تحقیقی جدید درباره رمی جمرات ! صفحه 30

4- در «اصباح الشیعه» می گوید :

«و یستحب ان یقف من قبل وجه الجمره ولا یقف

من اعلاها ; مستحب است در مقابل جمره بایستد و طرف بالای آن نایستد» . (38)

این تعبیر نیز مانند تعبیری است که در «کافی» آمده بود .

5- در کتاب «شرایع» (از یحیی بن سعید) می خوانیم : «فالواجب فیه النیه و العدد . . . . و اصابه الجمره بها بما یفعله فلو وقعت علی شیء و انحدرت علی الجمره جاز . . . ; واجب است در رمی نیّت کند و عدد (هفت) نیز شرط است و باید به وسیله او به جمره اصابت کند و اگر روی چیزی واقع شود و از آن سرازیر گردد و به وسیله آن به جمره برسد کافی است» . (39)

6- مرحوم «شیخ الطائفه» در «نهایه» می فرماید :

«فان رمی بحصاه فوقعت فی مَحْمِلِه اعاد مکانها حصاه اخری ، فان اصابت انساناً او دابه ثم وقعت علی الجمره فقد اجزأه ; هرگاه سنگی بیندازند و در محمل بیافتد باید به جای آن ، سنگ دیگری پرتاب کند ، و هرگاه به انسان یا حیوانی اصابت کند و روی جمره بیافتد کافی است» . (40)

حسن ختام

7- از تمام این عبارت ها جالب تر و روشن تر عبارتی است که مرحوم محقق بزرگوار «علاّمه بحرالعلوم» در رساله ای که در باب «حج و عمره» نگاشته و آن را به نام «تحفه الکرام»(41) نامیده است آمده ذکر کرده . در این رساله می خوانیم :

«قال ابن جماعه(42) قال الشافعیّه : ان الرمی مجتمع الحصی ، عند بناء الشاخص هناک ، لا ما سال من الحصی ، و لا البناء الشاخص ، فانه بنی علامه علی موضع الرمی ;