تقلید در مسائل اعتقادی صفحه 45

.جواب : معنای این دعای شریف این است

که هرچه برای خدای تعالی هست ، برای معصومین(علیهم السلام) هم هست ، اما بالعرض و نه بالذات . پس فرقی بین آنها نیست مگر این که خدای تعالی آنان را این چنین قرار داده که با اذن او و در راستای اراده او و نه به موازات او اموری را انجام دهند . برای مثال ، به نسبت بین سلطان و وزیر توجه کنید .

وزیر با اجازه سلطان ، کار می کند در حالی که ، شریک و هم رتبه او نیست . و بطور کلی در سلسله مراتب ، مأمورین زیردست ، نسبت به مافوق چنین حکمی را دارند . همان گونه که در قرآن کریم ، زنده کردن مردگان ، نجات از فقر ، آوردن تخت بلقیس به محضر حضرت سلیمان و

میراندن زندگان ، به پیامبران ، اولیاء و یا فرشتگان نسبت داده شده است . پس اعتقاد به این که آن چه خداوند قادر است ، معصومین(علیهم السلام) هم به اذن خدا ، انجام می دهند ، شرک نیست . بلکه تعظیم بیشتری برای خداوند است . برای مثال اگر شاگرد طبیبی با استفاده از آنچه استادش به او آموخته عمل جراحی موفقی را انجام دهد ، معلوم می شود که استاد بسیار عالم و حاذقی داشته است که با اجازه او و آنچه از او آموخته است چنین اعمالی را انجام می دهد .

غلو

سؤال 32 : غلو چیست ؟

جواب

: اعتقاد به این که پیامبران و پیشوایان دین مستقلا و بدون اذن و کمک خداوند متعال در شؤون مخلوقات تصرف کنند ، غلو است; مانند اعتقاد به این که ایشان بدون اراده و مصلحت خداوند ، مرده را زنده کنند یا زنده ای را بمیرانند یا رزق کسی را کاهش یا افزایش دهند یا در ماهیت پدیده ها تغییر و تبدیل ایجاد کنند یا سنگ ریزه را به سکه طلا تبدیل کنند یا حیوانی را با کلام انسانی وادار به صحبت کنند .

سؤال 33 : اگر کسی بر این باور باشد که ائمه(علیهم السلام) مقامی دارند که هیچ ملک مقرب و نبی مرسلی به آن نمی رسد ، آیا این غلو و در نتیجه مشمول لعن آیه 64 سوره مائده نیست که می فرماید : (وقالت الیهود