- یکی از مباحث بسیار مهم در بحث نکاح، اختلاف امامیه با عامه در مورد حلیت نکاح متعه است. 1
- اشاره 1
- 1383/6/24 سه شنبه درس شمارۀ (670) کتاب النکاح/سال هفتم 1
- اشاره 1
- خلاصۀ درس این جلسه: 1
- اشاره 2
- بررسی ادله حلیت متعه: 2
- آیه اول: «وَ الَّذِینَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حافِظُونَ إِلاّ عَلی أَزْواجِهِمْ أَوْ ما مَلَکَتْ أَیْمانُهُمْ» 3
- عامه برای اثبات عدم جواز متعه به دو آیه از قرآن استناد کرده اند: 3
- استدلال اهل سنت به قرآن بر عدم جواز متعه 3
- تکمیل فرمایش سید مرتضی توسط استاد مد ظله: 3
- آیه دوم: «وَ أُحِلَّ لَکُمْ ما وَراءَ ذلِکُمْ أَنْ تَبْتَغُوا بِأَمْوالِکُمْ مُحْصِنِینَ غَیْرَ مُسافِحِینَ» 4
- پاسخ به استدلال عامه: 4
- اشاره 4
- 2 - پاسخ حلّی به استدلال فوق (اشاره ای به نزاع مرحوم شیخ انصاری و مرحوم آخوند و نظر حضرت استاد در مسئله تمسک به عام در باب کیفیت اراده) 5
- الف) آیا عنوان «زوجه» بر زن متعه ای صادق است یا خیر؟ 5
- خلاصۀ درس این جلسه: 5
- 1 - استدلال عامه بر نفی زوجیت متعه 5
- 3 - پاسخ های نقضی سید مرتضی بر استدلال عامه 6
- اشاره 8
- الف - ادامه بررسی استدلال عامه برای عدم مشروعیت متعه 8
- اشاره 8
- خلاصۀ درس این جلسه: 8
- اشکالات استاد به استدلال عامه 9
- ب - بررسی مشروعیت نکاح موقت به وسیله روایات 10
- اشاره 10
- توجیهات عامه برای نهی عمر از متعه 11
- الف - توجیه قوشجی 11
- خلاصۀ درس این جلسه: 13
- الف - بررسی توجیهات ذکر شده برای کلام عمر درباره متعه (یادآوری و تکمیل) 13
- اشاره 13
- ب - بررسی روایات تحریم متعه در جوامع حدیثی اهل سنت 14
- اشاره 15
- 1 - یک اشکال و پاسخ آن 15
- 2 - اشاره به یک اشتباه در اسناد احادیث 16
- 3 - اشکالات احادیث تحریم متعه 17
- اشاره 17
- ج - تمسک به اجماع بر تحریم متعه 17
- 2 - نتیجه بحث 18
- 1 - پاسخ به ادعای اجماع بر تحریم متعه 18
- اشاره 19
- خلاصۀ درس این جلسه: 19
- 1 - استدراک از گذشته اطلاق تزوج بر متعه 19
- 2 - تتمه ای از بحث صیغه متعه در بررسی مفاد روایت عبد الرحمن بن کثیر 20
- 4 - اقوال و احتمالات در معنای روایت: 21
- 5 - تقریبی برای کلام صاحب وافی (دو اطلاق تکوینی و تشریعی برای برخی از کلمات) 22
- 7 - فروع ثلاثه 23
- 6 - مناقشه در این تقریب 23
- خلاصۀ درس این جلسه: 25
- اشاره 25
- الف) ذکر دو نکته راجع به عقد متعه 25
- 1 - نکته اول: (بررسی سندی روایت عبد الرحمن بن کثیر) 26
- 2 - نکته دوم (عدم لزوم ایجاب و قبول در عقد نکاح و جواز اکتفاء به دو ایجاب) 27
- ب) شرطیت مهر در عقد متعه 28
- اشاره 28
- 1 - مملوکیت و معلومیت مهر 29
- خلاصۀ درس این جلسه: 30
- اشاره 30
- 1 - صحیحه زراره 31
- اشاره 31
- الف - رکنیت ذکر مهر در عقد متعه 31
- ادله رکنیت ذکر مهر در عقد متعه 31
- 2 - صحیحه اسماعیل بن الفضل 32
- 4 - صحیحه هشام بن سالم 33
- ب - لزوم مملوک بودن مهریه در عقد متعه 34
