رسول خدا صلی الله علیه و آله راست گفت صفحه 199

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: إنَّ هَذَا وَ أصْحَابَهُ یَقْرَؤُنَ الْقُرْآنَ لا یُجَاوِزُ تَرَاقِیهِمْ یَمْرَقُونَ مِنَ الدِّینِ کَمَا یَمْرَقُ السَّهْمُ مِنَ الرَّمْیَهِ ثُمَّ لا یَعُودُونَ فِیهِ حَتَّی یَعُودَ السَّهْمُ فِی فُوقِهِ فَاقْتُلُوهُمْ هُمْ شَرُّ البَرِیَّهِ. این مرد و اصحاب او قرآن می­خوانند اما آن قرآن از شانه­هایشان فراتر نمی­رود و چون تیری که از چلۀ کمان رها شود از دایرۀ دین بیرون می­روند و چنانکه تیر پس از پرتاب به سمت فوق خود بر نگشته و با نوک پیکان به هدف می­نشیند آن­ها نیز به سوی دین باز نخواهند گشت؛ پس آن­ها را بکشید که ایشان بدترین مردم هستند.(1)

در این­جا خطاب به شیخین (ابوبکر و عمر) باید گفت که: بر شما گوارا باد! چه قدر شما دو نفر رئوف و رحیم و دل­رحم بودید اگر اجتهاد شما در برابر نصِّ پیامبر نبود و این مردِ نمازخوانِ عابدِ ساجد را می­کشتید اوضاع زیر و رو می­شد. این هم یکی دیگر از فواید قاعده (اجتهاد در برابر نصّ)که رهبر مارقان را از خطر مرگ نجات داد.

نادانی و جدل

هنگامی که علی علیه السلام خواست ابوموسی را به حکمیت بفرستد، دو نفر از خوارج به نام­های زُرعه بن برج طایی و حرقوص بن زهیر سعدی تمیمی