احکام پزشکان و بیماران: مطابق با فتوای آیه الله العظمی حاج شیخ محمد فاضل لنکرانی صفحه 140

435- تزریق کنندۀ خون باید به سلامت خونی که می خواهد تزریق کند، علم داشته باشد و در صورتی که نسبت به سلامت خون شک داشته باشد حق ندارد تزریق کند-مگر در صورتی که به دلیل عدم دسترسی و یا وخامت حال بیمار،مجبور به تزریق مستقیم خون باشد -.

436- منظور از علم داشتن به سلامت خون،بررسی مدارک ارسالی از سازمان انتقال خون و یا سایر مراجع صلاحیت دار می باشد.

تزریق خون ناسالم

437- هرگاه تزریق کننده بداند خونی را که تزریق می کند ناسالم است، جایز نیست این کار را انجام دهد.

تزریق خونی که سبب بیماری شود

438- در صورتی که تزریق خون سبب به وجود آمدن بیماری خاصی شود که باعث نقص عضو بیمار و یا منجر به مرگ او شود،تزریق کننده ضامن است و این در صورتی است که تزریق کننده امکان بررسی داشته ولی اگر مبادرت به انجام آزمایش و بررسی های لازم ننموده است علاوه بر ضمانت،کار حرامی هم انجام داده است.همچنین اگر فردی که مسئول بررسی سلامت خون است به هر دلیل، تعلل ورزیده و این تعلل موجب ضرر و زیان به بیمار گردد،ضامن خواهد بود.