نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 18 صفحه 212

1- (1) - وسائل الشیعه، الباب 10 من ابواب المتعه، الحدیث 5، ج 14، ص 457.

او و تحقق شک نسبت به ازدواج قبلی او، باید حرف او را پذیرفت و نمی توان درخواست بینه بر عدم ازدواجش کرد، در قبل از ازدواج با او هم همین طور است و باید حرف او را تصدیق نمود و بینه ای را طلب نکرد، پس این روایت دلالت می کند بر عدم لزوم تحقیق در موارد متعه، چه تردید بعد از ازدواج با او باشد و چه قبل از ازدواج با او باشد.

2 - الشیخ المفید فی رساله المتعه عن جعفر بن محمد بن عبید الله الاشعری - ظاهرا در اینجا سقطی شده است و «عن أبیه» افتاده است، در بحار «عن أبیه» را دارد و این محمد بن عبد الله یا عبید الله که اختلاف نسخه است یک شخص است - قال: سألت ابا الحسن علیه السلام عن تزویج المتعه... تقریباً مثل روایت گذشته است(1) و البته ابو الحسن معاصر با این شخص همان امام رضا علیه السلام است و این دو روایت یک روایت اند با مختصر تفاوتی در عبارات، که از نقل به معنی حاصل شده است.

3 - محمد بن علی بن الحسین باسناده عن یونس بن عبد الرحمن عن الرضا علیه السلام فی حدیث قال: قلت له: المرأه تتزوج متعه فینقضی شرطها، فتتزوج رجلا آخر قبل أن تنقضی عدتها، قال:

و ما علیک انما اثم ذلک علیها.(2) از این روایت هم استفاده می شود که ملاک در این گونه امور حرف خود زن است.

4 - روایت عمر بن حنظله قال قلت لأبی عبد الله علیه السلام: انی تزوّجت امرأه فسألت عنها فقیل فیها، فقال: و انت لِمَ سألت ایضا، لیس علیکم التفتیش.(3)

این روایت هم که آن را صحیح می دانیم به طور کلی دلالت بر عدم لزوم تفتیش و اینکه شما چنین وظیفه ای ندارید، می کند. و به واسطه کلیتش شامل قبل از ازدواج و بعد از ازدواج هر دو می شود.

خلاصه از روایات متعدد استفاده می شود که اگر زنی خود را عرضه کرد و عملا و

1- (1) - جامع الاحادیث، باب 65 از ابواب التزویج و حکمه و فضله، ح 6.
2- (2) - وسائل الشیعه، الباب 10 من ابواب المتعه، الحدیث 2، ج 14، ص 456.