نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 20 صفحه 12

و یک بار مباشرت شرط در عقد باشد و دیگری این که أحد الأمرین اجل باشد. و با وجود این که مسئله دو صورت دارد، شهید ثانی(1) علی وجه الاطلاق حکم به بطلان کرده است، پس ایشان سخن شیخ را به آن صورت باطل حمل کرده است. در حالی که ظاهر سخن شیخ منحصر به همان صورتی است که یوم معلوم را تعیین کرده و شرط می کند که یک مرتبه بیشتر مباشرت نکند، و یا این که جامع دو صورت مراد ایشان است. لذا صاحب جواهر می فرماید که مراد شیخ معنایی نیست که اینها فهمیده اند، و سخن جواهر نیز صحیح است. به نظر ما برداشت مختلف هم از سخن شیخ چنان نیست که مسالک می گوید و مختلف(2) که می گوید بطلان جمیع، یعنی جمیع صوری که به عنوان مجهول ذکر شده اند، زیرا مورد بحث هم راجع به مجهول است، لذا می گوید: «الحق البطلان فی الجمیع کما تقدم»، زیرا مختار ایشان این است که چون قصد موقت وجود داشته است، در صورتی که اجل ذکر نشود و یا مره مبهمه ذکر شود نیز باید عقد باطل باشد نه آن که منقلب به دائم شود بر خلاف شیخ، ولی این صورت که یوم تعیین شده و شیخ به صورت متعه حکم به صحت کرده است اصلا مد نظر علامه نیست.

دو اشتباه در عبارت جواهر:

جواهر در جمله «لا ریب فی ارادته من الاسناد الی یوم معلوم بقرینه اعتبار الاجل، ضرب الاجل للمتعه و اشتراطها فیه» به جای و اشتراطها، أو اشتراطها نوشته که صحیح نیست و «واو» باید باشد. دیگر این که در جمله «لان المراد الاعم من ذلک» باید «لا أن المراد» باشد(3). ادامه بحث در جلسه آتی ان شاء الله. «* و السلام *»

1- (1) - حضرت استاد مد ظله فرموده اند: شیخ حکم به بطلان کرده است ولی صحیح آن است که یا منظورشان علامه بوده و یا شهید ثانی، زیرا بطلان جمیع صور، نظر علامه در مختلف می باشد، و شهید ثانی نیز در مسالک قول اصح را بطلان می داند، در حالی که شیخ قائل به صحت شده است.
2- (2) - در اینجا نیز حضرت استاد مد ظله، شیخ تعبیر کرده اند در حالی که این قول، نظر علامه در مختلف می باشد.
3- (3) - این دو عبارت در صفحه 182 از جلد 30 می باشد.

1383/9/23 دوشنبه درس شمارۀ (703) کتاب النکاح/سال هفتم

اشاره

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

خلاصۀ درس این جلسه: