تقلید در مسائل اعتقادی صفحه 59

، پیامبر و ائمه ، اشرف مخلوقاتند به خاطر این فضیلت و مقام والایشان ، خداوند اکثر علوم غیبی را در اختیار ایشان گذاشته

است : (قل کفی بالله شهیداً بینی و بینکم و من عنده علم الکتاب)(1)« بگو ، بین من و شما ، شهادت خدا و آن کسی که علم کتاب الهی نزد اوست ، کافی است » .

مراد از « آن کس که علم کتاب نزد اوست » ، طبق تفاسیر صحیح که روایات متضافر ، مؤید آنهاست ، حضرت امیرالمؤمنین(علیه السلام)است . عظمت ایشان و گستره علمش ، آنگاه نمایان تر می شود که با آصف بن برخیا مقایسه شود . آصف که فقط بهره ای از علم الکتاب برده بود ، توانست کار شگفت احضار تخت بلقیس به محضر حضرت سلیمان را انجام دهد . در حالی که امیرالمؤمنین(علیه السلام) به تعبیر این آیه ، همه علم الکتاب را داراست . علم غیب ائمه ، محدود به مورد حاجت یا ابتلاء نیست . چگونه می تواند محدود باشد ، آنگاه که امیرالمؤمنین(علیه السلام) در حضور افراد اعلام می دارد : « سلونی قبل ان تفقدونی » هرچه می خواهید از من بپرسید ، قبل از آن که فرصت حضور مرا از دست بدهید . آیا این ، بر دانش بیکرانش که از جوشش نمی ایستد ، دلالت نمی کند ؟

شفاعت

سؤال 42 : نظر شما نسبت به کسی که دیدگاه زیر را در مورد « شفاعت » دارد چیست ؟

« شفاعت از کجا ناشی می شود ؟ شفاعت نتیجه حالات ذاتی بین مردم است . ما

شفاعت را از همین حالت ذاتی که این حالت برای یک نفر موقعیت خاصی را نزد دیگری موجب می شود استفاده می کنیم . از این رو وقتی که فرد دارای موقعیت و حالات ذاتی نزد شخص صاحب جایگاه می آید ، موقعیت ذاتی او نسبت به آن شخص در او اثر می کند و نظرش را تغییر می دهد

اما نسبت به خداوند متعال این سخن معنایی ندارد . خداوند که با کسی ارتباط ذاتی ندارد ، زیرا همه ، آفریده های خداوند هستند . معنی ندارد کسی نزد او ذاتاً مقرب تر باشد .

این از شأن توست ای انسان ، که یک پسرت زیباتر ، یکی با فضیلت تر ، و آن دیگری مهربان تر است . می گویی ، این به من نزدیک تر است و خدمت بیشتری به من می کند و عطایش به من بیشتر است . اما در برابر خدایِ اعلمِ افضلِ اقوی همه مثل هم هستند .