فرهنگ اصطلاحات وقف صفحه 332

منفعت

تعریف

در لغت: «نَفَعه نفعا» یعنی به او خیر و فایده رساند. «منفعت» نیز هر چیزی است که از آن استفاده می شود، جمع آن «منافع» است.

منافع خانه، سرویسهای آن است. [مانند آشپزخانه و دستشویی، چاه آب و غیره]. منافع عمومی چیزهایی را می گویند که فوایدشان مشترک میان همه مردم است. «انتفع به»، یعنی از آن منفعتی به دست آورد(1).

معنای اصطلاحی «منفعت» خارج از معنای لغوی آن نیست(2).

«منفعت» حقی است که هر کس آن را داشته باشد خودش می تواند به طور مستقیم از آن استفاده کند و می تواند به دیگران نیز امکان استفاده از آن را بدهد. بر عکس «انتفاع» که هر کس مالک آن باشد تنها خودش می تواند از آن استفاده کند و نمی تواند به کس دیگری امکان استفاده از آن را بدهد(3). بیان این مطلب

ذیل اصطلاح «انتفاع» گذشت.

خلاصه حکم فقهی

منفعت موقوفه

اگر موقوف علیه جهتی عمومی مثل فقرا یا مساجد یا پلها یا مقابر یا علما

1- لسان العرب؛ المعجم الوسیط؛ مغنی المحتاج، ج 2، ص 389-390.
2- المغنی، ج 5، ص 639.
3- الفروق، قرافی، ج 1، ص 187.