وصیّت صفحه 76

وقتی بالغ شد عبداللَّه بن مُساور باید از او اطاعت کند و اموال را در اختیار ایشان خواهد گذاشت که ایشان اختیاردار خواهران خویش خواهد بود ولی موسی وقتی بالغ شد کارهایش به خودش واگذار می‌شود. در مورد صدقات ابن مُساور همان دستوراتی که به او داده‌اند، انجام خواهد داد.

این جریان در روز یکشنبه سوّم ذیحجه‌ی سال 220 هجری بود. احمد بن ابی خالد شهادت را با خطّ خود نوشت. حسن بن محمّد بن عبد اللَّه بن حسن بن علی بن حسین بن علی بن ابیطالب نیز همان شهادت احمد بن ابی خالد را داد و شهادت خود را به خطّ خویش نوشت. نصر خادم نیز همین شهادت را داد و به خطّ خود نوشت.

(توضیح) اینکه در وصّیت قید می‌کند امام علیه السلام پس از بلوغ متصدّی اموال و ثروت آن جناب شود ممکن است به واسطه‌ی تقیّه از مخالفین چنین قیدی را نموده باشد و کار را قبل از بلوغ به عبداللَّه بن مُساور بسپارد تا قاضی‌های آنها نتوانند ایرادی بگیرند.

دو نمونه از وصایای دیگران

پندنامه‌ی یحیویّه (129)

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم * یا یَحْیی خُذِ الْکِتابَ بِقُوَّةٍ وَ آتَیْناهُ الْحُکْمَ صَبِیًّا». (130

نیم شبی در لشکرگاه سلطانیّه که قبّه‌ی درگاه خدیو (131) گردون خدم و خسرو ستاره حشم، سلطان سلاطین جهان، ناصر الملّة و الدّنیا و الدّین، خَلَّدَهُ اللهُ مُلکَهُ وَ سُلْطانَه، از بسیط خاک به قبّه‌ی افلاک رسیده، جمهور طبقات چاکران و قاطبه‌ی طوایف بندگان (132) در سایه‌ی عاطفت پادشاه جهان (133) پهلو بر بستر راحت نهاده و جز من که از تُرکتازی (134) لشکر بیماری، رخت خواب از دیدگانم به غارت رفته جملگی با بخت بیدار خفته بودند، همه آرام گرفتند و شب از نیمه گذشت.

آنکه در خواب نشد چشم من و پروین است

در چنین حالتی به هر طرف نظر کردم جز ناله و اندوه، یاری و جز ضعف و ناتوانی، پرستاری در کنار خود ندیدم.

همه با آه و ناله بودم جفت همه با رنج و غصّه بودم یار