، فقط به جهت عدم فتوای اصحاب بر طبق آنها، کنار بگذاریم.

ذکر روایات مخالف با فتوای مشهور بین اصحاب

روایت اول: شیخ باسناده عن الحسین بن سعید عن القاسم عن أبان عن عبد الرحمن بن ابی عبد الله قال: سألت ابا عبد الله علیه السلام عن رجل تزوّج امرأه فعلم بعد ما تزوجها، انها کانت قد زنت؟ قال: ان شاء زوجها أخذ الصداق ممن زوجها، و لها الصداق بما استحل من فرجها، و ان شاء ترکها، الحدیث.(1)

مقصود از قاسم، قاسم بن محمد جوهری است که او را معتبر می دانیم و مراد از أبان، ابان بن عثمان است که او هم معتبر و همین طور از اصحاب اجماع است، عبد الرحمن بن ابی عبد الله هم که ابو عبد الله کنیه میمون است، توثیق شده است.

همین روایت را که شیخ در تهذیب و استبصار نقل نموده، حسین بن سعید در کتاب نوادر الحکمه که به نام نوادر احمد بن محمد بن یحیی چاپ شده است، آورده است.

روایت دوم: کلینی عن محمد بن یحیی عن احمد بن محمد عن علی بن الحکم عن معاویه بن وهب عن ابی عبد الله علیه السلام...(2) ادامه روایت عین روایت عبد الرحمن بن ابی عبد الله است.

روایت سوم: کلینی عن علی بن ابراهیم عن أبیه عن ابن ابی عمیر عن حماد بن عثمان عن

الحلبی عن ابی عبد الله علیه السلام قال: سألته عن المرأه تلد من الزنا و لا یعلم بذلک احد الا ولیها، أ یصلح له ان یزوّجها و یسکت علی ذلک، اذا کان قد رأی منها توبه او معروفا؟ فقال: ان لم یذکر ذلک لزوجها ثم علم بعد ذلک، فشاء ان یأخذ صداقها من ولیها بما دلّس علیه کان ذلک علی ولیها، و کان الصداق الذی أخذت لها، لا سبیل علیها فیه بما استحل من فرجها، و ان شاء زوجها ان یمسکها فلا بأس.(1) که بنا بر صحت ابراهیم بن هاشم این روایت هم صحیحه می شود.