- مقدمه 1
- اشاره 2
- درآرزوی پسر 36
- اشاره 50
- امین ائمه(علیه السّلام) باشیم! 51
- روز بازخواست! 52
- چهار نشانه اهل بهشت 53
- نگو بعداً وقف می کنم! 54
- دعای خیر 55
- اشاره 56
- اشاره 57
- 4. تعیین ناظر بر موقوفه: 58
- 2. تعیین نوع مال: 58
- 1. معین کردن پیگیری کننده ی ثبت وقف: 58
- 3. تعیین تولیت موقوفه: 58
- 6. جاری کردن صیغه ی وقف: 59
- 7. ذکر شروط وقف: 59
- 9. عمل به نیت وقف: 60
- 11. تعیین حق التولیه یا حق النظاره: 60
- 10. بقای موقوفه: 60
- 13. تأ کید بر اخلاص: 60
- 12. ضرورت تعیین تکلیف ابهام املاک: 60
- 15. در ج مشخصات کامل: 61
- 16. رابطه ی واقف و موقوفه: 61
- 17. وقف ملک مشاع: 61
- مسابقۀ بزرگ «قافلۀ بهشت» 86
مقدمه
سنت زیبای وقف، دری به سوی بهشت گشوده
است. بسیارند واقفان و خیران نیک اندیشی که با وقف بخشی از مال و ثروت خود، به این قافله نورانی پیوسته اند و جایگاه امن و آسایش بهشت را برای خود تدارک دیده اند.
مانایی و پویایی از زیبایی های سنت حسنه وقف است؛ اینکه هرگز از حرکت بازنمی ایستد و با شیوه ها و قالب هایی کارآمد و متناسب با اقتضائات و نیازهای روز، با صدایی رسا، نیکوکاران را برای ملحق شدن به قافله بهشتیان، دعوت می کند.
این قافله در سیر تاریخی خود، تاکنون خداباوران بسیاری را در بهشت و جاویدان الهی مسکن داده است. پیشاهنگ این قافله، پیامبر (صلّی الله علیه و آله وسلّم )
ائمه هدی(علیهم السّلام) ایستاده اند و چشم به راه واقفانی هستند تا همراه و همسفر به مقصد بهشت برین گردند.
باید این فرصت را قدر دانست و صدای زلال دعوت به جاودانگی و ماندگاری را با گوش دل شنید و تا فرصت هست، به این قافله پیوست.
نوشتار حاضر، نکته هایی است انگیزه بخش برای پیوستن به این قافله؛ به امید آن که کسی جا نماند. به قول صائب تبریزی:
ِکلید گلشن فردوس دستِ احسان است ِ
بهشت می طلبی ، از سرِ دِرَم برخیز
سازمان اوقاف و امور خیریه معاونت فرهنگی و اجتماعی