احکام پزشکان و بیماران: مطابق با فتوای آیه الله العظمی حاج شیخ محمد فاضل لنکرانی صفحه 94

ج:سقط بعد از چهارماهگی و دمیده شدن روح به جنین باشد.

306- در صورتی که سقط از روی خطای محض و یا شبه عمد باشد و جنین در مرحلۀ بعد از دمیده شدن روح قرار داشته باشد،علاوه بر وجوب دیه،کفّارۀ مرتّبه،واجب می شود.یعنی می بایست اول بنده ای را آزاد کند و اگر ممکن نشد نوبت به دو ماه روزۀ پی درپی می رسد و اگر این هم برای او ممکن نشد باید شصت مسکین را طعام دهد.

307- مواردی که برای سقط جنین کفّارۀ-مرتّبه یا جمع-واجب می شود،اگر بیشتر از یک نفر در اسقاط جنین شرکت داشته باشند بر هر کدام،به طور جداگانه کفّاره واجب است.

مواردی که سقط جنین کفّاره ندارد

308- سقط جنین در موارد زیر تنها دیه دارد و کفّاره ندارد:الف:سقط جنین قبل از چهارماهگی باشد،چه در صورت عمد و یا غیر عمد؛ب:جنین بعد از گذشت چهارماهگی و دمیدن روح در آن باشد، لیکن مستقیماً-بالمباشره-به سقط عمدی اقدام نکرده باشد، بلکه بالتّسبیب باشد،یعنی کاری کند که به وسیلۀ آن سقط،محقق شود،مثلاً چاهی بکند که با افتادن زن باردار در آن،جنین وی سقط شود.

309- گرچه سقط جنین حرام است و دیه و در بعضی موارد،کفّاره هم دارد،ولی موجب قصاص از سقطکننده نمی شود.

اخذ برائت پزشک قبل از اسقاط جنین