فرهنگ اصطلاحات وقف صفحه 357

واقف

تعریف

«واقف»، در اصطلاح، کسی است که عقد وقف، یعنی ایجاب، از او صادر شده است. به این معنا که ملتزم به وقف شده است به هر صیغه ای که بر وقف دلالت داشته باشد.

خلاصه حکم فقهی

در واقف اهلیت تبرع شرط است؛ چون وقف از تبرعات است.

همچنین شرط است که واقف حُرّ باشد؛ لذا وقف عبد صحیح نمی باشد؛ چون عبد، به جهت این که مولایش مالک او و همه چیزش است مالک چیزی نمی شود.

از دیگر شروط واقف بلوغ است؛ لذا وقف کودک صحیح نمی باشد؛ چون وقف تبرع است و تبرع صغیر درست نیست.

واقف باید رشید باشد؛ لذا وقف سفیه، چنان که در اصطلاح «رشد» گفتیم، صحیح نمی باشد.

عاقل بودن نیز در واقف شرط است؛ لذا وقف مجنون صحیح نمی باشد.

همچنین شرط است که واقف مختار باشد؛ لذا وقف مُکرَه، به خاطر عدم اراده وقف، صحیح نمی باشد(1).