نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 19 صفحه 101

زوجین بر آن توافق و بر اساس آن عقد را جاری می کنند (همچنان که ثمن در عقد بیع آن چیزی است که متبایعین بر آن توافق می کنند) منتهی گاهی صداق فعلی و شخصی است (مهر المسمی) و گاهی صداق تعلیقی و نوعی به این نحو که اگر اشباه و نظائر این زن بودند صداق آنها چه مقدار بود (مهر المثل) و البته ظهور «لها صداقها» صداق شخصی است که بالفعل تعیین شده یعنی مهر المسمی است و از طرفی در روایت سلیمان بن خالد و ابو بصیر فرموده: «لها المهر بما استحل من فرجها».

روایت دیگری نیز در مناقب ابن شهرآشوب نقل شده: اتی عمر بامراه نکحت فی عدتها ففرق بینهما و جعل صداقها فی بیت المال و قال لا اجیز مهرا رد نکاحه و قال لا یجتمعان ابدا فبلغ ذلک علیا علیه السلام فقال ان کانوا جهلوا السنه لها المهر بما استحل من فرجها و یفرق بینهما...(1)

مهر نیز امری است که زوجین ضمن عقد بر آن توافق کرده اند. پس حق این است که در موارد شبهه چنانچه دخولی صورت گرفته باشد زن مستحق مهر المسمی است نه مهر المثل.

«* و السلام *»

1383/7/19 یکشنبه درس شمارۀ (687) کتاب النکاح/سال هفتم

اشاره

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

خلاصۀ درس این جلسه: