- یکی از مباحث بسیار مهم در بحث نکاح، اختلاف امامیه با عامه در مورد حلیت نکاح متعه است. 1
- 1383/6/24 سه شنبه درس شمارۀ (670) کتاب النکاح/سال هفتم 1
- اشاره 1
- اشاره 1
- خلاصۀ درس این جلسه: 1
- بررسی ادله حلیت متعه: 2
- اشاره 2
- استدلال اهل سنت به قرآن بر عدم جواز متعه 3
- تکمیل فرمایش سید مرتضی توسط استاد مد ظله: 3
- عامه برای اثبات عدم جواز متعه به دو آیه از قرآن استناد کرده اند: 3
- آیه اول: «وَ الَّذِینَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حافِظُونَ إِلاّ عَلی أَزْواجِهِمْ أَوْ ما مَلَکَتْ أَیْمانُهُمْ» 3
- آیه دوم: «وَ أُحِلَّ لَکُمْ ما وَراءَ ذلِکُمْ أَنْ تَبْتَغُوا بِأَمْوالِکُمْ مُحْصِنِینَ غَیْرَ مُسافِحِینَ» 4
- اشاره 4
- پاسخ به استدلال عامه: 4
- 1 - استدلال عامه بر نفی زوجیت متعه 5
- 2 - پاسخ حلّی به استدلال فوق (اشاره ای به نزاع مرحوم شیخ انصاری و مرحوم آخوند و نظر حضرت استاد در مسئله تمسک به عام در باب کیفیت اراده) 5
- الف) آیا عنوان «زوجه» بر زن متعه ای صادق است یا خیر؟ 5
- خلاصۀ درس این جلسه: 5
- 3 - پاسخ های نقضی سید مرتضی بر استدلال عامه 6
- اشاره 8
- خلاصۀ درس این جلسه: 8
- اشاره 8
- الف - ادامه بررسی استدلال عامه برای عدم مشروعیت متعه 8
- اشکالات استاد به استدلال عامه 9
- ب - بررسی مشروعیت نکاح موقت به وسیله روایات 10
- اشاره 10
- توجیهات عامه برای نهی عمر از متعه 11
- الف - توجیه قوشجی 11
- اشاره 13
- خلاصۀ درس این جلسه: 13
- الف - بررسی توجیهات ذکر شده برای کلام عمر درباره متعه (یادآوری و تکمیل) 13
- ب - بررسی روایات تحریم متعه در جوامع حدیثی اهل سنت 14
- اشاره 15
- 1 - یک اشکال و پاسخ آن 15
- 2 - اشاره به یک اشتباه در اسناد احادیث 16
- اشاره 17
- ج - تمسک به اجماع بر تحریم متعه 17
- 3 - اشکالات احادیث تحریم متعه 17
- 2 - نتیجه بحث 18
- 1 - پاسخ به ادعای اجماع بر تحریم متعه 18
- خلاصۀ درس این جلسه: 19
- اشاره 19
- 1 - استدراک از گذشته اطلاق تزوج بر متعه 19
- 2 - تتمه ای از بحث صیغه متعه در بررسی مفاد روایت عبد الرحمن بن کثیر 20
- 4 - اقوال و احتمالات در معنای روایت: 21
- 5 - تقریبی برای کلام صاحب وافی (دو اطلاق تکوینی و تشریعی برای برخی از کلمات) 22
- 7 - فروع ثلاثه 23
- 6 - مناقشه در این تقریب 23
- الف) ذکر دو نکته راجع به عقد متعه 25
- خلاصۀ درس این جلسه: 25
- اشاره 25
- 1 - نکته اول: (بررسی سندی روایت عبد الرحمن بن کثیر) 26
- 2 - نکته دوم (عدم لزوم ایجاب و قبول در عقد نکاح و جواز اکتفاء به دو ایجاب) 27
- اشاره 28
- ب) شرطیت مهر در عقد متعه 28
- 1 - مملوکیت و معلومیت مهر 29
- اشاره 30
- خلاصۀ درس این جلسه: 30
- ادله رکنیت ذکر مهر در عقد متعه 31
- اشاره 31
- الف - رکنیت ذکر مهر در عقد متعه 31
- 1 - صحیحه زراره 31
- 2 - صحیحه اسماعیل بن الفضل 32
- 4 - صحیحه هشام بن سالم 33
