وصیّت صفحه 12

حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرمودند:

ستم در وصیّت از معاصی کبیره می‌باشد.

وصیّ خود باشید!

قَالَ رَجُلٌ لِلصَّادِقِ علیه السلام أَوْصِنِی قَالَ:

لَهُ أَعِدَّ جَهَازَکَ وَ أَکْثِرْ مِنْ زَادِکَ لِطُولِ سَفَرِکَ وَ کُنْ وَصِیَّ نَفْسِکَ وَ لا تَکُنْ تَأْمَنُ غَیْرَ أَنْ یَبْعَثَ بِحَسَنَاتِکَ إِلَی قَبْرِکَ فَإِنَّهُ لَنْ یَبْعَثَهَا أَحَدٌ مِنْ وُلْدِکَ إِلَیْکَ فَمَا أَبْیَنَ الْحَقَّ لِذِی عَیْنَیْنِ أَنَّ الرَّحِیلَ أَحَدُ الْیَوْمَیْنِ تَزَوَّدُوا مِنْ صَالِحِ الأَعْمَالِ وَ تَصَدَّقُوا مِنْ خَالِصِ الْأَمْوَالِ فَقَدْ دَنَا الرِّحْلَةَ وَ الزَّوَال (24)

مردی به حضرت صادق علیه السلام عرض کرد:

مرا پند و اندرز ده، حضرتش فرمود:

خویشتن را مجهّز و آماده کن، زاد و توشه‌ی فراوان بردار برای سفر دور و درازت، صاحب اختیار خویشتن باش، از غیر خود ایمن نباش، تا که فرزندانت پس از مرگ تو بسوی قبرت حسنات و خوبی‌ها فرستند زیرا که فرزند تو چیزی به سوی تو نفرستد. چقدر حق و حقیقت پیش دیدگان آشکار است همانا کوچ کردن در یکی از این دو روز خواهد بود از کردار شایسته توشه برگیرید و از مال‌های پاک صدقه بدهید زیرا که حرکت و نابودی نزدیک است.

أَنَّ رَجُلاً قَالَ لِلصَّادِقِ علیه السلام جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ أَوْصِنِی فَقَالَ:

أَعِدَّ جَهَازَکَ وَ قَدِّمْ زَادَکَ لِطُولِ سَفَرِکَ وَ کُنْ وَصِیَّ نَفْسِکَ وَ لا تَأْمَنْ غَیْرَکَ أَنْ یَبْعَثَ إِلَیْکَ بِمَا یُصْلِحُک. (25