شهد سخن 11: با کاروان حسینی تا کاروان رضوی- نمونه فیش سخنرانی ویژه اربعین ویژه ایام اربعین و دهه آخر ماه صفر 1438 ه.ق و وقف صفحه 78

سپس من به خانه امام حسن(علیه السلام) وارد شدم و مهمان آن بزرگوار گردیدم. پس از مدّتی در حالی که قلبم سرشار از محبت خاندان رسالت بود، از محضر امام حسن(علیه السلام) بیرون رفتم.(1)

3. حیوانات

روزی امام حسن(علیه السلام) در صحرا مشغول خوردن غذا بودند. در این حال سگی از راه رسید و در کنار حضرت ایستاد. امام حسن(علیه السلام) هر لقمه ای که تناول می فرمودند، لقمه ای هم پیش سگ می افکندند. مردی گفت: یا بن رسولالله! اجازه بده تا این سگ را از اطراف شما دور کنم.

حضرت فرمودند: آن را به حال خودش رها کنید؛ زیرا از خدا شرمم دارم که جانداری به غذای من نگاه کند و من آن را طعام ندهم و برانم.(2)

اما با این آقایی که علاوه بر مهربانی با دوستانش، با دشمنان و با حیوانات نیز مهربان بود، چگونه مهربانی او را پاسخ دادند؟ چطور در مدینه با ایشان رفتار کردند؟ چطور او را مظلومانه مجبور به صلح کردند؟

گریز و روضه

رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: هر دلی که در مصیبت حسن(علیه السلام) شکسته شود، آن دل در قیامت خشنود خواهد بود و هر چشمی که در مصیبت او گریه کند در قیامت کور نخواهد شد و هر قدمی که از برای زیارت او برداشته شود بر صراط نمیلغزد.»(3)

1- کشف الغمّه، ج 2، ص 135؛ بحار، ج 43، ص 344.
2- جلاء العیون، علامه مجلسی، ص 414.
3- منهاج الدموع، ص 307.