- ب - لزوم مملوک بودن مهریه در عقد متعه 34
- خلاصۀ درس این جلسه: 35
- 1 - کلام شرایع در طُرق معلوم کننده مهر و نقد استاد مد ظله العالی بر آن 35
- اشاره 35
- 2 - طریق دیگر برای معلومیت مهر: 36
- 4 - چه چیزی مهر قرار می گیرد؟ 36
- اشاره 37
- 5 - حد اقل مهر چقدر است؟ 37
- روایات تعیین کننده حد مهر: 38
- 6 - نظر استاد مد ظله در جمع روایات: 40
- 7 - نظر صاحب ریاض پیرامون روایات و نقد استاد مد ظله بر آن 41
- اشاره 41
- 8 - لزوم پرداخت مهریه هنگام مطالبه زن 42
- 9 - استفاده از روایت عمر بن حنظله برای عدم جواز حبس مهریه: 43
- بررسی استدلال به روایت: 43
- اشاره 43
- خلاصۀ درس این جلسه: 44
- ادله شش گانه: صاحب جواهر و جامع المقاصد بر وجوب فوری تسلیم مهریه در متعه 44
- اشاره 44
- دلیل اول: زن به مجرد عقد، مالک مهریه می شود 44
- دلیل دوم: اجرت در عقد انقطاعی مانند مهریه در عقد دائم است 45
- دلیل سوم: آیه شریفه «فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِیضَهً» 45
- دلیل چهارم: روایت عمر بن حنظله: 45
- دلیل ششم: از جامع المقاصد نقل شده که بر این مسئله ادعای اجماع کرده است 46
- بررسی دلیل اول صاحب جواهر 46
- دلیل پنجم که به نحو اشعار است: روایت ریان بن شبیب می باشد: 46
- اشاره 47
- بررسی دلیل چهارم صاحب جواهر 47
- بررسی دلیل دوم صاحب جواهر رحمه الله 47
- بررسی دلیل سوم صاحب جواهر 47
- بررسی متن روایت 48
- بحث سندی پیرامون روایت عمر بن حنظله 48
- بررسی دلیل پنجم صاحب جواهر 50
- بررسی دلیل ششم صاحب جواهر 51
- اشاره 51
- کلام در این بود که آیا در عقد متعه به محض تحقق عقد بر مرد واجب است اجرت نکاح و مهریه زن را بپردازد؟ 52
- خلاصۀ درس این جلسه: 52
- اشاره 52
- بررسی ادعای اجماع بر وجوب فوری اداء مهریه: 53
- بررسی اقوال در وجوب یا عدم وجوب دفع قبل از استمتاع: 53
- نقد استاد (دام ظله) بر استدلال صاحب جواهر رحمه الله: 53
- توضیحی درباره عمر بن حنظله: 56
- نظر استاد (دام ظله) 58
- اشاره 58
- مناقشه ای در تعبیر «قاصها» در کلام محقق و شهید اول: 59
- الف) جواز هبه مدت در عقد انقطاعی 60
- اشاره 60
- اشاره 60
- خلاصۀ درس این جلسه: 60
- ب) روایات وارده در مسئله جواز هبه مدت 61
- 2 - جواب از گفتار شهید ثانی 61
- اشاره 62
- تذکر نکته ای در کلام صاحب جواهر 63
- خلاصۀ درس این جلسه: 64
- الف) جواز هبه مدت در عقد انقطاعی 64
- اشاره 64
- اشاره 64
- 1 - تکرار اشکال شهید ثانی به اصل جواز هبه و پاسخ به اشکال ایشان 65
- 2 - دلیل دیگر بر جواز هبه مدت 65
- 1 - ادعای اجماعی بودن حکم به تنصیف 66
- ب) هبه مدت قبل از دخول آیا سبب تنصیف مهر می گردد؟ 66
- اشاره 66
- 3 - استدلال برای تنصیف به تشبیه متعه به اجاره 68
- 4 - بررسی اجماع مورد ادعا 68
- 2 - روایت مورد استدلال برای تنصیف 68
- 5 - بررسی سند روایت سماعه 69
- 6 - بررسی دلالت روایت سماعه 70
