- مقدّمه 1
- نماز، شعار ایمان(1) 2
- نشانه ایمان 4
- برترین اعمال 6
- شرط ولایت 7
- شعار مؤمنان 9
- خشوع در نماز 10
- برپا داشتن نماز 11
- استعانت از نماز 12
- برپا داشتن نماز، نشانه فروتنان و تسلیم شوندگان 13
- مواظبت و مراقبت از نماز 15
- برپا داشتن نماز در هر حال 16
- اقامه نماز، شرط توبه 17
- اقامه نماز، شعار دعوتگران به سوی خدا 18
- نماز شعار امّت اسلامی 19
- نماز، تزکیه نفس 20
- نماز، یاد خدا 23
- احکام نماز 25
- نماز منافق، کف زدن است 28
- کسانی که نماز را ضایع میسازند! 30
- این چنین حضرت صادق نماز خواند 32
- نمازهای واجب و نافله 33
- تفصیل احکام: 35
- اوقات نمازهای واجب یومیّه 38
- حدیث شریف 40
- تفصیل احکام 44
- اوّل - وقت نمازهای ظهر و عصر 45
- زوال را چگونه تشخیص بدهیم؟ 47
- اوقات نمازهای یومیّه 48
- تفصیل احکام 48
- تفصیل احکام 48
- اوقات نمازهای ظهر و عصر 49
- دوّم - وقت نمازهای مغرب و عشاء 50
- تفصیل احکام 52
- وقت نماز مغرب و عشا را چگونه تشخیص بدهیم؟ 53
- سوّم - وقت نماز صبح 55
- تفصیل احکام 55
- تفصیل احکام 57
- احکام وقت 57
- تفصیل احکام 60
- اوقات نوافل یومیّه 62
- تفصیل احکام 64
- سنن و آداب وقت 65
- تفصیل احکام 67
- حکمت اوقات نماز 69
- احکام قبله 71
- رهنمودی از آیات 72
- فقه آیات 72
- حدیث شریف 73
- تفصیل احکام 76
- احکام استقبال یا روبه قبله کردن 78
- تفصیل احکام 82
- حدیث شریف 83
- تفصیل احکام 85
- 2 -شرایط لباس نمازگزار 86
- اوّل - طهارت 87
- اشاره 87
- تفصیل احکام 93
- مواردی که از شرط طهارت استثنا شده است 95
- تفصیل احکام 97
- دوّم - اباحه 98
- تفصیل احکام 99
- سوّم - اجتناب از مردار )میته( 100
- تفصیل احکام 103
- چهارم - اجتناب از اجزاء حیوان حرام گوشت 104
- تفصیل احکام 107
- پنجم - اجتناب از طلا 108
- تفصیل احکام 109
- ششم - اجتناب از ابریشم 110
- تفصیل احکام 112
- 3 -حالات اضطرار و برهنگی 113
- تفصیل احکام 115
- 1 -نیکوترین جامه 116
- 2 -نماز با عطر 116
- اشاره 116
- 4 -آداب لباس نمازگزار 116
- 3 -انگشتر نقره 117
- 4 -کراهت لباس سیاه 117
- 5 -دهان پوش و نقاب 118
- 6 -جامهای که نقش و تصویر دارد 118
- 8 -انگشتر نقشدار 119
- 7 -نماز در مقابل تصویر 119
- 10 -با دستمال دیگران 120
- 5 -مکان نمازگزار 120
- 9 -بازبودن دگمهها 120
- احکام پوشانیدن بدن در نماز 125
- شرط اباحه 126
- تفصیل احکام 128
- آداب مکان نمازگزار 129
- 1 -در مساجد نماز بخوان 129
- 2 -همسایه مسجد 130
- 3 -در جاهای مختلف نماز بگزارید 130
- 4 -نماز در کلیساها 131
- 5 -بین خود و عابران، حائلی قرار ده 131
- 8 -خانهای که در آن شراب باشد 132
- 6 -در این مکانها نماز نخوان 132
- 7 -در خانهای که مجوسی باشد 132
- 10 -کراهت ایستادن در مقابل تصاویر 133
- 9 -بین قبرها 133
- 12 -نماز در حمّام 134
- 13 -نماز در راه 134
- 11 -خانهای که در آن سگ باشد 134
- 14 -نماز در برابر آتش 135
- ا15 -شکال ندارد 136
- تفصیل احکام 138
- مستحبّات 138
- مکروهات 139
- نمایه 140
- احکام 140
برای نماز عصر، وقت معلوم و مشهور مانند اوقات چهارگانه فوق نیست و لذا وقتآن، بعداز فراغت از نماز قبل از آن قرار داده شده است.
