- وصیّت در اسلام 1
- مقدّمه 1
- اقسام وصیّت 2
- واژهی وصیّت 2
- معنای وصیّت 2
- آیا شخص میتواند خود به وصیّت خویش عمل کند؟ 3
- تعریف وصیّت در اصطلاح فقها 3
- دو نکته مهم در خصوص وصیّت 4
- آیات در خصوص وصیّت 4
- بهترین وصیّت 5
- لزوم شاهد هنگام وصیّت 5
- روایات در خصوص وصیّت 6
- وصیّت به حفظ حقوق همسران 6
- آداب وصیّت 8
- نهی از ضرر زدن و ظلم و حق کشی کردن در وصیّت 9
- وصیّ خود باشید! 12
- سفارشات خداوند متعال به انسان 13
- آیهی دوّم 15
- آیهی سوّم 17
- آیهی چهارم 19
- آیهی پنجم 22
- آیهی ششم 31
- آیهی هفتم 33
- آیهی هشتم 35
- روایات در خصوص جملهی «هذا صِراطٌ عَلَیَّ مُسْتَقِیمٌ» 37
- روایت 1 37
- روایت 2 38
- روایت 3 38
- روایت 4 39
- روایت 5 39
- روایت 6 40
- روایت 7 40
- روایت 8 41
- روایت 9 41
- روایت 10 43
- روایت 11 44
- سفارشات خداوند به انبیاء: 45
- سفارش خداوند به حضرت عیسی علیه السلام 46
- سفارش خداوند به حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم 49
- سفارشات پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم 49
- سفارشات حضرات اهل بیت: 51
- سفارش حضرت امام زین العابدین علیه السلام 53
- سفارش حضرت امام محمّد باقر علیه السلام 54
- سفارش حضرت امام جعفر صادق علیه السلام 55
- سفارش حضرت امام موسی کاظم علیه السلام 56
- سفارش حضرت امام رضا علیه السلام 56
- سفارش حضرت امام جواد علیه السلام 57
- سفارش حضرت خضر به حضرت موسی علیهما السلام 58
- سفارش حضرت امام حسن عسکری علیه السلام 58
- سفارش حضرت امیر المومنین علی علیه السلام به مردی از اصحاب 59
- وصایای پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و حضرات اهل بیت: 60
- وصیّت نامهی حضرت امیر المومنین علی علیه السلام 61
- وصیّت نامهی حضرت فاطمهی زهراء سلام الله علیها 63
- وصیّت نامهی حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام 72
- وصیّت نامهی امام حسین علیه السلام به محمّد بن حنفیه 74
- وصیّت نامهی حضرت امام محمّد باقر علیه السلام 74
- وصیّت نامهی حضرت امام جواد علیه السلام 75
- دو نمونه از وصایای دیگران 76
- وصایای ارسطو به اسکندر 83
- پینوشت 88
از حضرت صادق علیه السلام نقل شده که فرمود:
چون موسی بن عمران علیهما السلام خواست از خضر مفارقت کند به او گفت:
ضمن سفارشات خود مرا سفارشی کن.
گفت:
مبادا لجاجت کنی و بیحاجت راه بروی و بیسبب بخندی و یاد خطای خود باش و از خطای مردم چشم پوش.
سفارش حضرت امیر المومنین علی علیه السلام به مردی از اصحاب
جَاءَ رَجُلٌ إِلَی أَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ علیه السلام فَقَالَ یا أَمِیرَالْمُؤْمِنِینَ أَوْصِنِی بِوَجْهٍ مِنْ وُجُوهِ الْبِرِّ أَنْجُو بِهِ قَالَ أَمِیرُالْمُؤْمِنِینَ علیه السلام أَیُّهَا السَّائِلُ اسْتَمِعْ ثُمَّ اسْتَفْهِمْ ثُمَّ اسْتَیْقِنْ ثُمَّ اسْتَعْمِلْ وَ اعْلَمْ أَنَّ النَّاسَ ثَلاثَةٌ زَاهِدٌ وَ صَابِرٌ وَ رَاغِبٌ فَأَمَّا الزَّاهِدُ فَقَدْ خَرَجَتِ الْأَحْزَانُ وَ الْأَفْرَاحُ مِنْ قَلْبِهِ فَلا یَفْرَحُ بِشَیْءٍ مِنَ الدُّنْیا وَ لا یاسَی عَلَی شَیْءٍ مِنْهَا فَاتَهُ فَهُوَ مُسْتَرِیحٌ وَ أَمَّا الصَّابِرُ فَإِنَّهُ یَتَمَنَّاهَا بِقَلْبِهِ فَإِذَا نَالَ مِنْهَا أَلْجَمَ نَفْسَهُ عَنْهَا لِسُوءِ عَاقِبَتِهَا وَ شَنَآنِهَا لَوِ اطَّلَعْتَ عَلَی قَلْبِهِ عَجِبْتَ مِنْ عِفَّتِهِ وَ تَوَاضُعِهِ وَ حَزْمِهِ وَ أَمَّا الرَّاغِبُ فَلا یُبَالِی مِنْ أَیْنَ جَاءَتْهُ الدُّنْیا مِنْ حِلِّهَا أَوْ مِنْ حَرَامِهَا وَ لا یُبَالِی مَا دَنَّسَ فِیهَا عِرْضَهُ وَ أَهْلَکَ نَفْسَهُ وَ أَذْهَبَ مُرُوءَتَهُ فَهُمْ فِی غَمْرَةٍ یَضْطَرِبُون. (106
مردی نزد حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام آمد و عرض کرد:
ای امیرمؤمنان مرا سفارش کن به راهی از راههای خیر و خوبی که بدان نجات یابم؟
امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: