نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 21 صفحه 120

فرض لها مهرا فلها نصف ما فرض لها و لها المیراث و علیها العده(1)». از این روایت صاحب جواهر تعبیر به صحیحه کرده است، لکن توجه نکرده که دلالت بر نصف مهر می کند نه تمام مهر و لذا دو صحیحه برای حلبی در دلالت بر تمام مهر شمرده است.

6 - روایت - به نظر ما - صحیحه أبو العباس الرزاز

عن أیوب بن نوح عن صفوان بن یحیی عن ابن مسکان عن الحسن الصیقل و أبی العباس عن ابی عبد الله علیه السلام فی المرأه یموت عنها زوجها قبل أن یدخل بها؟ قال: «لها نصف المهر و لها المیراث و علیها العده(2)».

دو طریق دیگر هم برای این روایت کلینی آورده است که یکی حمید عن ابن سماعه عن صفوان... و دیگری محمد بن اسماعیل عن الفضل بن شاذان عن صفوان... است که طریق سماعه موثقه و طریق دوم هم به نظر ما معتبر است.

حسن صیقل هم - اگر چه با همراه بودن أبو العباس که مقصود فضل بن عبد الملک بقباق، از اجلای ثقات است نیازی به وثاقت او در اینجا نیست - به نظر ما ثقه است؛ به خاطر اکثار روایت ابن مسکان و أبان بن عثمان از او و روایت حماد بن عثمان، فضاله بن ایوب و یونس بن عبد الرحمن که از فقهاء مهم و اصحاب اجماع هستند و در یک جا هم صفوان روایتی از صیقل دارد که خیلی احتمال هست که مرادش همین حسن صیقل باشد.

7 - موثقه عبید بن زراره

که ابن بکیر و ابن فضال در طریق آن هست - قال: سألت أبا عبد الله علیه السلام عن امرأه هلک زوجها و لم یدخل بها؟ قال: «لها المیراث و علیها العده کامله و ان سمی لها مهراً فلها نصفه و ان لم یکن سمی لها مهرا فلا شیء لها(3)». البته این روایت را «فقیه» هم مثل «کافی» نقل نموده است، لکن طریق آن را ندیدم.

1- (1) جامع احادیث الشیعه 330:26، ابواب المهور و الشروط، الباب 31، الحدیث 3.
2- (2) جامع احادیث الشیعه 330:26، ابواب المهور و الشروط، الباب 31، الحدیث 4.
3- (3) جامع احادیث الشیعه 330:26، ابواب المهور و الشروط، الباب 31، الحدیث 5.