- 1 - کلام شرایع در طُرق معلوم کننده مهر و نقد استاد مد ظله العالی بر آن 35
- اشاره 35
- خلاصۀ درس این جلسه: 35
- 4 - چه چیزی مهر قرار می گیرد؟ 36
- 2 - طریق دیگر برای معلومیت مهر: 36
- اشاره 37
- 5 - حد اقل مهر چقدر است؟ 37
- روایات تعیین کننده حد مهر: 38
- 6 - نظر استاد مد ظله در جمع روایات: 40
- 7 - نظر صاحب ریاض پیرامون روایات و نقد استاد مد ظله بر آن 41
- اشاره 41
- 8 - لزوم پرداخت مهریه هنگام مطالبه زن 42
- بررسی استدلال به روایت: 43
- 9 - استفاده از روایت عمر بن حنظله برای عدم جواز حبس مهریه: 43
- اشاره 43
- ادله شش گانه: صاحب جواهر و جامع المقاصد بر وجوب فوری تسلیم مهریه در متعه 44
- اشاره 44
- دلیل اول: زن به مجرد عقد، مالک مهریه می شود 44
- خلاصۀ درس این جلسه: 44
- دلیل دوم: اجرت در عقد انقطاعی مانند مهریه در عقد دائم است 45
- دلیل چهارم: روایت عمر بن حنظله: 45
- دلیل سوم: آیه شریفه «فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِیضَهً» 45
- دلیل پنجم که به نحو اشعار است: روایت ریان بن شبیب می باشد: 46
- دلیل ششم: از جامع المقاصد نقل شده که بر این مسئله ادعای اجماع کرده است 46
- بررسی دلیل اول صاحب جواهر 46
- بررسی دلیل چهارم صاحب جواهر 47
- بررسی دلیل سوم صاحب جواهر 47
- بررسی دلیل دوم صاحب جواهر رحمه الله 47
- اشاره 47
- بحث سندی پیرامون روایت عمر بن حنظله 48
- بررسی متن روایت 48
- بررسی دلیل پنجم صاحب جواهر 50
- اشاره 51
- بررسی دلیل ششم صاحب جواهر 51
- کلام در این بود که آیا در عقد متعه به محض تحقق عقد بر مرد واجب است اجرت نکاح و مهریه زن را بپردازد؟ 52
- خلاصۀ درس این جلسه: 52
- اشاره 52
- بررسی ادعای اجماع بر وجوب فوری اداء مهریه: 53
- نقد استاد (دام ظله) بر استدلال صاحب جواهر رحمه الله: 53
- بررسی اقوال در وجوب یا عدم وجوب دفع قبل از استمتاع: 53
- توضیحی درباره عمر بن حنظله: 56
- نظر استاد (دام ظله) 58
- اشاره 58
- مناقشه ای در تعبیر «قاصها» در کلام محقق و شهید اول: 59
- اشاره 60
- الف) جواز هبه مدت در عقد انقطاعی 60
- خلاصۀ درس این جلسه: 60
- اشاره 60
- 2 - جواب از گفتار شهید ثانی 61
- ب) روایات وارده در مسئله جواز هبه مدت 61
- اشاره 62
- تذکر نکته ای در کلام صاحب جواهر 63
- الف) جواز هبه مدت در عقد انقطاعی 64
- اشاره 64
- خلاصۀ درس این جلسه: 64
- اشاره 64
- 1 - تکرار اشکال شهید ثانی به اصل جواز هبه و پاسخ به اشکال ایشان 65
- 2 - دلیل دیگر بر جواز هبه مدت 65
- اشاره 66
- ب) هبه مدت قبل از دخول آیا سبب تنصیف مهر می گردد؟ 66
- 1 - ادعای اجماعی بودن حکم به تنصیف 66
- 2 - روایت مورد استدلال برای تنصیف 68
- 4 - بررسی اجماع مورد ادعا 68
- 3 - استدلال برای تنصیف به تشبیه متعه به اجاره 68
- 5 - بررسی سند روایت سماعه 69
- 6 - بررسی دلالت روایت سماعه 70
- 8 - جمع بندی اشکالات سندی و دلالی بنا بر نسخ مختلف روایت سماعه 71
- 7 - تقویت اشکال دلالی موثقه سماعه 71
