نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 19 صفحه 125

روایت سوم: روایت هشام بن سالم

که قبلا خوانده بودیم الجوالیقی قال: قلت لأبی

عبد الله علیه السلام: أتزوج المرأه متعهً مرّهً مُبهَمهً(1).

در معنای فقره مبهمه دو احتمال هست.

احتمال اول: اینکه مراد از مرّهً، تارهً باشد، یعنی یک مرتبه و گاهی اوقات ازدواج منقطع به صورت زمان مبهم می کنم و مثلا می گویم یک ماه با تو ازدواج می کنم، اما آن یک ماه را مشخص نمی کنم، پس چون آن ماه تعیین نشده که کدام ماه باشد پس ابهام دارد.

احتمال دوم: این است که مرهً به معنای دفعهً باشد که در بعضی روایات دیگر هم سؤال شده است که به زن می گویم یک دفعه مورد تمتع من باش. ولی به لحاظ زمان، مدت متعه را مبهم و نامشخص قرار می دهد. پس مرّهً یا به معنای تارهً است و یا به معنای دفعهً و به هر حال زمان متعه مبهم است.

سپس در روایت چنین آمده است: قال فقال: ذلک أشدّ علیک ترثها و ترثک و لا یجوز لک ان تطلقها الاعلی طهر و شاهدین قلت: أصلحک الله فکیف أتزوجها؟ قال: أیاماً معدوده بشیء مسمی مقدار ما تراضیتم به فاذا مضت أیامها کان طلاقها فی شرطها [طلاق زن به گذشتن أیامی است که با زن شرط کرده بود و قرار گذاشته بود که در آن ایام زن در اختیار مرد باشد. پس به مجرد انقضاء آن ایام، زن خود به خود مطلقه و آزاد می شود و احتیاج به حضور شاهدین و طُهر زن ندارد از این رو سه طلاقه شدن نیز در متعه نیست چون در واقع طلاقی در کار نیست].

و لا نفقه و لا عده لها علیک [اگر مرد بخواهد خواهر آن زن را بگیرد یا خامسه بگیرد مانعی ندارد و لازم نیست صبر کند تا أیام عده زن بگذرد].