- 8 - جمع بندی اشکالات سندی و دلالی بنا بر نسخ مختلف روایت سماعه 71
- 7 - تقویت اشکال دلالی موثقه سماعه 71
- 10 - نتیجه گیری از بررسی ادله تنصیف 71
- 9 - بررسی استدلال برای تنصیف به تشبیه متعه به اجاره 71
- ج) آیا هبه بعضی از زمان باقیمانده مثل هبه تمام زمان باقیمانده است؟ 72
- اشاره 72
- 1 - نظرات فقهاء در مورد هبه بعض الباقی 72
- 2 - استدلال صاحب جواهر برای تنصیف در صورت بخشش بعض الباقی 73
- 3 - بررسی استدلال صاحب جواهر رحمه الله 74
- اشاره 74
- خلاصۀ درس این جلسه: 75
- 1 - ادامه بحث پیرامون موثقه سماعه: 75
- 2 - فروع مسئله 76
- اشاره 77
- خلاصۀ درس این جلسه: 78
- ادامۀ بحث در هبه مدت قبل از دخول از طرف مرد 78
- اشاره 78
- متن روایت سماعه: 78
- اشاره 79
- اشاره 79
- هبه مدت بعد از دخول 79
- اشکال صاحب جواهر بر محقق کرکی 79
- محاسبه نشدن ایام حیض 80
- اشکال بر محقق کرکی 80
- دفاع از محقق کرکی 80
- ب) صحیحه اسحاق بن عمار 81
- اشاره 81
- حکم سایر عذرهای شرعی غیر از حیض 82
- حکم صورتی که ایام حیض به مقدار تمام مدت باشد 82
- حکم موانع دیگر 83
- کشف فساد عقد بعد از پرداخت قسمتی از مهریه 83
- خلاصۀ درس این جلسه: 84
- اشاره 84
- روایت حفص البختری 84
- اشاره 84
- 1 - طرح مسئله: 85
- 2 - بررسی روایت حفص بن البختری 85
- بررسی مکاتبه ریان بن شبیب: 86
- اشاره 86
- نظر استاد مد ظله در این مسئله 87
- اشاره 88
- خلاصۀ درس این جلسه: 88
- الف) بررسی مسئله مهر در صورت تبیّن فساد عقد بعد از دخول به زوجه 89
- 1 - التزام به مضمون روایت حفص البختری بنا بر پذیرش شمول آن نسبت به فرض علم زن به بطلان عقد بلامانع است. 89
- اشاره 89
- 2 - عدم پذیرش اطلاق در روایت حفص و امکان تقیید آن 90
- ب) نکته ای راجع به مسئله قبل (عدم تسقیط مهریه در ایام حیض) 90
- اشاره 91
- خلاصۀ درس این جلسه: 91
- الف) طرح مسئله مورد بحث (حکم مهریه در صورتی که بعد از دخول، معلوم می شود عقد فاسد بوده است) 92
- 1 - نظر صاحب شرایع و مستند آن 92
- 2 - نظریه تعدادی دیگر از فقهاء و بررسی آن 92
- اشاره 93
- 1 - صحیحه عبد الله بن سنان 93
- 3 - روایت ابی بصیر 94
- 2 - روایت سلیمان بن خالد 94
- 6 - روایت دعائم الاسلام 95
- 4 - روایت عبد الله بن سنان 95
- 5 - صحیحه ابی بصیر 95
- د) حکم مهریه در صورت دخول: 96
- ج) حل مشکل تعارض بین این روایات 96
- اشاره 96
- جمع عرفی بین روایت حفص و دیگر روایات 97
- جهت اول: مقدار مهریه 97
- اشاره 97
- 1 - جمع اول: تخصیص روایات با روایت حفص 97
- 2 - جمع دوم: تفصیل بین صورت علم و جهل زوجه 98
- 3 - اشکال بر این جمع (تنافی این جمع با روایات أجر الزانیّه سحت) 99
- 4 - جواب اشکال بر جمع (رفع تنافی بین روایت حفص و روایات دال بر أجر الزانیه سحت) 99
- جهت دوم: پرداخت مهر المسمی یا مهر المثل 100
- اشاره 101
- خلاصۀ درس این جلسه: 101
- 1 - جمع بین روایت حفص بن البختری با روایات معارض 102