- 10 - نتیجه گیری از بررسی ادله تنصیف 71
- 9 - بررسی استدلال برای تنصیف به تشبیه متعه به اجاره 71
- ج) آیا هبه بعضی از زمان باقیمانده مثل هبه تمام زمان باقیمانده است؟ 72
- 1 - نظرات فقهاء در مورد هبه بعض الباقی 72
- اشاره 72
- 2 - استدلال صاحب جواهر برای تنصیف در صورت بخشش بعض الباقی 73
- اشاره 74
- 3 - بررسی استدلال صاحب جواهر رحمه الله 74
- خلاصۀ درس این جلسه: 75
- 1 - ادامه بحث پیرامون موثقه سماعه: 75
- 2 - فروع مسئله 76
- اشاره 77
- ادامۀ بحث در هبه مدت قبل از دخول از طرف مرد 78
- خلاصۀ درس این جلسه: 78
- اشاره 78
- متن روایت سماعه: 78
- هبه مدت بعد از دخول 79
- اشکال صاحب جواهر بر محقق کرکی 79
- اشاره 79
- اشاره 79
- محاسبه نشدن ایام حیض 80
- دفاع از محقق کرکی 80
- اشکال بر محقق کرکی 80
- اشاره 81
- ب) صحیحه اسحاق بن عمار 81
- حکم صورتی که ایام حیض به مقدار تمام مدت باشد 82
- حکم سایر عذرهای شرعی غیر از حیض 82
- کشف فساد عقد بعد از پرداخت قسمتی از مهریه 83
- حکم موانع دیگر 83
- خلاصۀ درس این جلسه: 84
- اشاره 84
- اشاره 84
- روایت حفص البختری 84
- 2 - بررسی روایت حفص بن البختری 85
- 1 - طرح مسئله: 85
- اشاره 86
- بررسی مکاتبه ریان بن شبیب: 86
- نظر استاد مد ظله در این مسئله 87
- خلاصۀ درس این جلسه: 88
- اشاره 88
- اشاره 89
- الف) بررسی مسئله مهر در صورت تبیّن فساد عقد بعد از دخول به زوجه 89
- 1 - التزام به مضمون روایت حفص البختری بنا بر پذیرش شمول آن نسبت به فرض علم زن به بطلان عقد بلامانع است. 89
- 2 - عدم پذیرش اطلاق در روایت حفص و امکان تقیید آن 90
- ب) نکته ای راجع به مسئله قبل (عدم تسقیط مهریه در ایام حیض) 90
- اشاره 91
- خلاصۀ درس این جلسه: 91
- 2 - نظریه تعدادی دیگر از فقهاء و بررسی آن 92
- 1 - نظر صاحب شرایع و مستند آن 92
- الف) طرح مسئله مورد بحث (حکم مهریه در صورتی که بعد از دخول، معلوم می شود عقد فاسد بوده است) 92
- 1 - صحیحه عبد الله بن سنان 93
- اشاره 93
- 3 - روایت ابی بصیر 94
- 2 - روایت سلیمان بن خالد 94
- 6 - روایت دعائم الاسلام 95
- 4 - روایت عبد الله بن سنان 95
- 5 - صحیحه ابی بصیر 95
- ج) حل مشکل تعارض بین این روایات 96
- اشاره 96
- د) حکم مهریه در صورت دخول: 96
- 1 - جمع اول: تخصیص روایات با روایت حفص 97
- جهت اول: مقدار مهریه 97
- جمع عرفی بین روایت حفص و دیگر روایات 97
- اشاره 97
- 2 - جمع دوم: تفصیل بین صورت علم و جهل زوجه 98
- 4 - جواب اشکال بر جمع (رفع تنافی بین روایت حفص و روایات دال بر أجر الزانیه سحت) 99
- 3 - اشکال بر این جمع (تنافی این جمع با روایات أجر الزانیّه سحت) 99
- جهت دوم: پرداخت مهر المسمی یا مهر المثل 100
- خلاصۀ درس این جلسه: 101
- اشاره 101
- 1 - جمع بین روایت حفص بن البختری با روایات معارض 102
- 2 - حکم تصرف و اتلاف مال اخذ شده توسط زن 103
- خلاصۀ درس این جلسه: 104
- اشاره 104
- اشاره 105
