فرهنگ اصطلاحات وقف صفحه 209

ریع

تعریف

«ریع»، در لغت، رشد و افزایش است. هرگاه بار درخت زیاد شود گفته می شود: «أراعت الشجره(1)» فقیهان «ریع» را به غلّه و غلّه را به ریع تفسیر کرده، هر دو لفظ را به یک معنا به کار می برند که عبارت است از: فزونی، فایده و درآمدی که حاصل می شود، مانندِ محصول زراعی، میوه، شیر، کرایه زمین، اجرت حیوان و مانند اینها(2).

خلاصه حکم فقهی

وقف از تصرفاتی است که بر محصول و درآمد انجام می شود؛ زیرا عبارت است از حبس کردن اصل و صدقه دادن محصول آن. چنان که در صحیحین، به نقل از عبداللّه بن عمر، آمده است که عمر زمینی از [غنایم] خیبر به دستش رسید؛ خدمت پیامبر صلی الله علیه و آله آمد و درباره آن از ایشان سؤال کرد. گفت: ای پیامبر خدا! زمینی از [غنایم] خیبر به من رسیده است که تاکنون مالی ارزشمندتر از آن نصیبم نشده است، مرا چه سفارشی درباره آن می کنید؟ پیامبر فرمودند: اگر بخواهی می توانی اصلش را حبس کنی، آن را صدقه بدهی. ابن عمر گوید: عمر آن زمین