- 2 - حکم تصرف و اتلاف مال اخذ شده توسط زن 103
- خلاصۀ درس این جلسه: 104
- اشاره 104
- اشاره 105
- الف) بررسی نظرات فقهاء: 105
- اگر در عقد انقطاع، اجل ذکر نشود آیا عقد باطل است یا به دائم تبدیل می شود؟ 105
- ب) اقوال در مسئله 106
- ج) نقل و بررسی عبارت فقهاء 108
- خلاصۀ درس این جلسه: 109
- اشاره 109
- اشاره 110
- ادامۀ بحث در مسئله ترک اجل در باب متعه 110
- اشاره 111
- بررسی حکم واقعی مسئله 111
- بررسی حکم ظاهری مسئله 111
- بحث پیرامون منظور از «العقود تابعه للقصود» 112
- نقد استاد مد ظله بر کلام شیخ انصاری 113
- کلام مرحوم صاحب جواهر 114
- بررسی کلام صاحب جواهر 114
- کلام محقق حلی در نکت النهایه 115
- خلاصۀ درس این جلسه: 116
- 1 - اقوال فقهاء در مسئله عدم ذکر اجل در نکاح منقطع 116
- اشاره 116
- 2 - شرط فاسد مفسد است یا نه؟ و تحلیل کلمات فقهاء 117
- 3 - فرمایش محقق در نکت النهایه و نقد آن 119
- 4 - بررسی روایات مسئله 120
- اشاره 122
- خلاصۀ درس این جلسه: 122
- روایت اول: روایت أبان بن تغلب بود 123
- اشاره 123
- روایات لزوم اشتراط اجل در متعه 123
- روایت دوم: روایت عبد الله بن بکیر: 124
- روایت سوم: روایت هشام بن سالم 125
- خلاصۀ درس این جلسه: 128
- اشاره 128
- بررسی دلالت روایت هشام بن سالم 129
- مقصود از «متعه» در روایات 129
- بررسی دلالت روایت ابان بن تغلب 129
- اشاره 130
- استدلال مجلسی اول به روایات لزوم ذکر شروط بعد از نکاح 130
- اشاره به ضعف سند روایت اول 131
- جواب استاد مد ظله از استدلال مذکور 131
- اشاره 133
- خلاصۀ درس این جلسه: 134
- الف) نقل و بررسی بعضی از روایات ارث در عقد انقطاعی برای استفاده در مسئله لزوم ذکر اجل 134
- اشاره 134
- 1 - روایت سعید بن یسار 135
- 2 - صحیحه بزنطی 135
- 4 - روایت محمد بن مسلم 136
- 3 - جمع مرحوم شیخ با تقریب استاد مد ظله 136
- 5 - جمع مرحوم شیخ ما بین دو روایت قبلی و روایت محمد بن مسلم 137
- 6 - تذکر نکته ای در مورد انقلاب عقد منقطع به عقد دائم 137
- 7 - نقضی به انقلاب عقد منقطع به عقد دائم 138
- ب) تحقیق درباره تقدیر الاجل 138
- اشاره 138
- 1 - احتمال مرحوم علامه در مورد کلام ابن حمزه 139
- 2 - رد احتمال علامه و بیان توجیهاتی برای کلام ابن حمزه توسط استاد مد ظله 139
- 3 - توضیحی درباره حد اکثر و حد اقل اجل 140
- اشاره 141
- خلاصۀ درس این جلسه: 141
- الف) مختار ابن حمزه در اجل متعه 142
- ب) وجوهی که ممکن است برای فتوای ابن حمزه ذکر شود 142
- د) حد اقل زمان در متعه 144
- اشاره 144
- نظر استاد مد ظله 144
- ه - معین بودن اجل 145
- اشاره 146
- الف) طرح مسئله جواز انفصال مدت (اجل) از زمان عقد متعه 147
- ب) نقل اقوال فقهاء در مسئله جواز انفصال مدت از عقد 147
- خلاصۀ درس این جلسه: 147
- اشاره 148
- 2 - ابن براج رحمه الله در مهذب البارع: 148
- 1 - شیخ طوسی رحمه الله در نهایه: 148
- 6 - قواعد: 149