- اگر در عقد انقطاع، اجل ذکر نشود آیا عقد باطل است یا به دائم تبدیل می شود؟ 105
- الف) بررسی نظرات فقهاء: 105
- ب) اقوال در مسئله 106
- ج) نقل و بررسی عبارت فقهاء 108
- اشاره 109
- خلاصۀ درس این جلسه: 109
- اشاره 110
- ادامۀ بحث در مسئله ترک اجل در باب متعه 110
- بررسی حکم ظاهری مسئله 111
- بررسی حکم واقعی مسئله 111
- اشاره 111
- بحث پیرامون منظور از «العقود تابعه للقصود» 112
- نقد استاد مد ظله بر کلام شیخ انصاری 113
- کلام مرحوم صاحب جواهر 114
- بررسی کلام صاحب جواهر 114
- کلام محقق حلی در نکت النهایه 115
- 1 - اقوال فقهاء در مسئله عدم ذکر اجل در نکاح منقطع 116
- خلاصۀ درس این جلسه: 116
- اشاره 116
- 2 - شرط فاسد مفسد است یا نه؟ و تحلیل کلمات فقهاء 117
- 3 - فرمایش محقق در نکت النهایه و نقد آن 119
- 4 - بررسی روایات مسئله 120
- خلاصۀ درس این جلسه: 122
- اشاره 122
- روایت اول: روایت أبان بن تغلب بود 123
- اشاره 123
- روایات لزوم اشتراط اجل در متعه 123
- روایت دوم: روایت عبد الله بن بکیر: 124
- روایت سوم: روایت هشام بن سالم 125
- اشاره 128
- خلاصۀ درس این جلسه: 128
- بررسی دلالت روایت ابان بن تغلب 129
- بررسی دلالت روایت هشام بن سالم 129
- مقصود از «متعه» در روایات 129
- استدلال مجلسی اول به روایات لزوم ذکر شروط بعد از نکاح 130
- اشاره 130
- جواب استاد مد ظله از استدلال مذکور 131
- اشاره به ضعف سند روایت اول 131
- اشاره 133
- اشاره 134
- الف) نقل و بررسی بعضی از روایات ارث در عقد انقطاعی برای استفاده در مسئله لزوم ذکر اجل 134
- خلاصۀ درس این جلسه: 134
- 2 - صحیحه بزنطی 135
- 1 - روایت سعید بن یسار 135
- 4 - روایت محمد بن مسلم 136
- 3 - جمع مرحوم شیخ با تقریب استاد مد ظله 136
- 6 - تذکر نکته ای در مورد انقلاب عقد منقطع به عقد دائم 137
- 5 - جمع مرحوم شیخ ما بین دو روایت قبلی و روایت محمد بن مسلم 137
- 7 - نقضی به انقلاب عقد منقطع به عقد دائم 138
- اشاره 138
- ب) تحقیق درباره تقدیر الاجل 138
- 1 - احتمال مرحوم علامه در مورد کلام ابن حمزه 139
- 2 - رد احتمال علامه و بیان توجیهاتی برای کلام ابن حمزه توسط استاد مد ظله 139
- 3 - توضیحی درباره حد اکثر و حد اقل اجل 140
- اشاره 141
- خلاصۀ درس این جلسه: 141
- ب) وجوهی که ممکن است برای فتوای ابن حمزه ذکر شود 142
- الف) مختار ابن حمزه در اجل متعه 142
- د) حد اقل زمان در متعه 144
- اشاره 144
- نظر استاد مد ظله 144
- ه - معین بودن اجل 145
- اشاره 146
- الف) طرح مسئله جواز انفصال مدت (اجل) از زمان عقد متعه 147
- ب) نقل اقوال فقهاء در مسئله جواز انفصال مدت از عقد 147
- خلاصۀ درس این جلسه: 147
- اشاره 148
- 2 - ابن براج رحمه الله در مهذب البارع: 148
- 1 - شیخ طوسی رحمه الله در نهایه: 148
- 4 - مرحوم ابن ادریس در سرائر: 149
- 5 - شرایع: 149
- 6 - قواعد: 149
- 7 - ارشاد الاذهان: 150
- 8 - تلخیص المرام: 150
- ج) ادله عدم شرطیت اتصال (در جواهر) 151
