احکام پزشکی مطابق با فتاوای حضرت آیت‌الله‌العظمی مکارم‌شیرازی صفحه 88

3. آیا در صورت جواز قطع اعضا دیه، ثابت است، یا ساقط می‌شود؟

4. در صورت ثبوت دیه، پرداخت آن بر عهده کیست؟ پزشک یا بیمار؟

5. موارد مصرف دیه مذکور کدام است؟

جواب: 1. جواب این مسأله در سابق گفته شد، ولی از نظر اهمیّت مسأله توضیحاً عرض می‌شود که در موارد مرگ مغزی، به صورتی که در بالا ذکر شد، اگر موضوع قطعی و یقینی باشد، چنان فردی در این گونه احکام مانند میّت است (هر چند پاره‌ای از احکام میّت مانند غسل و نماز و کفن و دفن و غسل مسّ میّت بر او جاری نمی‌شود) بنابراین برداشتن اعضای او برای نجات جان مسلمانان مانعی ندارد.

2. در مواردی که عضو را بعد از مرگ کامل بر می‌دارند، و نجات جان دیگران منوط به آن است، اذن قبلی یا اجازه بازماندگان لازم نیست، هرچند بهتر است.

3. در مورد جواز قطع اعضا، احتیاط دادن دیه است.

4. بر عهده کسی است که عضو را قطع کرده است.

5. درکارهای خیر برای میّت مصرف می‌شود.

پایان دادن به زندگی‌

سؤال 277- شخصی دوازده سال است که بر اثر تصادف بیهوش است، یا بیماری که مدّت طولانی است که پس از عمل جرّاحی به هوش نیامده است، آیا در چنین مواردی می‌توان با تزریق آمپول به زندگی آنها پایان داد؟

جواب: این کار جایز نیست؛ ولی اگر بازگشت به حال طبیعی عادتاً امکان نداشته باشد، می‌توان از ادامه معالجه خودداری کرد.

سؤال 278- بیماری که می‌داند بیماریش درمان‌ناپذیر است، آیا می‌تواند مرگ