احکام مقدمات نماز صفحه 61

ج - به اذان مؤذّن ثقه و مورد اطمینان اعتماد کند. برخی از فقها عدالت‌مؤذّن را شرط می‌دانند ولی اقوا این است که وثوق واطمینان به او کفایت‌می‌کند و عدالت شرط نیست.

د - به محاسبات علمی مطمئن اعتماد کند در صورتیکه از اهل خبره ثقه‌صادر شده و اطمینان آور باشد.

3 - مقیّد بودن به فرارسیدن وقت واجب است و قبل از دخول وقت،بجا آوردن نماز جایز نیست و اگر کسی عمداً قبل از وقت، نماز بخواند،هر چند در اثنای نماز هم وقت داخل شود، نماز او باطل است.

4 - اگر با اعتقاد دخول وقت، نماز گزارد و بعداز اتمام نماز، متوجّه‌شود که قبل از وقت، نماز خوانده است، نماز او باطل و اعاده آن واجب‌است، امّا اگر در هنگام نماز، وقت داخل شده باشد نماز او صحیح‌می‌باشد. و در این حالت )دخول وقت در هنگام نماز( جایز است که‌بعداز زوال، بلافاصله نماز عصر را بجا آورد هر چند که بخشی از وقت،اختصاص به ظهر دارد. نسبت به مغرب و عشا نیز حکم همین است.

5 - اگر به اعتقاد اینکه مغرب را قبلاً بجا آورده یا از باب غفلت یافراموشی، نماز عشا را شروع کند، و در اثنای نماز متوجّه اشتباه خودشود، نیّت خود را به نماز مغرب تبدیل کند مگر اینکه در رکوع رکعت‌چهارم متوجّه شود که در این صورت، احتیاط اقتضا می‌کند که عشا را تمام‌کند، بعد مغرب را بجا آورد و دوباره عشا را نیز اعاده نماید.

6 - اگر به هر دلیلی، نماز تا آخر وقت به تأخیر افتاد تا اینکه فقط به‌اندازه یک رکعت نماز وقت باقی ماند، واجب است نماز را به نیّت ادا بجاآورد زیرا کسی که یک رکعت نماز را در وقتش درک نماید، همه نماز رادرک کرده است، ولی جایز نیست کسی عمداً نماز را تا این وقت، به تأخیربیندازد.

7 - اگر وقت نماز به قدری تنگ شود که اگر مستحبّات نماز را بجا آورد،قبل از اتمام نماز، وقت تمام می‌شود، واجب است مستحبّات را رها کرده‌و تنها به واجبات اکتفا نماید.

8 - انجام دادن نماز مستحبّی در وقت نماز واجب جایز است، اگروقت، وسعت داشته باشد. و همچنین بجا آوردن نماز مستحبّی جایز است‌هر چند در ذمّه او نمازهای فوت شده واجب، باقی مانده باشد. ولی‌احتیاط اقتضا می‌کند که نماز واجب و همچنین قضای نماز واجب، برنمازهای مستحبّ، مقدّم شود.

9 - بین ظهر و عصر و همچنین بین مغرب و عشا، مراعات ترتیب‌واجب است یعنی نماز ظهر قبل از عصر و نماز مغرب قبل از عشا بجاآورده شود، و اگر عمداً بر عکس انجام دهد، نمازش باطل است.

و اگر از باب جهل به این حکم )ندانستن وجوب ترتیب( بر عکس‌انجام دهد، بنابر احتیاط هر دو نماز را اعاده کند.