نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 20 صفحه 115

7 - روایت مفضل بن عمر

... فاذا اراد الرجل المسلم ان یتمتع من المرأه فعل ما شاء الله و علی کتابه و سنه نبیه نکاحاً غیر سفاح ما تراضیا علی ما احبا من الاجر کما قال الله عزّ و جلّ (فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِیضَهً وَ لا جُناحَ عَلَیْکُمْ فِیما تَراضَیْتُمْ بِهِ مِنْ بَعْدِ الْفَرِیضَهِ ) ان هما احبا مدّا فی الاجل علی ذلک الاجر او ما احبا (ازدیاد مدت بدون ازدیاد اجر نباشد بلکه با ازدیاد مدت، اجر نیز ازدیاد پیدا نماید خواه به میزان همان اجر سابق و خواه به هر مقداری که زوجین دوست دارند) فی آخر یوم من اجلها قبل ان ینقضی الاجل مثل غروب الشمس مدا فیه و زادا فی الاجل ما احبا فان مضی آخر یوم منه لم یصلح الا بامر مستقبل و لیس بینهما عده

1- (1) - ج 5، ص 458.
2- (2) - ج 7، ص 268.
3- (3) - جامع الاحادیث، ج 26، ص 104 (باب 26، ح 2).

إلاّ لرجل سواه(1)

این روایت می گوید از اول بخواهند مدت عقد را تمدید نمایند صحیح نمی باشد، ولی در آستانه تمام شدن مدت می توان آن را زیاد نمود. البته در مراد این روایت چند احتمال وجود دارد؛ احتمال اول این است که می خواهد بگوید اگر روز تمام شد (مدت پایان یافت) هر چند انشاء قبل شده است، اما یک نکاح جدید رخ می دهد نه آنکه بعد از انقضای عقد اول، انشائی جدید انجام شود. احتمال دیگر این است که می خواهد بگوید در آستانه تمام شدن اجل، گفتگو و قرار جدید انجام شود، ولی بعد از انقضاء اجل عقد اول، انشاء جدید باید انجام گیرد.

8 - روایت فقه رضوی

و لیس علیها منه عده اذا عزم علی ان یزید فی المده و الأجل و المهر، انما العده علیها لغیره الا انه یهب لها ما قد بقی من اجله علیها و هو قوله تعالی «فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِیضَهً وَ لا جُناحَ عَلَیْکُمْ فِیما تَراضَیْتُمْ بِهِ مِنْ بَعْدِ الْفَرِیضَهِ» و هو زیاده فی المهر و الاجل(2)

9 - روایت ابان بن تغلب