علّت دیگر این است که خداوند متعال دوست دارد که مردم هر کاری را با اطاعتوعبادت او آغاز کنند، و لذا دستور داده که اوّل روز را با عبادت او آغاز نمایند و سپسبرای تأمین زندگی دنیایی و تهیه مؤنه زندگی پراکنده شوند و بدین جهت نماز صبح راواجب کرده است.
موقعی که روز، به نیمه رسید و مردم کارهای خود را تعطیل کردند واین وقتی استکه مردم، جامه از تن کشیده و به استراحت و خوردن غذا و خواب نیمروز )قیلوله(میپردازند، خداوند دستور داده است که اوّل به ذکر و عبادت او بپردازند و بعد به هرچهدوست دارند مشغول شوند و لذا نماز ظهر را واجب کرده است.
زمانی که ظهر را گذراندند و خواستند برای آخر روز پراکنده شوند، باز هم باید باعبادت او کار خود را آغاز نمایند و بعد به هرچه دوست دارند بپردازند و از این رو نمازعصر را واجب کرده است که بعداز آن، مردم به دنبال کسب و تأمین زندگی خودمیروند.
و هنگامی که شب فرارسید، و مردم زینت خود را از تن بیرون کردند وبه وطنوکاشانه خود بازگشتند، در این زمان باز هم باید با عبادت پروردگار خود آغاز کنندوبعد به آنچه دوست دارند بپردازند و لذا مغرب را بر آنها واجب کرده است.
موقعی که وقت خواب فرارسید و از همه اشتغالات خود فارغ شدند باز خداونددوست داشته است که با عبادت و اطاعت او شروع کنند و بعد به آنچه خود میخواهندبپردازند تا هر عملی را با اطاعت و عبادت او آغاز کرده باشند و بدین جهت نماز عشاءرا واجب کرده است. وقتی که بندگان این عبادتها را انجام دادند، خدا را فراموشنمیکنند و از او غفلت نمیورزند و دل آنان قساوت پیدا نمیکند و شوق و علاقه آنان بهخداوند کم نمیشود.«
احکام قبله
قرآن کریم
1 - )قَدْ نَرَی تَقَلُّبَ وَجْهِکَ فِی السَّماءِ فَلَنُوَلِّیَنَّکَ قِبْلَةً تَرْضَاهَا فَوَلِّ وَجْهَکَ شَطْرَالْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَحَیْثُ مَا کُنْتُمْ فَوَلُّوا وُجُوهَکُمْ شَطْرَهُ وَإِنَّ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَلَیَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِن رَبِّهِمْ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا یَعْمَلُونَ(173)).
»نگاههای انتظار آمیز تو را به سوی آسمان )برای تعیین قبله نهایی( میبینیم. اکنونتو را به سوی قبلهای که از آن خوشنود باشی باز میگردانیم. پس روی خود را به سویمسجدالحرام کن. و هر جا باشید، روی خود را به سوی آن بگردانید. وکسانی که کتابآسمانی به آنها داده شده، بخوبی میدانند این فرمان حقی است که از ناحیه پروردگارشانصادر شده، و خداوند از اعمال آنها غافل نیست.«