- 4 - مرحوم ابن ادریس در سرائر: 149
- 5 - شرایع: 149
- 7 - ارشاد الاذهان: 150
- 8 - تلخیص المرام: 150
- ج) ادله عدم شرطیت اتصال (در جواهر) 151
- د) ادله شرطیت اتصال و بررسی و نقد آنها (در جواهر) 152
- 2 - تمسک به احتیاط لازم المراعاه در باب فروج: 153
- 1 - تمسک به استصحاب: 153
- 3 - تمسک به قاعده توقیفیت وظایف شرعی 153
- اشاره 153
- 4 - گفته شده عقدی صحیح است که اثرات خود را در پی داشته باشد، 154
- اشاره 155
- الف) آیا انفصال مبدأ زوجیت از حین عقد، در نکاح متعه جایز است؟ 155
- اشاره 155
- خلاصۀ درس این جلسه: 155
- 2 - تأخیر زوجیت و تأخیر جواز استمتاع 156
- 1 - مشهور قائل به جواز انفصال اجل از عقد می باشند 156
- 3 - ظاهر کلمات قدما «تأخیر زوجیت» است اگر چه بعضی تعلیلات وارده در کلامشان خلاف آن است 156
- 4 - اشاره به تهافت واقع شده در کلام محقق کرکی در جامع المقاصد 157
- اشاره 158
- 5 - نظر استاد مد ظله پیرامون جواز ازدواج زن با غیر در مدت فاصله شده 158
- بررسی وجوه صاحب جواهر برای اختیار قول به عدم جواز متعه انفصالی و بررسی سند روایت بکّار 159
- توضیح کلمات صاحب جواهر 159
- اشاره 159
- خلاصۀ درس این جلسه: 159
- وجوه سابقین برای قول به عدم جواز متعه انفصالی 159
- اشاره 159
- حمل نظر مشهور بر جواز اشتراط تاخیر استمتاع 161
- وجوه صاحب جواهر برای تقویت عدم جواز انفصال 161
- اشاره 162
- بررسی سند روایت بکّار 162
- جواب سه اشکال اول 162
- اشاره 163
- خلاصۀ درس این جلسه: 163
- اشاره 164
- اشکال دیگر به انجبار: 164
- اثبات اعتبار روایت: 164
- ارزیابی: 164
- بحث درباره سند روایت بکار بن کردم: 164
- ارزیابی وجوهی که صاحب جواهر بیان کرده است: 166
- بحث درباره دلالت روایت: 166
- اشاره 167
- خلاصۀ درس این جلسه: 168
- استدراک استاد مد ظله نسبت به وجود تناقض در عبارت محقق کرکی، و نسبت به اعتراض ایشان به صاحب جواهر 168
- اقوال در مسئله تأخیر اجل زوجیت 169
- قول مشهور؛ جواز تأخیر 170
- قول به تردید 170
- قائلین به اعتبار اتصال و عدم جواز تأخیر 170
- بررسی فروعات مسئله انفصال اجل بنا بر مختار مشهور و ادله آنها 170
- وجه عدم جواز اصل این ازدواج ها 171
- اشاره 171
- اشکال وجه مذکور، و نظر استاد نسبت به آن 171
- اشاره 171
- مسئله ازدواج زن با دیگری، و ازدواج مرد با خواهر و مادر زن، و فروع آن 171
- اشاره 172
- کلام و دلیل قائلین به تفکیک در فروع مسئله، و نظر استاد مد ظله نسبت به آن 172
- الف) بیان استدراک از جلسه قبل 173
- خلاصۀ درس این جلسه: 173
- ب) انصراف به اتصال در صورت اطلاق مبدأ اجل در عقد 174
- 1 - طرح مسئله 174
- 2 - نقل اقوال در مسئله 174
- 4 - استدلال صاحب جواهر برای انصراف اطلاق به اتصال 175
- 3 - نظریه استاد مد ظله 175
- ج) رفع تنافی از کلام محقق کرکی در جامع المقاصد 176
- د) نقد کلام مرحوم محقق کرکی 178
2- (2) - حدائق الناضره، ج 24، ص 162.
