فرهنگ اصطلاحات وقف صفحه 152

تعیین

تعریف

«تعیین» مصدر فعل «عیّن» است. هرگاه کسی یا چیزی را در میان امثال آن مشخص سازی، می گویی: «عینتُ الشی ء» و مصدر آن «تعیین» است(1).

تعیین، در اصطلاح، عبارت است از متمایز ساختن چیزی از غیر آن به گونه ای که چیز دیگری با آن شریک نباشد(2).

خلاصه حکم فقهی

حکم شرط بودن تعیین مصرف وقف [موقوف علیه]

فقیهان در شرط بودن تعیین مصرف در صیغه وقف اختلاف دارند:

حنفی ها و شافعی ها معتقدند برای صحت وقف شرط است که واقف مصرف آن را معیّن سازد.

شیرازی گفته است: وقف بر مجهول صحیح نمی باشد؛ مثل وقف بر فردی غیر معین یا وقف بر کسی که فلانی انتخاب می کند؛ چون وقف تملیک منجز است لذا بر مجهول صحیح نمی باشد؛ مثل بیع و هبه(3).

مالکی ها، حنبلی ها، ابو یوسف و فقهای متأخر حنفی معتقدند که تعیین

1- لسان العرب؛ المصباح المنیر، ذیل مادّه «عین».
2- الموسوعه الفقهیّه، ج 11، ص 40.
3- البحر الرائق، ج 5، ص 206؛ ردالمختار، ج 3، ص 359؛ المهذب، ج 1، ص 448؛ روضه الطالبین، ج 5، ص 331.