- د) ادله شرطیت اتصال و بررسی و نقد آنها (در جواهر) 152
- اشاره 153
- 2 - تمسک به احتیاط لازم المراعاه در باب فروج: 153
- 3 - تمسک به قاعده توقیفیت وظایف شرعی 153
- 1 - تمسک به استصحاب: 153
- 4 - گفته شده عقدی صحیح است که اثرات خود را در پی داشته باشد، 154
- خلاصۀ درس این جلسه: 155
- اشاره 155
- اشاره 155
- الف) آیا انفصال مبدأ زوجیت از حین عقد، در نکاح متعه جایز است؟ 155
- 2 - تأخیر زوجیت و تأخیر جواز استمتاع 156
- 3 - ظاهر کلمات قدما «تأخیر زوجیت» است اگر چه بعضی تعلیلات وارده در کلامشان خلاف آن است 156
- 1 - مشهور قائل به جواز انفصال اجل از عقد می باشند 156
- 4 - اشاره به تهافت واقع شده در کلام محقق کرکی در جامع المقاصد 157
- 5 - نظر استاد مد ظله پیرامون جواز ازدواج زن با غیر در مدت فاصله شده 158
- اشاره 158
- اشاره 159
- وجوه سابقین برای قول به عدم جواز متعه انفصالی 159
- خلاصۀ درس این جلسه: 159
- بررسی وجوه صاحب جواهر برای اختیار قول به عدم جواز متعه انفصالی و بررسی سند روایت بکّار 159
- اشاره 159
- توضیح کلمات صاحب جواهر 159
- وجوه صاحب جواهر برای تقویت عدم جواز انفصال 161
- حمل نظر مشهور بر جواز اشتراط تاخیر استمتاع 161
- اشاره 162
- بررسی سند روایت بکّار 162
- جواب سه اشکال اول 162
- اشاره 163
- خلاصۀ درس این جلسه: 163
- اشکال دیگر به انجبار: 164
- اثبات اعتبار روایت: 164
- ارزیابی: 164
- بحث درباره سند روایت بکار بن کردم: 164
- اشاره 164
- بحث درباره دلالت روایت: 166
- ارزیابی وجوهی که صاحب جواهر بیان کرده است: 166
- اشاره 167
- استدراک استاد مد ظله نسبت به وجود تناقض در عبارت محقق کرکی، و نسبت به اعتراض ایشان به صاحب جواهر 168
- خلاصۀ درس این جلسه: 168
- اقوال در مسئله تأخیر اجل زوجیت 169
- قول مشهور؛ جواز تأخیر 170
- قول به تردید 170
- قائلین به اعتبار اتصال و عدم جواز تأخیر 170
- بررسی فروعات مسئله انفصال اجل بنا بر مختار مشهور و ادله آنها 170
- مسئله ازدواج زن با دیگری، و ازدواج مرد با خواهر و مادر زن، و فروع آن 171
- اشاره 171
- وجه عدم جواز اصل این ازدواج ها 171
- اشکال وجه مذکور، و نظر استاد نسبت به آن 171
- اشاره 171
- اشاره 172
- کلام و دلیل قائلین به تفکیک در فروع مسئله، و نظر استاد مد ظله نسبت به آن 172
- خلاصۀ درس این جلسه: 173
- الف) بیان استدراک از جلسه قبل 173
- 1 - طرح مسئله 174
- 2 - نقل اقوال در مسئله 174
- ب) انصراف به اتصال در صورت اطلاق مبدأ اجل در عقد 174
- 4 - استدلال صاحب جواهر برای انصراف اطلاق به اتصال 175
- 3 - نظریه استاد مد ظله 175
- ج) رفع تنافی از کلام محقق کرکی در جامع المقاصد 176
- د) نقد کلام مرحوم محقق کرکی 178
گفته شده که عقد متعه، حکمی شرعی است، پس چون صحت عقد متعه به صورت منفصل از جانب شارع نرسیده باطل می باشد (البته دلیل بر توقیفیت را ذکر نکرده اند و ظاهرا همان احتیاط و استصحاب، دلیل آن می باشد).
