نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 18 صفحه 7

کلام غنیه: الکفاءه تثبت عندنا بامرین: الایمان و امکان القیام بالنفقه بدلیل الاجماع المشار الیه و لان ما ذکرناه مجمع علی اعتباره و لیس علی اعتبار ما عداه دلیل.

فرمایش سرائر(1): عندنا ان الکفاءه المعتبره فی النکاح امران: الایمان و الیسار بقدر ما یقوم بأمرها و الانفاق علیها، و لا یراعی ما عدا ذلک من الانساب و الصنائع. و الاولی أن نقول:

ان الیسار لیس بشرط فی صحه العقد و انما للمرأه الخیار اذا لم یکن موسراً بنفقتها، و لا یکون العقد باطلاً بل الخیار الیها و لیس کذلک خلاف الایمان الذی هو الکفر(2) اذا بان کافراً فان العقد باطل و لا یکون للمرأه الخیار کما کان لها فی الیسار.

کلام سید مرتضی در مسائل ناصریه: الذی یذهب الیه اصحابنا ان الکفاءه فی الدین معتبره لانه لا خلاف فی انه لا یجوز ان تتزوج المرأه المسلمه المؤمنه بالکفار.

2 - فرمایش صاحب جواهر:

ایشان پس از نقل کلمات مذکور، در پاسخ به کسانی که ایمان را به معنای اعتقاد به دوازده امام دانسته اند می فرماید:

و الجمیع کما تری انما یراد من الایمان فیها المرادف للاسلام، لا المعنی الاخص، بقرینه استدلالهم علی نفی الزیاده عن ذلک فی مقابل الشافعی و غیره من العامه ممن اعتبر فی الکفاءه ازید من ذلک بکون المجمع علیه ذلک، و الاصل عدم الزیاده و لا ریب فی ان الایمان المعتبر عند الجمیع الاسلام. ضروره عدم معنی اخص للایمان عندهم بل یؤیده ایضا تفریع بعضهم

علی ذلک عدم جواز تزویج المسلمه غیر المسلم(1).