احکام مقدمات نماز صفحه 30

»قریش در هنگام طواف با پیامبرصلی الله علیه وآله معارضه می‌کردند، مسخره و استهزاءمی‌نمودند، سوت می‌کشیدند و دست می‌زدند و لذا این آیه نازل شد.«

کافران، نماز را به باد مسخره می‌گرفتند، علیرغم اینکه هر انسان‌سالمی، به شخصی که با پروردگارش مناجات می‌کند احترام می‌گذارد،وبه حکم عقل و فطرت، عمل او را تعالی و ارتقای روح می‌شمارد.

)وَإِذَا نَادَیْتُمْ إِلَی الصَّلاَةِ اتَّخَذُوهَا هُزُواً وَلَعِباً(89)).

»آنها هنگامیکه شما به نماز فرامی‌خوانید، آن را به مسخره و بازی می‌گیرند.«

کسانی که نماز را ضایع می‌سازند!

امّا کسانی که نماز را ضایع و تباه می‌سازند یا آن را ترک می‌کنند،جزایشان این است که مناعت نفس را از دست می‌دهند، و نمی‌توانندخویشتن را از شهوات باز دارند. خداوند می‌فرماید:

)فَخَلَفَ مِن بَعْدِهِمْ خَلْفٌ أَضَاعُوا الصَّلاَةَ وَاتَّبَعُوا الشَّهَوَاتِ(90)).

»امّا پس‌از آنان، فرزندان ناشایسته‌ای روی کار آمدند که نماز را تباه کردند و ازشهوات پیروی نمودند.«

گاهی هم ترک نماز، شخص را به تکذیب دین و دورشدن از صراطمستقیم می‌کشاند:

)فَلاَ صَدَّقَ وَلاَ صَلَّی * وَلکِن کَذَّبَ وَتَوَلَّی(91)).