- مقدمه 1
- قضاء و قدر 4
- تحریف قرآن 5
- شأن نزول آیه (عبس و تولی) 6
- نبوت عیسی در کودکی 7
- عقیده تثلیث 8
- تحریف تورات و انجیل 10
- عصمت انبیا ء 11
- امکان اشتباه و توهم برای پیامبران 14
- آیه ( همّ بها ) و عصمت یوسف 15
- علم موسی و آیه (ربّ أرنی أنظر إلیک) : 17
- اختیاری بودن عصمت 19
- استغفار امام 21
- مراتب عصمت 22
- اهمیت شناخت مقام ائمه (علیهم السلام) 23
- سودمندی محبت ائمه (علیهم السلام) و دشمنی دشمنانشان 25
- نور فاطمه (علیها السلام) 26
- مصحف فاطمه (علیها السلام) 27
- عنایات خاص الهی به برخی از بانوان 28
- فضایل حضرت زهرا (علیها السلام) و مصائب ایشان 28
- به برخی از روایات اهل سنت در این مورد توجه کنید 33
- ائمه (علیهم السلام)آینه صفات الهی 44
- منکر مصائب فاطمه (علیها السلام) 44
- غلو 45
- تفاوت ویژگیهای جسمانی ائمه (علیهم السلام) با دیگران 49
- اولوالامر 50
- ولایت تکوینی 51
- ولایت تشریعی پیامبر و ائمه(علیهم السلام) 55
- علم امام(علیه السلام) 57
- علم غیب داشتن پیامبر و ائمه (علیهم السلام) 58
- شفاعت 59
- توسل به اهل بیت (علیهم السلام) 63
- کرامات ائمه (علیهم السلام) 67
- حدیث « رد شمس » 68
- سلام دادن به ائمه (علیهم السلام) 69
- پیدایش شیعه در زمان پیامبر 71
- روایاتی از عامه بر این مطلب دلالت دارد 74
- نوسازی و تزیین بارگاه ائمه(علیهم السلام) 76
- اما اقامت در کنار قبور ائمه(علیهم السلام) 78
- کتاب سلیم بن قیس 79
- خطبه البیان 80
- خطبه تطنجیه 80
- عمل بر طبق مذاهب سنی 81
- درس خواندن در مدارس غیر شیعه 81
- شعائر حسینی 82
- قداست عزاداری عاشورا در نزد مؤمنین 84
- ضرر زدن به بدن در عزاداری امام حسین (علیه السلام) 85
- عزاداری به روشهای غیر متعارف 85
- لزوم شناختن امام زمان 87
- رجعت 87
- وارد شدن سلمان بر حضرت فاطمه (علیها السلام) 90
- شرکت حضرت سلمان در غزوات 91
- تجسم داشتن صراط 92
- شأن نزول آیه (سئل سائل بعذاب واقع) 93
- فقهاء امناء بر عقائد 94
- شفا خواستن از راه ادعیه 95
- پرداختن به امور دنیوی از نگاه اسلام 96
- نسبی نبودن ارزش های دینی و اخلاقی 101
- تصوف 103
- دموکراسی در اسلام 104
- شیخیه 104
نتیجه این که ، اقدامات پیامبران ، امامان ، فرشتگان و . . . همه در راستای مصلحت و اراده خداوند است .
در کتاب « بصائر الدرجات » باب « ائمه مردگان را زنده می کنند و کور مادر زاد را شفا می دهند » از ابوبصیر که نابینا بود روایتی نقل شده است که : « به امام صادق(علیه السلام) و امام باقر(علیه السلام)عرض کردم شما وارثان رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلم)هستید ؟ فرمود : بلی . گفتم : رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلم) وارث پیامبران است و می داند هر آنچه ایشان می دانستند . فرمود : بلی . گفتم : شما ( هم ) می توانید مرده را زنده کنید و کور مادرزاد و بیماری برص را شفا دهید ؟ فرمود
: به اذن خدا ، بلی . سپس فرمود : ای ابا محمد ( کنیه ابوبصیر ) نزدیکم بیا . سپس دست خود را بر صورت و چشمم کشید و من ( بینا شده ) خورشید و آسمان و زمین و خانه ها و هرچه در آن بود را دیدم . آن گاه فرمود : دوست داری همین گونه بینا باشی و در قیامت برای تو باشد آنچه برای مردم است و به ضررت باشد آنچه به ضرر آنهاست ؟ ( یعنی مکلف باشی به تکلیف بینایان ) یا می خواهی ( مثل سابق ) نابینا باشی و بهشت خالص را داشته باشی ؟ عرض کردم : می خواهم همان
گونه که بودم باشم ، پس دستی بر چشمم کشید و ( دوباره ) نابینا شدم .
ونیز ائمه(علیهم السلام) در روایات فرموده اند : ما را ( در مقام ستایش ) از ربوبیت ( خداوندی ) پائین آورید آنگاه هرچه می خواهید درباره ما بگویید ( و فضایل ما را برشمارید ) .
بنابراین ، آن چه در زیارت جامعه کبیره آمده است ، مانند « بازگشت خلق به سوی شماست و حساب آنان با شماست » (1) غلو نیست و منافاتی با فرموده خدای تعالی در آیه زیر ندارد :
(إنّ إلینا إیابهم * ثمّ إنّ علینا حسابهم)(2)« که بازگشت آنان به سوی ماست آن گاه حسابشان با ماست » .
پس از آنجا که علم ائمه(علیهم السلام) به شهادت آیه کریمه (عباد مکرمون * لایسبقونه بالقول و هم بأمره یعملون * یعلم ما بین أیدیهم و ما خلفهم و لایشفعون إلاّ لمن ارتضی) (3) « بندگانی اکرام
شده ، که به گفتار از خدا پیشی نگیرند و به فرمان او کار کنند ، از هرچه جلوی رویشان و پشت سرشان هست آگاه اند و جز برای آن که خدا رضایت دهد شفاعت نمی کنند » به اذن خداوند متعال است ، نسبت دادن آن به ایشان و به خداوند متعال هر دو صحیح است . همانطور که در قرآن کریم عمل میراندن در آیه ای به خود خداوند
1 ) « إیاب الخلق إلیکم و حسابه علیکم » .
2 ) غاشیه : 25 و 26 .