نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 19 صفحه 147

صفحه 147

خلاصۀ درس این جلسه:

استاد مد ظله در این جلسه به طرح مسئله جواز تأخر و انفصال مدت از زمان عقد پرداخته با نقل اقوال فقهاء نتیجه می گیرند که جواز چنین تأخری مشهور بین امامیه می باشد، سپس به کلام صاحب جواهر رحمه الله پرداخته و آنچه در جواهر به عنوان ادله جواز تأخر مدت از عقد (سه دلیل) و ادله عدم جواز (چهار دلیل) و رد ادله عدم جواز آمده است را بیان می فرمایند.

***

الف) طرح مسئله جواز انفصال مدت (اجل) از زمان عقد متعه

صاحب شرایع فرمود: «و یجوز ان یعین شهراً متصلا بالعقد او متأخراً عنه»

تأخّر و انفصال اجل از زمان عقد در نکاح موقت به دو گونه تصور دارد:

1 - زمان و ظرف انشاء (صیغه عقد) فعلی باشد ولی ظرف منشأ (زوجیت) متأخر. (در این تصور، منشأ به حسب فعلیت متأخر از انشاء است) نظیر باب وصیت که ظرف انشاء آن فعلی است، ولی منشأ بعد از فوت موصی و با تأخر از انشاء، فعلی می گردد.

2 - انشاء و منشأ هر دو فعلی شوند. یعنی به وسیله صیغه، انشاء فعلی گردد و منشأ (زوجیت) نیز فعلی شود ولی جواز استمتاعات که از احکام و لوازم فعلیت است متأخر و به صورت منفصل از زمان عقد باشد.

در این بحث مناسب است که فرمایشات فقهاء سابق را مرور کرده و در کلمات مجوزین انفصال مدت دقت نماییم که منظور آنها کدام یک از دو تصور فوق می باشد، سپس ادله مسئله را مطرح و بررسی نماییم.

ب) نقل اقوال فقهاء در مسئله جواز انفصال مدت از عقد

کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه