- مقدمه 1
- قضاء و قدر 4
- تحریف قرآن 5
- شأن نزول آیه (عبس و تولی) 6
- نبوت عیسی در کودکی 7
- عقیده تثلیث 8
- تحریف تورات و انجیل 10
- عصمت انبیا ء 11
- امکان اشتباه و توهم برای پیامبران 14
- آیه ( همّ بها ) و عصمت یوسف 15
- علم موسی و آیه (ربّ أرنی أنظر إلیک) : 17
- اختیاری بودن عصمت 19
- استغفار امام 21
- مراتب عصمت 22
- اهمیت شناخت مقام ائمه (علیهم السلام) 23
- سودمندی محبت ائمه (علیهم السلام) و دشمنی دشمنانشان 25
- نور فاطمه (علیها السلام) 26
- مصحف فاطمه (علیها السلام) 27
- فضایل حضرت زهرا (علیها السلام) و مصائب ایشان 28
- عنایات خاص الهی به برخی از بانوان 28
- به برخی از روایات اهل سنت در این مورد توجه کنید 33
- ائمه (علیهم السلام)آینه صفات الهی 44
- منکر مصائب فاطمه (علیها السلام) 44
- غلو 45
- تفاوت ویژگیهای جسمانی ائمه (علیهم السلام) با دیگران 49
- اولوالامر 50
- ولایت تکوینی 51
- ولایت تشریعی پیامبر و ائمه(علیهم السلام) 55
- علم امام(علیه السلام) 57
- علم غیب داشتن پیامبر و ائمه (علیهم السلام) 58
- شفاعت 59
- توسل به اهل بیت (علیهم السلام) 63
- کرامات ائمه (علیهم السلام) 67
- حدیث « رد شمس » 68
- سلام دادن به ائمه (علیهم السلام) 69
- پیدایش شیعه در زمان پیامبر 71
- روایاتی از عامه بر این مطلب دلالت دارد 74
- نوسازی و تزیین بارگاه ائمه(علیهم السلام) 76
- اما اقامت در کنار قبور ائمه(علیهم السلام) 78
- کتاب سلیم بن قیس 79
- خطبه البیان 80
- خطبه تطنجیه 80
- درس خواندن در مدارس غیر شیعه 81
- عمل بر طبق مذاهب سنی 81
- شعائر حسینی 82
- قداست عزاداری عاشورا در نزد مؤمنین 84
- عزاداری به روشهای غیر متعارف 85
- ضرر زدن به بدن در عزاداری امام حسین (علیه السلام) 85
- لزوم شناختن امام زمان 87
- رجعت 87
- وارد شدن سلمان بر حضرت فاطمه (علیها السلام) 90
- شرکت حضرت سلمان در غزوات 91
- تجسم داشتن صراط 92
- شأن نزول آیه (سئل سائل بعذاب واقع) 93
- فقهاء امناء بر عقائد 94
- شفا خواستن از راه ادعیه 95
- پرداختن به امور دنیوی از نگاه اسلام 96
- نسبی نبودن ارزش های دینی و اخلاقی 101
- تصوف 103
- دموکراسی در اسلام 104
- شیخیه 104
در تفسیر شریف مجمع البیان طبرسی(رحمه الله) ، در تاویل « هم بها » وجوهی بیان شده است ، از آن جمله : « و ممکن است ، اهتمام یوسف به زلیخا را ، به اقدامی غیر قبیح ، برگردانیم ، مثلا بگوئیم یوسف ، زلیخا را از خود دور کرد ، یا به این قصد ، او را زد » همچنین مرحوم طبرسی در معنای « برهان رب » پنج وجه ، ذکر کرده است .[(1)
(
ربّ أرنی أنظر إلیک )
علم موسی و آیه (ربّ أرنی أنظر إلیک) :
سؤال 16 : در مورد این آیه (و لما جاء موسی لمیقاتنا و کلّمه ربّه قال ربّ أرنی أنظر إلیک قال لن ترانی ولکن انظر إلی الجبل فان استقرّ مکانه فسوف ترانی فلمّا تجلّی ربّه للجبل جعله دکّاً و خرّ موسی صعقاً فلمّا أفاق قال سبحانک تبت إلیک و أنا أوّل المؤمنین)(2)« و چون موسی به وعده گاه ما آمد و خدا با وی سخن گفت ، موسی عرض کرد : خدایا خود را به من نشان بده تا تو را مشاهده کنم . خدا فرمود : هرگز مرا نخواهی دید ، اما به کوه بنگر ، پس اگر کوه بر جای ماند ، تو نیز مرا خواهی دید . پس نور تجلی خداوند بر کوه بتابید و کوه را متلاشی ساخت و موسی بی هوش افتاد . آن گاه که به هوش
1 ) مجمع البیان ، ج 3 ، چاپ ناصرخسرو ، ص 342 . همچنین ، تفسیر صافی ، فیض کاشانی ، ج 3 ، ص 13 ، چاپ بیروت .
2 ) اعراف : 143 .
آمد ، عرض کرد : خدایا ، تو منزه و برتری ، به درگاهت توبه کردم و من اول کسی هستم که به تو ایمان دارم » .
شخصی می گوید : « پرسش حضرت موسی(علیه السلام) یک پرسش حقیقی بوده است ، یعنی او نمی دانست خدا را نمی شود دید ، چون از سوی وحی ، از این واقعیت ، آگاه نشده بود . . .
این احتمال بعیدی برای ما نیست که از ذهن حضرت موسی(علیه السلام) ، این تصور تفصیلی