صاحب مدارک در نهایه المرام به این دلیل تمسک نموده و می گوید: و هل یعتبر فی المده الاتصال ام یجوز جعلها منفصله عن العقد؟ قولان اظهرهما الاول لان الوظائف الشرعیه انما تثبت بالتوقیف و لم ینقل تجویز ذلک و انما المنقول ما تضمن اتصال المده بالعقد فیجب القول بنفی ما عداه الی ان یثبت دلیل الجواز.(1)
البته در جواب گفته می شود که همان ادله صحت انفصال به عنوان دلیل اجتهادی مثبت صحت چنین عقدی است.
4 - گفته شده عقدی صحیح است که اثرات خود را در پی داشته باشد،
پس اگر عقد به صورت منفصل صحیح باشد باید تمتع که اثر این عقد است در زمان تخلل (بعد از عقد و قبل از زمان تعیین شده) هم جایز باشد در حالی که در این عقد فقط برای همان زمان منفصل اثر عقد (تمتع) در نظر گرفته شده است، پس از عدم ترتب اثر بر این عقد، می توان بطلان آن را کشف نمود.
در جواب گفته شده است ترتب اثر مطلوب عقد صحیح بستگی به کیفیت و چگونگی انشاء دارد لذا اگر منشأ مطلق یا مقید به زمان متصل بود اثر مطلوب، از زمان انشاء و متصل به آن مترتب می شود ولی اگر منشأ چنین نبود بلکه به صورت
1- (1) - نهایه المرام، ج 1، ص 240. همچنین فخر المحققین رحمه الله می گوید: و الأصح عندی بطلان العقد مع تأخر مدته عنه من اصله لعدم النص علی الصحه فان الاسباب انما تتلقی من النص (ایضاح الفوائد، ج 3، ص 153).
منفصل و متأخر لحاظ شد واضح است که اثر مطلوب در همان زمان مورد نظر (منفصل) ترتب پیدا خواهد کرد.
شاهد بر این مطلب هم این است که در وصیت، مالکیت موصی به بعد از موت موصی حاصل می شود. لذا عدم مالکیت موصی به در زمان حیات موصی نه تنها موجب بطلان وصیت نمی گردد بلکه قول به مالکیت موصی به در زمان حیات موصی موجب بطلان وصیت می گردد و دیگر وصیت معنا ندارد، پس چنانچه در مثل وصیت اثر مطلوب فعلی و متصل به عقد نمی باشد در متعه به صورت منفصل هم جواز تمتع که اثر مطلوب است در زمان مورد لحاظ واقع می شود و اشکالی در آن از این ناحیه نیست. همچنین ملاحظه حکم اجیر شدن برای حج، صحت چنین عقدی را روشن می سازد با اینکه اثر عقد اجاره، در زمان خاص خود که معمولا منفصل است (در زمان برگزاری حج) واقع می شود.
البته مرحوم صاحب جواهر در ادامه می فرماید: و لکن الانصاف مع ذلک و فی النفس من اصل جواز ذلک شیء و سپس وجوهی را نیز برای عدم جواز بیان می فرماید که در جلسه آینده به آن خواهیم پرداخت. ان شاء الله.