- مقدمه 1
- اشاره 3
- اشاره 34
- اشاره 55
- (بسم اللّه الرحمن الرحیم) 59
- (الحمد للّه رب العالمین) 63
- (الرحمن الرحیم) 66
- (إیّاکَ نَعْبُدُ و إیّاکَ نَسْتَعِینُ) 69
- (اهْدِنَا الصَّراطَ المستقیمَ) 70
- (صِراطَ الذینَ أنعمتَ علیهم غیرِ المغضوبِ علیهم و لا الضَّالِّینَ) 72
- اشاره 79
- (بسم اللّه الرحمن الرحیم) 79
- (قُلْ هُوَ اللّه ُ أحَدٌ) 79
- (اللّه ُ الصَّمَدُ) 81
- (لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ) 82
- (وَ لَمْ یَکْنُ لَهُ کُفُوا أحَد) 83
سوره حمد:
اشاره
بعد از استعاذه نوبت به قرائت می رسد، ابتدا سوره حمد واجب است در نماز قرائت شود چرا که:
لا صلاه إلّا بفاتحه الکتاب.(1)
نمازی که در آن سوره حمد نباشد صحیح نیست.
در بیان و تفسیر سوره حمد سخن فراوان است، این حقیر ان مقدار که توفیق رفیق گردد، مختصری در ترجمه آن چند کلمه می نویسم.
سوره حمد مکی است و بنابر قولی هم مکی است و هم مدنی چون یک بار در مکه و بار دیگر در مدینه نازل شده است.(2)
برای این سوره نامهای مختلفی ذکر کرده اند، که چند مورد آن در ذیل نقل می گردد.
«این سوره را نامهای متعدد است: فاتحه الکتاب و سوره حمد و شکر و دعا و اُمّ القرآن و اُمّ الکتاب و سبع مثانی و وافی و کافی و اساس و شفا و صلاه و کنز و تعلیم مسئله و سوره مناجات و تفویض و رقّیّه.
اما تسمیه آن به «فاتحه الکتاب» به جهت آنکه افتتاح کتاب به او شده و پیش از جمیع قرآن نازل گشته.
1- 1. مستدرک الوسائل 4/158، ح 5 و 8.
2- 2. الکشاف 1/1.