نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 22 صفحه 148

قال: قال الحلبی: متاعها بعد ما تنقضی عدتها «عَلَی الْمُوسِعِ قَدَرُهُ وَ عَلَی الْمُقْتِرِ قَدَرُهُ» (2). که ظاهراً اسم معصوم در آن از قلم افتاده است و همان روایت حلبی است که ذکر شد.

6- روایت دیگر عیاشی در تفسیر

عن ابی بصیر عن ابی عبد الله علیه السلام فی قول الله «وَ لِلْمُطَلَّقاتِ مَتاعٌ بِالْمَعْرُوفِ حَقًّا عَلَی الْمُتَّقِینَ» قال: «متاعها بعد ما تنقضی عدتها (عَلَی الْمُوسِعِ قَدَرُهُ وَ عَلَی الْمُقْتِرِ قَدَرُهُ) » (3).

از این دسته روایات که در تفسیر آیه مبارکه وارد شده استفاده می شود مراد همین متعه اصطلاحی است نه متعه لغوی و از تعبیر حقاً علی المتقین وجوب استفاده می شود.

7- صحیحه حلبی

قال: سألته عن رجل تزوج امرأه فدخل بها و لم یفرض لها مهرا ثم

1- 1) - بنابر نظر مختار عبد لکریم بن عمرو خثعمی ثقه است.
2- 2) - جامع احادیث الشیعه 26: 345، الباب 35 من ابواب المهور، الحدیث 17.
3- 3) - جامع احادیث الشیعه 26: 346، الباب 35 من ابواب المهور، الحدیث 22.

طلقها؟ فقال: «لها مهر مثل مهور نسائها و یمتعها» (1).