تقلید در مسائل اعتقادی صفحه 25

حاکمی را تصور کنید که با وجود قدرت و آماده بودن همه زمینه های گناه ، از آن دوری گزیده و اطاعت خدای می کند . این رفتار برای زیردستان و سایر مردم ، حجت و دلیل بر دوری ایشان از گناه می شود .

بیانگر آن است که هر کدام ملاحظه اوضاع و شرایط اجتماعی دوران امامت خویش را می کرده و خط مشی آنان هماهنگ با مقتضیات زمان خود بوده است . این درسی است برای مسلمین و همه جوامع بشری در همه زمان ها و مکان ها ، تا در ضمن حفظ اصول اعتقادی ، به فراخور هر زمان و مکان خاص عمل نمایند .

از بیانات گذشته ما روشن شد که شناخت ائمه(علیهم السلام)اثر سوء در عملی نمودن ارشادات ایشان ندارد بلکه در اثرگذاری تعالیم و آموزه های دینی در زندگی روزمره انسان و آمادگی روحی و فکری وی برای یک زندگی پربار نقشی شایان دارد .

سودمندی محبت ائمه (علیهم السلام) و دشمنی دشمنانشان

سؤال 22 : آیا دوست داشتن اهل بیت(علیهم السلام) و دشمنی با دشمنانشان ، بی آن که شخص را به عبادت و رفتار درست برانگیزد ، سودمند است ؟

جواب : اغلب ، دوستی از رفتار جدا نیست ، چرا که محبت ، انسان را اگرچه در آینده به رفتار وا می دارد . همه اعمال هم ، جوارحی نیستند که بروز فیزیکی داشته باشند و به وسیله اعضاء انجام شوند ، تا گفته شود از دوست دار اهل بیت(علیهم السلام)رفتاری هماهنگ و ناشی از محبتش دیده نمی شود . برخی واکنش ها ، قلبی و احساسی هستند ، مانند نیت خیر ، اندیشه نیکو دوستی و دشمنی به خاطر خدا ( تولّی و تبرّی ) آن چنان که در روایت آمده است : « ساعتی اندیشیدن ، بهتر از عبادت یک سال ( یا شصت سال ) است »(1) .

22 .

نیز در روایت است که « هر یک از شما منکری را دید پس بر اوست تغییر آن با دست خود و اگر نشد با زبانش ، وگرنه با دلش ، و این انکار قلبی کمترین حد ایمان است »(1) .