فرهنگ اصطلاحات وقف صفحه 365

امامیه

محقق حلّی و علامه حلّی در تعریف وقف گفته اند: عقدی است که نتیجه آن حبس کردن اصل و رها گذاشتن منفعت است(1).

برخی از معاصرین این تعریف را به اکثر فقهای شیعه نسبت داده اند(2).

برخی از فقیهان در تعریف فوق الذکر لفظ عقد را ذکر نکرده اند(3). که صاحب مفتاح الکرامه تعریف نخست را بهتر دانسته است(4).

شهید اول در دروس گفته است: وقف صدقه جاریه ای است که نتیجه آن حبس کردن اصل و رها کردن منفعت می باشد(5). مرحوم صاحب عروه نیز این چنین تعریف کرده است(6).

همان طور که شهید ثانی گفته است این تعریف، تعریف حقیقی وقف نیست؛ چون با مواردی مثل سکنی نقض می شود(7).

اختلاف در ذکر یا عدم ذکر لفظ عقد در تعریف وقف یا به جهت اختلاف در شرط دانستن یا ندانستن قبول در وقف می باشد یا به جهت اختلاف در این مسأله که آیا تعریف اسم است برای عقد یا برای معنای حاصل از آن(8).

1- شرایع الاسلام، ج 2، ص 211؛ قواعد الاحکام، ج 2، ص 387.
2- مُصطلحات الفقه، ص 566.
3- تحریر الوسیله، ج 2، ص 61؛ همچنین بنگرید به: مفتاح الکرامه، ج 18، ص 3.
4- مفتاح الکرامه، ج 18، ص 3.
5- الدروس الشرعیه، ج 2، ص 263.
6- العروه الوثقی، ج 2، ص 184.
7- مسالک الافهام، ج 5، ص 309.
8- جواهر الکلام، ج 28، ص 3.