فرهنگ اصطلاحات وقف صفحه 375

ولد

تعریف

«ولد»، در لغت، هر چیزی است که شیئی آن را زاییده باشد. اصل این ماده به معنای نشأت گرفتن است. «تولد الشی ء عن غیره»؛ یعنی فلان چیز از دیگری نشأت گرفت.

ولد بر مذکر و مؤنث، مثنی و جمع اطلاق می شود. لفظ «ولد» مذکر است، جمع آن أولاد و وُلْد می باشد(1).

در اصطلاح، فقیهان لفظ ولد برای معنایی به کار می رود که مذکر و مؤنث هر دو را شامل می شود. برخلاف لفظ «ابن» که مخصوص مذکر و لفظ «بنت» که مخصوص مؤنث می باشد. چنانچه فردی فرزند صلبی نداشته باشد بر نوه اش نیز لفظ «ولد» اطلاق می شود.

در الفتاوی الهندیه می گوید، اگر واقف بگوید: «وقفت علی اولادی» مذکر و مؤنث و خنثی در آن داخل می باشند(2).

خلاصه حکم فقهی

ولد احکام مختلفی در ابواب مختلف فقه دارد.

[از جمله] فقیهان معتقدند: ولد تابع بهترینِ پدر و مادر از حیث اسلام (هر