3- (3) - تفسیر از جامع الاحادیث می باشد.
4- (4) - وسائل الشیعه، کتاب النکاح، ابواب المتعه، باب 30، ح 1، وسائل، چاپ آل البیت، ج 21، ص 63، نقلا عن التهذیب، ج 7، ص 261، ح 55.
5- (5) - نهایه المرام، ج 1، ص 243.
6- (6) - کشف اللثام، ج 7، ص 278، قال فیه: و الخبر لضعفه لا یصلح مستندا فان لم یکن اجماع توجه وجوب الجمیع لوجوبه بالعقد و حمله علی الطلاق قیاس الا ان یقال: انه بمنزله الاجره و لا اجره اذا وهبت المنفعه للموجر.
گفتیم تعدادی از فقهاء برای اثبات حکم به تنصیف به اجماع تمسک کرده اند.
برای بررسی صحت و سقم این ادعا، مراجعه به فتوای اصحاب نمودیم. از فتوایی که به دست ما رسیده است از متقدمین یا معاصرین شیخ رحمه الله فتوایی موافق به دست نیاوردیم. مثلا أبو الصلاح حلبی رحمه الله از معاصرین شیخ رحمه الله و سید مرتضی رحمه الله، شیخ مفید رحمه الله، صدوق رحمه الله و کلینی که مقدم بر شیخ رحمه الله هستند این مسئله را اصلا مطرح ننموده اند. شروع به طرح این مسئله از شیخ رحمه الله و من تبع او است. پس اجماعی که متصل به زمان معصوم علیه السلام باشد و بتواند رضای معصوم و قول او را کشف نماید در مسئله وجود ندارد.
5 - بررسی سند روایت سماعه
در بررسی سند روایت سماعه می گوییم: مراد از ابن سنان در روایت، محمد بن سنان است نه عبد الله بن سنان، زیرا احمد بن محمد که راوی او در این روایت است احمد بن محمد بن عیسی است که کثیرا از محمد بن سنان روایت می کند، همچنین عبد الله بن سنان از اصحاب امام صادق علیه السلام است، پس طبقه او مقدم بر این ابن سنان در روایت است و اما در مورد محمد بن سنان، هر چند مشهور حکم به ضعف او کرده اند، ولی ما او را ضعیف ندانسته بلکه ثقه می دانیم علی ای حال - خواه به خاطر ابن سنان در روایت، روایت را غیر معتبر بدانیم و خواه با وجود ابن سنان، روایت را موثقه بدانیم - مشکل سند روایت به گونه ای دیگر نیز حل می شود و آن این است که در نقل دوم شیخ رحمه الله در تهذیب، ابن سنان در سند روایت وجود ندارد، سند روایت بنابراین نقل بدین گونه است: الحسین بن سعید عن الحسن عن زرعه عن سماعه، حسین بن سعید و حسن هر دو از بزرگان و ثقات هستند، کتاب حسین نیز شبیه متواتر است، پس اشکالی از این ناحیه بر این سند وجود ندارد.
بلی، اشکال دیگری را شهید ثانی(1) و محقق کرکی(2) و بعضی دیگر(3) مطرح نموده اند. آنها از این روایت به مقطوعه تعبیر نموده اند که همان مضمره در اصطلاح