احکام پزشکی مطابق با فتاوای حضرت آیت‌الله‌العظمی مکارم‌شیرازی صفحه 84

مواجهند که شخص از نظرِ ظاهرِ بدن، بدون هیچ شبهه‌ای یا مرد است یا زن، ولی دارای تمایلات، احساسات و عواطف جنس مخالف است. بسیاری از این افراد می‌گویند: اگر این تغییر ولو به طور صوری و ظاهری صورت نگیرد، انتحار خواهیم کرد (تا به حال دوبار این مسأله پیش آمده است) و با توجّه به اینکه آمارهای علمی نشان می‌دهد، این گونه افراد شش الی شانزده ماه بعد از وضعیّت جدید پشیمان خواهند شد. آیا اطبّا در این‌گونه موارد که با تهدید انتحار مواجهند، می‌توانند از باب اینکه حفظ نفس مقدّم بر حفظ عضو است، این عمل را انجام دهند؟

جواب: همان گونه که گذشت تغییر جنسیّت دو صورت دارد، گاه صرفاً ظاهری و صوری است، یعنی اثری از آلت جنس مخالف در او نیست، فقط یک جرّاحی صوری در او انجام می‌گیرد، و چیزی شبیه آلت جنس مخالف ظاهر می‌گردد، این کار جایز نمی‌باشد. و گاه واقعی است، یعنی با جرّاحی کردن عضو تناسلی مخالف ظاهر می‌شود، این کار ذاتاً جایز است و محذور شرعی ندارد، مخصوصاً در مواردی که آثار جنس مخالف در او باشد، امّا چون این جرّاحی نیاز به نظر و لمس دارد تنها در موارد ضرورت، مانند آنچه ذکر کرده‌اید، مجاز است.

سؤال 274- دو جنسی‌های کاذب از لحاظ پزشکی بر دو دسته‌اند: دسته اوّل دو جنسی‌هایِ کاذبِ مؤنّث‌اند، که از لحاظ کروموزومی مؤنّث، ولی ظاهری کاملًا مردانه دارند. دسته دوّم دو جنسی‌هایِ کاذب مذکّر هستند، که وضعیّت کروموزومی آنان مذکّر، ولی دارای ظاهری کاملًا زنانه هستند. ضمناً دو جنسی‌های حقیقی (که در فقه به آنها خنثای مشکل می‌گویند) دارای دو گناد (بیضه و تخمدان) هستند، و ممکن است هر دو فعّال باشد. (ممکن است تخمدان در یک طرف و بیضه‌ها در طرف دیگر باشد، یا مخلوطی از بافت بیضه