فرهنگ اصطلاحات وقف صفحه 148

صفحه 148

تعلیق

تعریف

«تعلیق»، در لغت، مصدر فعل «علق» است. گفته می شود: «علق الشی ء بالشی ء» یا «علیه» یعنی: بر آن قرارداد و به آن منوط ساخت. «علق الحکم» نیز یعنی: آن را قطعی نکرد.

بنابراین، تعلیق از معنای ارتباط چیزی با چیز دیگر و عدم قطعیت در آن خبر می دهد(1).

در اصطلاح «تعلیق» عبارت است از ارتباط دادن حصول مضمون جمله ای به حصول مضمون جمله ای دیگر(2). و در حقیقت مرکب از شرط و جزاست.

مثال تعلیق در وقف این است که واقف بگوید: هرگاه فرزندم از سفر بیاید خانه ام وقف برای خداست یا فردا که آمد زمینم صدقه وقف است.

مقابل تعلیق، تنجیز است.

خلاصه حکم فقهی

حکم تعلیق در وقف

بیشتر فقهای حنفی و شافعی و حنبلی برآنند که معلق ساختن وقف به شرطی که وجود و عدمش محتمل است جایز نیست؛ لذا گفته اند: چنانچه واقف بگوید:


1- متن اللغه؛ المعجم الوسیط، ذیل مادّه «علق».
2- ردالمختار علی الدر المختار، ج 2، ص 492.
کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه