رسول خدا صلی الله علیه و آله راست گفت صفحه 116

لعن و دشنام و جنگ با علی و فرزندان و شیعیانش، زشتی­های خود را با دستان خود آشکار کرده­اند اگر دنیایشان سالم بماند نسبت به آنچه از این دست در بارۀ آن­ها گفته شده و می­شود اعتنایی نخواهند داشت.

دشمنی و کینۀ معاویه با پیامبر

زبیر بن بکّار که نه مخالف با معاویه و نه منسوب به اعتقادات شیعه است و از احوال او پیدا است که منحرف از علی علیه السلام بوده است در کتاب الموفّقیات نوشته است: مطرف بن مغیره بن شعبه گفت: به همراه پدرم برای دیدار با معاویه به شام رفتیم؛ پدرم همواره به نزد معاویه می­رفت و با او سخن می­گفت و چون به نزد من باز می­گشت از معاویه و عقل او سخن می­گفت و بسیار از او خوشش می­آمد.

شبی پدرم به خانه آمد و از خوردن شام خودداری کرد و او را نگران یافتم. مدتی به انتظارش بودم و گمان کردم از دست من ناراحت است. لذا به او گفتم: پدر، چگونه است که امشب تو را نگران می­بینم؟ گفت: پسرم، من اینک از نزد خبیث­ترین و کافرترینِ مردمان آمده­ام. گفتم: این چه سخنی است؟ گفت: وقتی با معاویه خلوت کردم به او گفتم: یا امیرالمؤمنین، اینک سنّ و سالی از شما گذشته است؛ کاش کمی به اظهار عدل و گسترش خیر می­پرداختی. اینک که به سنّ پیری رسیده­ای کاش به برادرانت در بنی هاشم نگاهی می­افکندی و با خویشان خود صلۀ رحم